بایدها و نبایدهای مدح ائمه(ع)و حضرت فاطمه (س)

گاهی کلمات مدح آمیزی از ائمه پشت سر هم می آوریم که نه درست مستمع به عمق این کلمات می‌رسد،نه با فهمیدن آن کلمات چیزی بر معرفت او اضافه میشود.

اینها ارزش چندانی ندارد، اما گاهی مداحی که شعر میخواند درس فاطمه ی زهرا(س)، درس امیرالمؤمنین(ع) و درس امام حسین(ع) را به ما منتقل میکند.

در نتیجه راه ما روشن میشود. این بسیار ارزش دارد.

ما باید بدانیم که اگر فاطمه ی زهرا(س) امروز در بین ما ظاهر میشدند و یک ساعت دو ساعت و یا یک روز در بین مردم می آمدند ما را به چه چیزی امر میکردند؟

انگشت اشاره به کدام راه از راههایی که در مقابل ما گشوده است، دراز میکردند و به ما میگفتند که از این راه بروید؟

ما باید آن را دنبال کنیم و در تبیین و تعلیم و معرفتی که میخواهیم به مستمع بدهیم آن را ملاحظه کنیم و نیاز زمان را پر کنیم.

نکته ی دیگری که بعضی از آقایان به حق اشاره کردند، این است که از برخی تعبیرات درباره ی ائمه (ع) نباید استفاده کرد؛ اینها سبک است.

برای فاطمه ی زهرا (س) آن موجود قدسی والا، آن انسان برتر و آن معلم بشر از آن تعبیری که هر شاعری ، چه شاعر درست و حسابی گوی و چه شاعر هرزه گوی برای محبوب و معشوق خودش ذکر میکند نباید استفاده کرد.

باید از تعبیرات متناسبی استفاده کرد. اعتقاد من این است که اگر شعرای عزیز ما همچنان که امروز خوشبختانه هم در سرود دسته جمعی و هم در بعضی از شعرهایی که قبلاً آقایان خواندند.

همین معنا انصافاً تأمین شده است؛ لفظ و معنا را برای بیان معرفتی که امروز جامعه ما نیاز دارد تا از مکتب فاطمه ی زهرا (س) تعلیم بگیرد، به کار گیرند و آن را مداح با صدای خوش و آهنگ مناسب با این کار عرضه کند.

یکی از بهترین انواع تبلیغ و ترویج صورت گرفته است؛ یعنی همان دعبل و فرزدق و کمیت تاریخ در اینجا ظهور و تجلی پیدا کرده است ،ارزش همان ارزش خواهد بود و میتواند اجرهای بزرگ الهی را به دنبال خود داشته باشد.

منبع:کتاب حقیقت عظیم مجموعه بیانات آیه‌الله خامنه‌ای

پرداختن به فضیلت‌های رفتاری حضرت زهرا(س)

بازدیدها: 0