ماهی پاداش اصابت خمپاره بود!

عملیات کربلای پنج بود. به علت آتش زیاد دشمن، هر بیست و چهار ساعت؛ باید نیروها جابجا می شدند. با گروهی یازده نفره، آماده ی انتقال به خط مقدم شدیم. فاصله ی خط تا پشتیبانی، شش کیلومتر بود. چند صد متری به طرف خط نرفته بودیم که آتش سنگین از طرف توپخانه دشمن به سمتمان شلیک شد. ظاهرا دیدبان دشمن متوجه جابجایی ما شده و گرای ما را به توپخانه اعلام کرده بود. آتش دشمن آنقدر سنگین بود که راننده ی خودرو با عجله تردد می کرد. سرش را از شیشه ی ماشین بیرون آورد و گفت: «همین جا خط است. بریزید پایین.»