مبانی قرآنی بیانیۀ گام دوم انقلاب | اقتدار

خانه / مطالب و رویدادها / مبانی قرآنی بیانیۀ گام دوم انقلاب | اقتدار

مبانی قرانی بیانیۀ گام دوم انقلاب – قسمت ششم – اقتدار

پایداری و استقامت

مدعیان زیادند ولی همه صالح و صادق و وفادار نیستند. چه افرادی با خدا عهد می بندند که اگر وضع مالی و اقتصادی ما خوب شود، به دیگران کمک می کنیم، ولی پس از رسیدن به مقصد، عهد خود را فراموش می کنند؛ «وَ مِنْهُم مَّنْ عَاهَدَ اللّهَ لَئِنْ آتَانَا مِن فَضْلِهِ لَنَصَّدَّقَنَّ وَ لَنَکُونَنَّ مِنَ الصَّالِحِینَ». و برخى از آنان با خدا پیمان بسته بودند که اگر خداوند از فضل خویش به ما عطا کند، حتماً صدقه (زکات) خواهیم داد و از نیکوکاران خواهیم بود. «فَلَمَّا آتَاهُم مِّن فَضْلِهِ بَخِلُواْ بِهِ وَ تَوَلَّواْ وَّ هُم مُّعْرِضُونَ». پس چون خداوند از فضل خویش به آنان بخشید، بدان بخل ورزیدند و (به پیمان) پشت کرده و روى گردان شدند.

ولی در برابر این گروه افرادی هستند که تا پای جان از فکر و منطق و شعار خود دفاع می کنند. یکی از برکات جمهوری اسلامی آن است که به شدّت پایبند به اصول خود و مرزبندی خود در مقابل رقیبان و بی مبالاتی نکردن با خطوط اصلی خود و در عین حال منطقی بودن و متحجر نبودن و توجه به پدیده ها و موقعیت های نو به نو است.

اسلام عنصر فقاهت را یک اصل می داند و به همه سفارش کرده است که در حوادث واقعه که بیش تر آن، مسایل جدید و نو است، به فقهای عالم به زمانه مراجعه کنید تا مسأله و تکلیف جامعه بر اساس اصولی که در اختیار فقیه است روشن شود.

دستاوردهای جمهوری اسلامی

۱- کشوری مستقل و آزاد (که درباره استقلال و آزادی مطالبی را آوردیم)

۲- کشوری مقتدر که قرآن می فرماید: «وَ أَعِدُّواْ لَهُم مَّا اسْتَطَعْتُم مِّن قُوَّهٍ وَ مِن رِّبَاطِ الْخَیْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدْوَّ اللّهِ وَ عَدُوَّکُمْ وَ آخَرِینَ مِن دُونِهِمْ لاَ تَعْلَمُونَهُمُ اللّهُ یَعْلَمُهُمْ وَ مَا تُنفِقُواْ مِن شَیْءٍ فِی سَبِیلِ اللّهِ یُوَفَّ إِلَیْکُمْ وَ أَنتُمْ لاَ تُظْلَمُونَ». و براى (آمادگى مقابله با) دشمنان، هرچه مى توانید از نیرو و از اسبان سوارى فراهم کنید تا دشمن خدا و دشمن خودتان و نیز (دشمنانى) غیر از اینان را که شما آنان را نمى شناسید، ولى خداوند آنها را مى شناسد، به وسیله آن بترسانید، و در راه خدا (و تقویت بنیه ى دفاعى اسلام) هرچه انفاق کنید، پاداش کامل آن به شما مى رسد و به شما ستم نخواهد شد.

جالب آن است که بعد از این فرمان آماده باش همه جانبه، در آیه بعد می فرماید: «وَ إِن جَنَحُواْ لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَهَا وَ تَوَکَّلْ عَلَى اللّهِ إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ». و اگر (دشمنان) به صلح تمایل داشتند، (تو نیز) تمایل نشان بده و بر خداوند توکّل کن، همانا او شنوا و داناست.

حضرت على علیه السّلام به مالک اشتر مى نویسد «لا تدفعنّ صُلحاً دعاک الیه عَدوّک و للّه فیه رضا فانّ فى الصلح دعه لجنودک و راحهً من همومک و أمناً لبلادک و لکن الحذَر کل الحذَر من عدوّک بعد صُلحِه، فان العدوّ ربّما قارب لیتغفّل» (نهج البلاغه – نامه ۵۳ ) صلح پیشنهادى دشمن را رد مکن، ولى پس از صلح، هوشیار باش و از نیرنگ دشمن برحذر باش، چون گاهى نزدیکى دشمن، براى غافلگیر کردن است!

آری مسلمانان باید در اوج قدرت باشند تا تقاضاى صلح، از سوى دشمن باشد. «وَ إِن جَنَحُواْ لِلسَّلْمِ»
اسلام، جنگ طلب نیست. «وَ إِن جَنَحُواْ لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَهَا»
فرمان جنگ و پذیرش صلح، با پیامبر خدا و از اختیارات رهبرى جامعه اسلامى است. فرموده «فَاجْنَحْ» نفرموده فاجنحوا .
در پذیرش صلح، هم احتمال خطر و توطئه است، هم زخم زبان برخى دوستان، ولى باید بر خدا توکّل کرد. «وَ تَوَکَّلْ عَلَى اللّهِ»

این آیه را باید در کنار آیه ى ۵۸ انفال در نظر گرفت که اگر رهبر مسلمانان با شواهد و قرائنى، یقین به خدعه ى دشمن در سایه ى صلح داشت، حساب دیگرى دارد، ولى در صورت احتمال حُسن نیت، باید با هوشیارى آن را بپذیرد.

آری اگر ما به وظیفه ى خود عمل کنیم، نباید از مشکلات بترسیم، چون خداوند، گشاینده ى مشکلات است. «هُوَ الَّذِیَ أَیَّدَکَ بِنَصْرِهِ» و حمایت هاى مردمى، به اراده ى خداوند در جهت یارى شماست. «هُوَ الَّذِیَ أَیَّدَکَ بِنَصْرِهِ وَ بِالْمُؤْمِنِینَ»

البته اقتدار مسلمانان تنها به خاطر تجهیزات و نفرات و مهمات نیست، بلکه اقتدار برخاسته از ایمان به خدا، و اطمینان به نصرت های او «إِن تَنصُرُوا اللَّهَ یَنصُرْکُمْ وَ یُثَبِّتْ أَقْدَامَکُمْ» و همراهی نیروهای خودی است. «حَسْبُکَ اللّهُ وَ مَنِ اتَّبَعَکَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ» براى تو (حمایت) خداوند و پیروان با ایمانت کافى است (و نیازى به حمایت گرفتن از دیگران ندارى).

مؤمنان انقلابی امیدوار به وعده های الهی هستند که می فرماید: ۲۰ نفر مقاوم بر ۲۰۰ نفر از دشمنان پیروز هستند. «عِشْرُونَ صَابِرُونَ یَغْلِبُواْ مِئَتَیْنِ» و حتی در برخی مواقع که ضعفی احساس شود، باز هم به خود اطمینان دارند. «فَإِن یَکُن مِّنکُم مِّئَهٌ صَابِرَهٌ یَغْلِبُواْ مِئَتَیْنِ وَ إِن یَکُن مِّنکُمْ أَلْفٌ یَغْلِبُواْ أَلْفَیْنِ بِإِذْنِ اللّهِ وَ اللّهُ مَعَ الصَّابِرِینَ». اگر صد نفر از شما پایدار باشد، بر دویست نفر (از کفّار) پیروز مى شود، و اگر از شما هزار نفر باشند، بر دو هزار نفر (از آنان) پیروز مى شوند.

این اشاره به اقتدار نظامی! و اما اقتدار علمی و عملی! همانگونه که تاریخ نشان می دهد، مسلمین بنیانگذار بسیاری از علوم بوده و امروز نیز در کشور ما هر روز گام هایی به جلو برداشته می شود و افتخارات درخشان و پیشرفت های شگفت آور و رکوددار در شتاب پیشرفت های علمی در جهان و در منطقه و مانع سلطه دوباره قلدران جهانی و برنده ی رتبه های نخست در رشته های حسّاس و نو پدید، سرآمد در گسترش خدمات اجتماعی، در انگیزه های جهادی، در جمعیّت جوان کارآمد است. همراه با معنویت و اخلاق و برداشتن گام هایی در راه عدالت!

گرچه هنوز به عدالت کامل و جامع نرسیده ایم، ولی گام های بلندی به سمت عدالت برداشته ایم. بردن دانشگاه ها در شهرها، و آوردن جوانان مستعد از شهرها به مراکز علمی، بردن علم آموزی در روستاها، رشد شرکت دختران در کلاس ها، جابجایی خدمات از مرکز به همه جای کشور و رسیدن به بعضی از مسایل حساس نظیر: هسته ای، سلول های بنیادی، نانو، هوافضا و امثال آن!

مدیریت جهادی

مدیریت جهادی آن است که با توجه به قدرت خودی، و شعار «ما می توانیم» و بی اعتنایی به انواع وابستگی ها، همراه با اقتدار و جوشش انقلابی و نظم سیاسی و دوری از رکود و خموشی، با فداکاری و نشاط و دوری از زورگویی و تحمیل عقیده، همراه با حق تصمیم گیری و مشورت با افراد باشد.