مهدویت در قرآن – قسمت ۴ – آیه ۱ سوره الغاشیه

خانه / انتظار و مهدویت / مهدویت در قرآن – قسمت ۴ – آیه ۱ سوره الغاشیه

مهدویت در قرآن – قسمت ۴ – آیه ۱ سوره الغاشیه

مهدویت در قرآن – قسمت ۴ – آیه ۱ سوره  الغاشیه

مهدی در قرآن 010

به نام خداوند رحمتگر مهربان

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

آیا خبر غاشیه به تو رسیده است (۱)

هَلْ أَتَاکَ حَدِیثُ الْغَاشِیَهِ ﴿۱﴾

در آن روز چهره‏هایى زبونند (۲)

وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ خَاشِعَهٌ ﴿۲﴾

که تلاش کرده رنج [بیهوده] برده‏اند (۳)

عَامِلَهٌ نَّاصِبَهٌ ﴿۳﴾

[ناچار] در آتشى سوزان درآیند (۴)

مهدی در قرآن 08

هَلْ أَتاکَ حَدیثُ الْغاشِیَهِ

محمد بن سلیمان از پدرش روایت می کند که گفت: از امام صادق علیه السلام درباره« هل اتاک حدیث الغاشیه» (الغاشیه: ۱) سئوال کردم.

امام علیه السلام فرمود: « قائم علیه السلام با شمشیر آن ها را فرا می گیرد.»

گفتم: « وجوه یؤمئذ خاشعه»

امام علیه السلام فرمود: « آن ها را خاضع هستند و قدرت مخالفت ندارند.»

سئوال کردم: « عامله.»

امام علیه السلام فرمود: « آن ها را به غیر آنچه خدا فرستاده عمل می کنند.»

سلیمان از« ناصبه» پرسید.

امام علیه السلام فرمود: « آنان غیر از« ولاه الامر» را مضوب می کنند.»

او از« تصلی ناراً حامیه» سئوال کرد.

امام علیه السلام فرمود: « در دنیا در زمان قائم علیه السلام آتش جنگ زبانه می کشد و در آخرت آتش جهنم.»

منبع اصلی:

بحارالانوار، ج ۵۱ ،ص ۵۰ حدیث ۲۴

مهدی در قرآن 09

تفسیر المیزان علامه طباطبایی : 

سوره غاشیه سوره انذار و بشارت است و «غاشیه» همان روز قیامت است که بر مردم از هر سو احاطه پیدا مى‏کند و در این سوره قیامت را با شرح حال مردم توصیف مى‏کند از این جهت که به دو دسته تقسیم مى‏شوند سعیدها و شقى‏ها و هر طائفه‏اى در جایى که برایشان آماده شده مستقر مى‏گردند یکى در بهشت و دیگرى در دوزخ و رشته کلام بدینجا کشیده مى‏شود که رسول خدا (صل‍ی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) را دستور مى‏دهد که مردم را تذکر دهد به اینکه مقام ربوبى چه فنونى از تدبیر در این عالم بکار برده، فنونى که هر یک دلالت دارد بر ربوبیت او براى همه عالم و براى خصوص ایشان و اینکه بازگشتشان به سوى او و حسابرسى اعمالشان با او است، و این سوره به شهادت سیاقى که آیاتش دارد در مکه نازل شده است.

منبع اصلی : ترجمه المیزان، ج:۲۰، ص: ۴۵۵ و ۴۵۶

مهدی در قرآن

تفسیر نور استاد قرائتی :

این سوره بیست و شش آیه دارد و در مکّه نازل شده است.
«غاشیه» یکى از نام‏هاى قیامت است که در آیه اول این سوره و نام سوره نیز قرار گرفته است.
همانند دیگر سوره‏هاى مکى، این سوره نیز به حالات بهشتیان و دوزخیان در قیامت پرداخته و در مقام انذار مشرکان و بشارت به مؤمنان است.
آنگاه نشانه‏هاى قدرت الهى در آفرینش زمین و آسمان و برخى موجودات، بیان شده است، که هم استدلالى بر یگانگى مبدء هستى است و هم دلیلى بر قدرت خداوند بر آفرینش دوباره انسان‏ها در قیامت. و در پایان، پیامبرش را فرمان مى‏دهد تا همواره مردم را تذکّر دهد و ارشاد کند و البتّه بداند که قرار نیست همه به او ایمان آورند و خداوند اراده کرده است که انسان‏ها با اختیارشان راه خود را انتخاب نمایند.

منبع اصلی : تفسیر نور: ج۱۰، ص: ۴۶

بازدیدها: 267

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *