مهدویت در قرآن – قسمت 9 – آیه 5 سوره شعرا
وَمَا يَأْتِيهِمْ مِنْ ذِكْرٍ مِنَ الرَّحْمَٰنِ مُحْدَثٍ إِلَّا كَانُوا عَنْهُ مُعْرِضِينَ
ترجمه انگلیسی :
Yusuf Ali
But there comes not to them a newly-revealed Message from (Allah) Most Gracious, but they turn away therefrom.
ترجمه بیان السعاده :
وَ ما يَأْتِيهِمْ و هيچ پندى تازه از سوى خداى رحمان براى آنان نيامد، جملهى حاليّه است كه با مضارع منفى با «ما» نافيه آغاز گرديده با در تقدير گرفتن مبتداى (مقدّر) با قول به جايز نبودن واو در آن يا بدون قايل شدن به تقدير داشتن و آوردن واو در آن است.
مِنْ ذِكْرٍ مِنَ الرَّحْمنِ مُحْدَثٍ در حالى كه نو و تازگى در آن مقتضاى استقبال بود.
إِلَّا كانُوا عَنْهُ مُعْرِضِينَ فَقَدْ كَذَّبُوا مگر آنكه از آن روى گردان بودند، به راستى كه آن را دروغ انگاشتند، فاى «فقد» افادهى معناى سببيّت مى نمايد براى پيش از خود به واسطه ى بعد از خود، يا افادهى معناى سببيّت ما قبل از براى ما بعد خود مىكند، يا صرف تعقيب و پيگيرى مى باشد.
يعنى اينكه دروغ انگاشتن آيات سبب روى گردانى سابق گرديد و تو يا خدا را تكذيب كردند يا قرآن و رسالت تو را منكر شدند يا خلافت و جانشينى وصىّ تو را انكار نمودند.
فَسَوْفَ يَأْتِيهِمْ أَنْباءُ ما كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ به زودى حقيقت اخبار آنچه بدان استهزا كردند برايشان آشكار خواهد شد.
«ما» در ما كانوا موصوله است و ضمير برمى گردد به صلهى آن و مراد از آن قول يا فعلى است كه به واسطهى ارتكاب آن، استهزا را به عمل آوردند يا چيزى كه از آن براى مسخره كردن بهره گرفتند.
يا «ما» ماى مصدرى است و ضمير برمى گردد به آنچه كه براى آن پيامبر صلّى اللّه عليه و اله يا قرآن، يا على عليه السّلام و ولايت آن حضرت را به استهزا گرفتند.
و در اخبار متعدّد آمده است كه مراد از «آيه» در اين آيه نشانهاى صحيح است كه جوانان هنگامى كه خروج حضرت قائم عجّل اللّه فرجه مىشنوند براى اعلام خروج يا راكد شدن خورشيد، خارج شدن صدر و وجه در منظر خورشيد كه آيه و نشانهاى از نشانه هاى خروج حضرت قائم عجّل اللّه فرجه است.
و در بعضى از اخبار آمده است كه اين آيه در خصوص حضرت قائم عجّل اللّه فرجه نازل شده است.
منبع اصلی: ترجمه بيان السعادة، ج10، ص: 510(نرم افزار جامع التفاسیر)
بازدیدها: 201