نمی‌شود بگوییم شیعه امیرالمؤمنین هستیم و در بازار کلاه‌برداری کنیم!

خانه / مطالب و رویدادها / نمی‌شود بگوییم شیعه امیرالمؤمنین هستیم و در بازار کلاه‌برداری کنیم!

منابر وعظ/ درس اخلاق آیت الله ناصری:
نمی‌شود بگوییم شیعه امیرالمؤمنین هستیم و در بازار کلاه‌برداری کنیم!/ امام رضا(ع) خطاب به مدعیان شیعه: استغفار کنید! بگویید از محبین هستیم

 

حکایت ما هم همین است. کدام آثار شیعه در من و شما هست؟‌ پرونده همه‌مان آلوده است. همه کم و بیش قبول داریم که در تمام این مدتی که از عمرمان گذشته، پرونده‌مان را آلوده کرده‌ایم، اما پشیمانیم. به جان امام زمان علیه‌السلام قسم اگر راست بگوئیم و واقعا پشیمان باشیم، تمام پرونده‌های خراب چندین ساله بایگانی می‌شود. اصلا انگار نه انگار معصیت و گناهی صورت گرفته همین یک لحظه رفتن در خانه خدا کافی است.

منابر وعظ/ درس اخلاق آیت الله ناصری:
 

نمی‌شود بگوییم شیعه امیرالمؤمنین هستیم و در بازار کلاه‌برداری کنیم!/ امام رضا(ع) خطاب به مدعیان شیعه: استغفار کنید! بگویید از محبین هستیم

حکایت ما هم همین است. کدام آثار شیعه در من و شما هست؟‌ پرونده همه‌مان آلوده است. همه کم و بیش قبول داریم که در تمام این مدتی که از عمرمان گذشته، پرونده‌مان را آلوده کرده‌ایم، اما پشیمانیم. به جان امام زمان علیه‌السلام قسم اگر راست بگوئیم و واقعا پشیمان باشیم، تمام پرونده‌های خراب چندین ساله بایگانی می‌شود. اصلا انگار نه انگار معصیت و گناهی صورت گرفته همین یک لحظه رفتن در خانه خدا کافی است.
حضرت آیت‌الله محمد ناصری، استاد معظم اخلاق ضمن بیان روایاتی از ائمه علیهم‌السلام، نکات مهمی را در باب اهمیت به دستورات اسلام و جدی گرفتن آن‌ها در زندگی بیان داشتند و فرمودند کسانی که در همه امور از دستورات ائمه علیهم‌السلام پیروی نمی‌کنند و در پرونده اعمال‌شان معصیت‌های بسیار وجود دارد، شایسته نیست نام شیعه بر خود نهند. مشروح سخنان ایشان را در ادامه می‌خوانید.
 
قرآن  در قیامت شفاعت می‌کند
 
قرآن در قیامت، خودش را معرفی می‌کند. امروز شفاعت می‌کنم هرکسی را که به من عمل کرده است و نه کسانی را که آیات من را زیر پا گذاشتند.
 
تلاوت‌کنندگان ملعون
 
پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله فرمودند: «رب تال القرآن و القرآن یلعنه؛ چه‌بسا اشخاصی که قرآن را تلاوت می‌کنند، ولی قرآن آن‌ها را لعن می‌کند»(۱) کسی که علی‌رغم خواندن آیه حرمت ربا، ربا می‌خورد، آیا قرآن او را لعن نمی‌کند؟ خوب مسلم است که لعنش می‌کند. کسی که ظلم می‌کند و آیه ظلم را هم می‌خواند، آیا قرآن لعنش نمی‌کند؟ خوب مسلم است که لعنش می‌کند. آن خواهری که بی‌بندوبار است و هیچ رعایت حجاب را نمی‌کند و بعد آیه حجاب را می‌خواند، آیا قرآن او را لعن نمی‌کند؟ صددرصد لعنش می‌کند. 
 
صورت برزخی نماز در کلام مرحوم نراقی
 
مرحوم نراقی اعلی‌الله مقامه‌الشریف می‌فرمودند: در نماز، هر مقداری که توجه شما به حق است، همان مقدار صورت برزخی زیبایی پیدا می‌کنید. مثل ملکی که خیلی زیبا و خوش‌صورت است. هر مقداری که حواس‌تان در نماز بیشتر جمع باشد، این صورت، زیباتر و قشنگ‌تر است و تا قیامت برای‌تان باقی می‌ماند.
 
اثرات وضو در نورانی شدن
 
باوضو بودن اثر دارد. وقتی وضو گرفتید، نورانیتی در وجودتان پیدا می‌شود که خودتان نمی‌بینید. من هم نمی‌بینم، اما آن‌هایی که چشم‌شان باز است، می‌بینند. وضو نداشته باشید، گرد و غباری اطراف‌تان دور می‌زند که من و شما نمی‌بینیم، اما آن‌هایی که می‌بینند، می‌گویند باقی ماندن بر جنابت، باعث ظلمت می‌شود و بوی تعفنش مثل بویی است که هنگام تخلیه چاه، فضا را پر می‌کند. 
 
کذبوا والله!
 
در روایت است روزی حضرت سجاد علیه‌السلام در منزل نشسته بودند. عده‌ای در خانه حضرت را زدند. کنیزشان آمد گفت کیست؟ گفتند خدمت آقا عرض کنید: ما از شیعیان شما هستیم و از راه دور آمده‌ایم. حضرت سجاد علیه‌السلام دوان دوان و هروله‌وار آمدند و در را باز کردند. نگاهی کردند و  فرمودند: «کذبوا والله!» به خدا قسم این‌ها دروغ می‌گویند و از شیعیان ما نیستند.
 
مصادیق ناسازگاری بین ادعا و عمل برخی شیعیان
 
نمی‌شود من بگویم شیعه امیرالمؤمنین و فرزندان‌شان هستم و در بازار کلاه‌برداری کنم یا هزار خلاف شرع دیگر انجام دهم! حتی در برخی مجالس جشن اهل بیت علیهم‌السلام، خلاف شرع‌هایی وجود دارد. برخی مراسم عقد و عروسی شیعیان پر از خلاف شرع و اسراف است! با همه این‌ها باز هم شیعه علی علیه‌السلام هستیم؟! چطور می‌شود که بی‌حجابی خانم‌ها در خیابان، ضرری به تشیع آن‌ها نزند؟! 
 
توجه به قیامت و پیام انبیاء‌ علیهم‌السلام
 
صد و بیست و چهار هزار پیغمبر آمده‌اند خبر قطعیت روز قیامت را به ما بدهند. اما ما این پیام را جدی نمی‌گیریم. فرض بفرمائید یک دکتر یهودی به ما بگوید فلان غذا را نخور! برایت ضرر دارد! مطمئنا نمی‌خوریم! هرچند دکتر است و یهودی هم هست، اما به قولش اعتنا می‌کنیم. یک‌صد و بیست و چهار هزار پیغمبر گفته‌اند این روش شما روش اسلامی نیست! خداپسند نیست! تغییر بده و روشت را اسلامی کن! اما متأسفانه اینجا دیگر توجه نمی‌کنیم.
 
شصت روز مراجعه به منزل امام رضا علیه‌السلام
 
عده‌ای از ایران محضر حضرت امام رضا علیه‌السلام رسیده بودند. به خادم حضرت گفتند بگویید ما از شیعیان آقا هستیم. به حضرت خبر دادند، اما ایشان آن‌ها را راه ندادند. شصت روز این‌ها می‌آمدند نزد حضرت و اجازه حضور می‌خواستند، اما حضرت راه‌شان نمی‌دادند! ناراحت شدند و گفتند عجب! ما شصت روز است این‌جا مانده‌ایم و حضرت راه‌مان ندادند! دیگر نمی‌توانیم به وطن‌مان برویم؛ چون آبروی‌مان رفته! اصلا می‌رویم در بیابان‌ها تا تلف شویم، اما باید بفهمیم حضرت چرا ما را راه نداده‌اند؟! بعد تقاضا کردند و رسیدند محضر حضرت و سؤال کردند. امام رضا علیه‌السلام فرمودند: چون مطلبی را ادعا کردید که از آن دور بودید. ادعا کردید که ما شیعیان علی هستیم، اما آثار شیعه در شما نیست. شیعه، سلمان فارسی بود. رُشَید هَجَری بود. اویس قرنی، کمیل‌بن زیاد نخعی و میثم تمّار شیعه بودند، نه شما!
 
حکایت ما هم همین است. کدام آثار شیعه در من و شما هست؟‌ پرونده همه‌مان آلوده است. همه کم و بیش قبول داریم که در تمام این مدتی که از عمرمان گذشته، پرونده‌مان را آلوده کرده‌ایم، اما پشیمانیم. به جان امام زمان علیه‌السلام قسم اگر راست بگوئیم و واقعا پشیمان باشیم، تمام پرونده‌های خراب چندین ساله بایگانی می‌شود. اصلا انگار نه انگار معصیت و گناهی صورت گرفته همین یک لحظه رفتن در خانه خدا کافی است. 
 
حضرت رضا علیه‌السلام خواستند به همه ما بفهمانند امثال سلمان و کمیل و میثم تمار شیعیان امام علی علیه السلام هستند، نه ما و شما که روزی هزار تا معصیت با کم و زیادش انجام می‌دهیم و ادعای شیعه بودن هم داریم. 
 
آن افراد عرض کردند پس چه بگوییم یابن رسول‌الله؟! حضرت فرمودند: بگویید از محبّین هستیم. 
 
عرض کردند: نسبت به عملی که انجام شده است چه کنیم؟ فرمودند: استغفار کنید. 
 
بعد همگی استغفار و توبه کردند و عرض کردند: یابن رسول‌الله! ما از محبین و علاقه‌مندان شما هستیم. 
 
حضرت بلند شدند و فرمودند: اهلا و سهلا! خوش آمدید! بفرمائید! 
 
سپس آن‌ها را کنار خودشان آوردند و زانو به زانوی خودشان نشاندند و فرمودند: من معذرت می‌خواهم. شما دروغی گفتید که هیچ قابل اصلاح نبود الا با توبه‌. بعد به خادم‌شان فرمودند: چند روز است که این‌ها آمدند در خانه و رفتند؟ عرض کرد: شصت روز. حضرت فرمودند: ‌شصت مرتبه در خانه‌شان برو و سلام مرا به آن‌ها برسان و از حال و روز آن‌ها باخبر شو. 
———————————–
پی‌نوشت‌‌ها: 
(۱) میزان‌الحکمه، ج ۸، ص ۹۰

بازدیدها: 1

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *