پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام هیات رزمندگان اسلام , سایت هیات رزمندگان اسلام , پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام , هیات , سایت هیات , هیئت رزمندگان , هیئت رزمندگان اسلام
پاداش محبت
محمد بن ولید کرمانی می گوید :
به امام جواد عرض کردم: «دوستان، دوستداران و خدمتکاران شما را چه پاداشی است؟»
فرمود: «امام صادق علیه السلام خدمتکاری داشت که وقت رفتن به مسجد، استر آن حضرت را نگاه می داشت. روزی به نگاهبانی استر نشسته بود که عده ای از اهل خراسان به دیدن امام آمدند. یکی از آنها به خدمتکار گفت: من مال و ثروت زیادی در خراسان دارم. بیا و جای خودت را با من عوض کن. هر چه من دارم از آن تو و این نگهبانی استر امام از آن من.
خدمتکار خرسند از این پیشنهاد، گفت: بگذار از امام رخصت بگیرم.
سپس پیش امام آمد و عرض کرد: فدایتان شوم اگر خداوند خیری برای من پیش آورده باشد، شما از آن ممانعت می کنید؟
امام فرمود: من که خود به تو احسان می کنم، چگونه ممکن است مانع احسان دیگران شوم؟
خدمتکار پیشنهاد مرد خراسانی را عرض کرد و از امام رخصت رفتن گرفت.
امام فرمود: اگر تو از مصاحبت ما سیر شده ای و او به این مصاحبت راغب است، او را به جای تو قبول می کنیم.
خدمتکار، خرسند از این رخصت، برخاست که برود. امام او را صدا کرد و فرمود از آنجا که مدت مصاحبت ما با هم زیاد بوده است، دوست دارم تو را نصیحتی کنم و آن گاه انتخاب را به خودت واگذارم.
خدمتکار عرض کرد: بفرمایید.
امام فرمود: روز قیامت، پیامبر اکرم به نور خدا چنگ می زند، امیرالمؤمنین به نور رسول الله متوسل می شود و امامان به نور امیرالمؤمنین و شیعیان با توسل به نور امامان وارد بهشت می شوند.
خدمتکار پس از شنیدن این سخن امام عرض کرد: یابن رسول الله! من در خدمت شما میمانم و آخرت را بر دنیا برمیگزینم.
خدمتکار وقتی به نزد مرد خراسانی برگشت، از حال او ماجرا را دریافت، گفت: برگشتی ولی نه با آن حال که رفته بودی.
خدمتکار، فرمایش امام و علت انصراف خود را برای مرد خراسانی باز گفت.
امام صادق، اما از اخلاص و محبت آن مرد خراسانی تقدیر کرد و دعایش فرمود.
«هزار دینار نیز به خدمتکار فهیم خود هدیه کرد.»
محمد بن ولید کرمانی می گوید: «به امام جواد عرض کردم: اگر زن و فرزندانم در مکه نبودند، هرگز دوست نداشتم آستان شما را ترک کنم.»
امام ما، جواد فرمودند: «من هم علیرغم اندوه دوری با رفتنت موافقم» .
سپس فرمودند: «پولی را که آورده بودم، بردارم.»
عرض کردم: «اجازه بدهید باشد».
امام با لبخندی شیرین فرمودند: «بردار! به آن احتیاج پیدا میکنی»
وقتی به مکه بازگشتم، دیدم که بخش بزرگی از داراییام از بین رفته است و به آن پول محتاج شده ام. [۱] .
پی نوشت:
(۱)بحارالانوار،ج۵۵،ص۸۸٫
منبع: آسمانی ترین مهربانی،مهدی شجاعی،کتاب نیستان:۱۳۸۵،صص۱۱۲-۱۱۵٫
پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام
بازدیدها: 302
