گریه های امام محمد باقر علیه السلام
(افلح ) غلام امام باقر علیه السلام بود، او مى گوید: من با امام باقر علیه السلام به زیارت خانه خدا رفتیم ، وقتى امام علیه السلام وارد مسجد شد از آنجا نگاهى به خانه خدا کرد و گریه کرد تا اینکه گریه اش بلند شد.
عرض کردم : پدر و مادرم فدایت باد مردم شما را مى بینند آهسته تر گریه کن .
امام علیه السلام فرمود: واى بر تو اى افلح چرا گریه نکنم شاید خداى تعالى به من نظر کند و در قیامت رستگار شوم .
آنگاه خانه خدا را طواف کرد و سپس آمد در نزد مقام نماز گذارد وقتى سر از سجده برداشت جاى سجده اش از اشکهاى چشمانش خیس شده بود و هر گاه مى خندید مى گفت: (الهم لاتمقتنى )
(یعنى خداوندا مرا به دشمنى نگیر)
منبع: بحارالانوار، ج ۴۶، ص ۲۹۰٫ اصول کافى ، باب العطاس و التسمیت ، ح ۹٫
پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام
بازدیدها: 0