گفت و گو با حاج حسین سازور در حاشیه اجلاس پیرغلامان در اصفهان

پانزدهمین اجلاس پیرغلامان و خادمان حسینی در اصفهان برگزار شد. اجلاسی که شامگاه پنج شنبه با تجلیل از ۷۲ذاکر و خادم اهل بیت علیهم السلام در میدان تاریخی امام اصفهان پایان یافت. در مراسم افتتاحیه و اختتامیه این اجلاس، مداحان جوان تر از جمله «سیدرضا نریمانی» به مدیحه سرایی در جمع پیرغلامان پرداختند. اما مداحان پیشکسوتی همچون «حاج حسین سازور» و «حاج صادق آهنگران» نیز از جمله مداحان میهمان این اجلاس بودند که فرصت پیدا کردند تا لحظاتی حال و هوای محرم و بوی سیب حرم را به فضای مراسم و اجلاس بیاورند. در حاشیه این اجلاس فرصتی فراهم شد تا گفت و گویی کوتاه با «حاج حسین سازور» از سینه سوخته های پیشکسوت سیدالشهدا علیه السلام داشته باشیم که در ادامه می خوانید:

*از تاثیر برگزاری این اجلاس که هرسال در آستانه ماه محرم برگزار می شود بگویید

من اولین بار است که توفیق حضور در این اجلاس را پیدا کردم . برگزاری این اجلاس هم اتفاق بسیار خوبی است از این جهت که ما همیشه وظیفه داریم پیرغلامان حسینی را تکریم کنیم و البته تکریم نه به این معنا که عده ای را دعوت کنیم و تجلیل کنیم و هدیه ای بدهیم . والاترین تکریم از پیرغلامان حسینی این است که این راه را ادامه بدهیم؛ راه کسی که ۷۰-۸۰ سال از عمر خود را در دستگاه امام حسین گذرانده است. ما هم هر اندازه از خدا عمر گرفتیم ، باید در این خانه بمانیم . پیرغلام از این خوشحال است که عمرش را در دم و دستگاه امام حسین گذارنده است و این هم «اعتقاد» می خواهد و نه هیچ چیز دیگر . اگر اعتقاد باشد، تا همیشه در خانه سیدالشهدا خواهی ماند . اما اگر انگیزه ای جز اعتقاد باشد مثلا امید به «ثواب» باشد ، این آن نتیجه ای که می خواهیم نخواهدداشت چون ثواب مقطعی است . آدم ها همیشه دنبال ثواب نیستند. ممکن است یک سال بساط ثواب باشد و سال نباشد ولی «اعتقاد» که باشد در هر شرایطی می مانی ؛ مریض باشی یا سالم ، فقیر باشی یا غنی . رییس باشی یا مرئوس .

*در واقع منظورتان این است که باید از سرمایه ای که پیرغلام جمع کرده است، استفاده بشود

همین طور است. آن ۷۰-۸۰ سالی که یک پیرغلام در دستگاه امام حسین گذارنده، خودش یک سرمایه بزرگ است. شما هرکجای دیگری بروی، امکان ندارد این قدر بمانی ولی پیرغلامی تاریخ انقضاء ندارد. تازه وقتی همه رهایت می کنند و می روند، امام حسین به سراغت می آید و این اول خوشبختی و سعادت است. یک پیرغلام به ۷۰-۸۰ سالگی که می رسد، دیگر صدا و توانی ندارد. حنجره اش پاره شده و قلبش ضعیف شده است. همه را برای امام حسین داده است . آخرسر خود سیدالشهدا می آید و جای او می نشیند و همه چیز به او می دهد؛ چیزهایی به پیرغلام خود می دهد که به دیگران نداده است. آن وقت است که پیرغلام نفس می کشد ، نفسش می شود نفس امام حسین و این مگر کم سرمایه ای است؟

*و سوال آخر اینکه در آستانه ماه محرم، چه توشه ای برای سینه سوخته ها و مداحان جوان تر دارید؟

خود سیدالشهدا بهترین الگوست. توصیه من به مداحان جوان این است که سیره سیدالشهدا را نگاه کنید که برای هر بعد از زندگی ما الگوست. در عبادت، شجاعت، اطاعت از خدا، شهادت و هر بُعدی که نگاه کنید، سیدالشهدا الگوی کامل  به معنای واقعی کلمه است و این را مداحان ما بدانند که شما وقتی چنین سرمایه ای دارید، دنبال چه می خواهید بروید؟ همین را بچسبید. در ضمن امام حسین ما را داره می کند. وقتی کسی خود را در معرض امام حسین قرار بدهد، امام حسین هم تمامی جوانب زندگی او را داره می کند از کار و تحصیل گرفته تا رزق و روی و زن و بچه و … سیدالشهدا الگو و سرمایه ای است که اگر کسی این سرمایه را بدست آورد، خودش کامل می شود.

و دعا و آرزوی شما در آستانه ماه محرم چیست؟

اینکه امام حسین این نوکری را از ما بپذیرد

منبع:عقیق

بازدیدها: 151