«فَوَسْوَسَ إِلَیْهِ الشَّیْطان قالَ یا آدَمُ هَلْ أَدُلُّکَ عَلى شَجَرَةِ الْخُلْدِ وَ مُلْکٍ لا یَبْلى». معلوم میشود که – این هم باز نکته من النکات است- انسان معمولاً اگر وسوسه را هم بپذیرد، دلیلش این است که میخواهد همیشه جاودان باشد. این که میخواهد از لذایذ بهره ببرد.
مثلاً یکی از وسوسههای بعضی که جوان را فریب میدهند این است که حالا کی رفته، کی نرفته، امّا میبیند که این حرفها دیگر قدیمی شده و کهنه است، چون بشر میفهمد که مرگی هست و این انسان که پروردگار عالم به این زیبایی خلق کرده، عبث نیست که بعد از مرگ از بین برود. حتماً یک عالم دیگری هست. همان طور که در عالم رحم بودیم، در عالم ذر بودیم، عالم دیگری هم هست. این را میفهمد. این را دیگر یک بچه ممیز هم امروز میفهمد. لذا نمیآید اینطور فریب بدهد. جور دیگری فریب میدهد. میگوید: حالا انجام بده، بعداً توبه میکنی. چون خود خدا هم فرموده که توبه را قرار دادیم و پروردگار عالم هم «إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحیم» است، توبه پذیر است. خود حضرت آدم هم توبه کرد «فَتَلَقَّى آدَمُ مِنْ رَبِّهِ کَلِماتٍ فَتابَ عَلَیْهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحیم». پس خدا توبه پذیر است.
پس عداوتِ دشمن حقیقی ما شیطان با وسوسه است. امکان دارد یکی از وساوس، جلوات دنیا باشد و یکی از وساوس این است که میگوید: هنوز جوانی، وقت داری، راه داری، میتوانی، توبه کن. توبه را که خدای متعال قرار داده و بعد هم بیان فرمودند که اگر کسی گناهان همه خلق را هم انجام دهد – که واقعاً درست هم هست امّا کسی که واقعاً نفهمید- اگر به عدد همه ریگهای بیابان هم باشد، نباید مأیوس باشد. «لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّه». اینها را مدام جلوه میدهد و وسوسه میکند. یعنی مؤمنین را امکان دارد از این طریق و کس دیگری را از طریق دیگر و کس دیگری را هم از این طریق که بابا اینها همه داستان است، زاییده فکر بشر بوده و … . مدام وسوسه میکند. پس اینها هست و دشمنی ایجاد میکند. حالا إنشاءالله، به فضل و کرم الهی ادامه بحث را در جلسه آینده بیان میکنیم.
پروردگارا! به اولیاء، انبیاء و خصیصین درگاهت، به خود قرآن و به قرآن ناطقت، ما را در دو دنیا از قرآن جدا نفرما.
منبع : فارس
بازدیدها: 6