حجتالاسلام والمسلمین حسن روحانی که زمانی دبیر شورای عالی امینت ملی بود در راس این شورا قرار گرفت و در اولین روزهای ریاست جمهوری خود مراحل اجرایی پرونده کهن هستهای کشورمان را از شورای عالی امنیت ملی به وزات امور خارجه منتقل کرد تا شاید از بار امنیتی بودن این پرونده بکاهد.
در عمر ۲۰ ماهه دولت یازدهم، پرونده هستهای بارها و بارها مورد مذاکره طرفین قرار گرفته و تا گامهای پایانی پیش رفته است اما شیطنت –بخوانید خباثت – برخی کشورها که جرات «نه» گفتن به لابی سنگین رژیم صهیونیستی را نداشتند، در مراحل پایانی مسیر پرونده را به بُن بست کشاند.
تیم هستهای ایران به سکانداری محمدجواد ظریف ۳ آذر ۹۲ با گروه ۵+۱ به توافقی دست یافت که مقرر شد ظرف مدت ۱۲ ماه به توافق نهایی برسند اما در سالگرد این توافق – یعنی ۳ آذر ۹۳ – طرفین با صدور بیانیهای حصول توافق نهایی را تا ۹ تیر ۹۴ به تعویق انداختند.
پایان دموکراتها
روند مذاکرات میرفت تا روزهای خوشی را به مذاکره کنندگان هستهای ۲ طرف رقم بزند که صدای زنگ انتخابات گنگره آمریکا نواخته شد، گنگرهای که دموکراتهای حامیِ «باراک اوباما» مجبور شدند صندلی خود را به رقیب، یعنی جمهوری خواهان واگذار کنند.
پیش بینی میشد با پیروزی جمهوری خواهان در انتخابات، مسیر مذاکرات هستهای تحت تاثیر قرار بگیرد، که چنین هم شد.
جمهوریخواهان که همحزبی «جرج بوش» – قاتل هزاران بیگناه در عراق و افغانستان و پاکستان – به شمار میروند، دُز بیشتری در عرصههای خشونت، جنگ طلبی، اسلام ستیزی، استعمارگری، چپاول ثروت کشورها و… نسبت به دموکراتها دارند.
اخیرا اعضای جمهوری خواه کنگره آمریکا طرحی را به جریان انداختهاند که راه را برای تشدید تحریمهای ایران باز میکند.
ظاهرا در این طرح اهدافی چون «صفر کردن صادرات نفت ایران» و «فشارهای بیشتر اقتصادی و تجاری بر ایران» تدارک دیده شده است، البته در طرح قید شده است درصورت نتیجه نداشتن مذاکرات، تحریمهای جدید بهصورت خودکار اعمال خواهد شد!
هر چند باراک اوباما اعلام کرده با تشدید تحریمها علیه ایران مخالف است و حتی به کنگره جمهوریخواه هشدار داده است در صورت تصویب اعمال تحریم آن را وتو خواهد کرد، اما نباید فراموش کرد این مشکلات، مشکلات داخلی آمریکا است و باید باراک اوباما آن را حل کند نه گروه ۵+۱ و ایران!
اما مسئولان جمهوری اسلامی ایران باز هم با هوشیاری اعلام کردند هرگونه اقدامات کنگره آمریکا را بیپاسخ نخواهند گذاشت و حتی گفتند دعوای بین کنگره و کاخ سفید به خودشان مربوط است.
علی لاریجانی روز شنبه – ۴ بهمن – که در همایش سراسری ستادهای دهه فجر انقلاب اسلامی سخن میگفت، در بخشی از صحبتهای خود تصریح کرد: غربیها اگر میتوانستند، به بهانه مسئله هستهای با جمهوری اسلامی وارد جنگ میشدند. حال موضع کنونی این کشورها از سر دلسوزی نیست بلکه نتیجه جنگ برای آنها گران تمام میشود بنابراین در چند وقت اخیر از راههای دیگر به کشور فشار آوردهاند.
حتی علی لاریجانی در حاشیه نشست مشترک با رئیس مجلس گرجستان هشدار داد، در صورتی که کنگره آمریکا در جریان مذاکرات هستهای ایران را تحریم کند، از این مسیر پشیمان میشود و البته ایران سناریوی لازم در این شرایط را به طور جدی طراحی کرده و قطعا آنان با حرکت جهشی ایران در فناوری هستهای مواجه میشوند.
این پایان خط و نشان مسئولان ارشد جمهوری اسلامی ایران به آمریکا نبود چرا که محمد جواد ظریف جمعه شب – ۳ بهمن – در میزگردی در نشست سالانه داووس در این باره که اگر کنگره آمریکا تحریمهایی جدید علیه ایران وضع کند چه خواهد شد، گفت: تحریمهای جدید کنگره آمریکا علیه ایران باعث از میان رفتن طرح اقدام مشترک میشود که سال گذشته در ژنو درباره آن توافق کردیم. رئیس جمهور آمریکا قدرت وتوی آن را دارد ولی پارلمان ما نیز اقدام متقابل خود را دارد.
ظریف گفت: تحریمها باعث نشدند که دولت ما به میز گفتگوها بیاید. اگر تحریمها دولت ما را به مذاکره سوق داده بود اکنون باید میز مذاکره را ترک میکردیم.
با این اوصاف جان بینر، رییس مجلس نمایندگان آمریکا از بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر رژیم صهیونیستی دعوت کرد در جلسه مشترک مجلس نمایندگان و سنای آمریکا که ماه آینده برگزار میشود، شرکت و سخنرانی کند.! موضوعی که ظاهرا خشم دولتمردان آمریکا را در پی داشته است.
این پایان ماجرا نبود چرا که اخیرا کمیته بانکداری سنای آمریکا طرحی را تصویب کرده که در صورت تصویب نهایی در کنگره مذاکرت هسته ای را به بن بست خواهد کشاند!
اما در صورت به بن بست کشیده شدن مذاکرات بنا بر ادعاهای صورت گرفته از سوی مقامات آمریکایی ۲ راه بیشتر برای آمریکا باقی نخواهد ماند؛ تحریم یا جنگ!
با نگاهی به ۳۶ سال گذشته به خوبی مشخص می شود که تحریم ها نه تنها خللی در روند پیشروی اهداف جمهوری اسلامی ایران نداشته بلکه منجر به پیشرفت هایی هم شده است.
بنابراین با توجه به ادعاهای صورت گرفته در میان مقامات آمریکایی «گزینه نظامی» تنها گزینهای خواهد بود که آمریکا می تواند با توسل به آن حیثیت بر باد رفته خود را حفظ کند.
جرات حمله؟
اما این سوال مطرح میشود که آیا آمریکا جرات حمله به ایران خواهد داشت؟
چندی پیش بود که سردار «حسین دهقان» وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح در حاشیه مراسم بزرگداشت شهدای حزبالله در جمع خبرنگاران درباره اظهارات ژنرال «مارتین دمسی» فرمانده ستاد مشترک آمریکا مبنی آمادگی نظامی علیه ایران گفت: اگر آنها شهامت و جرأت دارند، حمله کنند.
در این راستا محمدرضا محسنیثانی نیز به باشگاه خبرنگاران میگوید: در حال حاضر ظرفیت جنگ در منطقه علیه ایران وجود ندارد.
وی میافزاید: کشوری که در حال حاضر قدرت و قوتی داشته باشد تا در وضعیت جنگ علیه ایران قرار بگیرد، در حال حاضر وجود ندارد.
رئیس کمیته امنیت ملی مجلس تصریح میکند: اگر خود آمریکاییها بخواهند چنین اشتباهی را انجام دهند یقینا تمام منافع آنها در منطقه از بین خواهد رفت.
وی میافزاید: بزرگترین منفعت آمریکا در منطقه غده سرطانی رژیم صهیونیستی است.
محسنیثانی تاکید میکند: اگر آمریکا بخواهد به فکر تجاوز به ایران باشد همه پایگاهها و منافعش در منطقه و مخصوصا رژیم اشغالگر صهیونیستی محو خواهند شد.
اما با نگاهی به حضور آمریکا در منطقه میتوان متوجه شد که اگر آمریکاییها حمله به ایران را هزینه- فایده کنند، قطعا به نفع آنها نخواهد بود.
آمریکا در حال حاضر در افغانستان، امارات متحده عربی، بحرین، قطر، عربستان، ترکیه و قرقیزستان، جمهوری آذربایجان و پاکستان پایگاه نظامی دارد و موشکهای ساخته شده به دست متخصصان ایرانی این قابلیت را دارند که با قرار گرفتن روی سکوهای پرتاب هر هدفی را در هر نقطهای از منطقه نابود کنند.
گزارش از وحید عظیمنیا
بازدیدها: 183