آمنه مادر رحمت للعالمین
هیات: آمنه، دختر وهب بن عبدمناف، همسر عبدالله بن عبدالمطلب و مادر گرامی پیامبر بزرگوار اسلام علیه السلام است. وی به پاکی و عفت شهره بود. (۱)
عبدالمطلب، وی را به عقد فرزندش، عبدالله، درآورد و ثمرهی ازدواج آن دو، نوری بود که در هفدهم ماه ربیع الاول، روز جمعه و پس از طلوع فجر، پابه جهان هستی گذاشت. (۲)
در هنگام ولادت فرزند آمنه، ایوان کسری شکافت و چند کنگرهی آن فرو ریخت، آتش آتشکدهی فارس خاموش شد؛ دریاچهی ساوه خشک گردید؛ بتهای بتخانهی مکه سرنگون شد؛ نوری از وجود آن حضرت به سوی آسمان بلند شد که شعاع آن فرسنگها راه را روشن کرد و انوشیروان و مؤیدان خواب وحشتناکی دیدند. (۳)
آمنه میگوید: «چون فرزندم به دنیا آمد، نور خیره کنندهای آشکار شد که شرق و غرب را روشن کرد و من در آن روشنایی قصرهای شام و بُصری را دیدم.» (۴)
همهی این عظمت، نشان از لیاقت و شرافت و بزرگواری آمنه دارد. مادری که خدا او را برای به دنیا آوردن «الگوی خلقت» برگزیده بود. وی در هنگام بارداری، نوری در خود مشاهده کرد که گویای آیندهای روشن برای محمّدبن عبدالله (صلی الله علیه و آله و سلم) و آله بود.
پیامبر، پنج ساله بود که به همراه «مادر» راهی یثرب شد تا آرامگاه پدرش را – که قبل از تولد او جان به جان آفرین تسلیم کرده بود – زیارت کند. آمنه که برای اوّلین بار به آرزویش رسیده بود، فرصت را غنیمت شمرد و یکماه در یثرب ماند تا در کنار قبر همسرش، «عبدالله» عقدهی دل بگشاید و فرزندش نیز، به یاد پدر، دیدگان با اشک آشنا سازد.
هنوز غم زیارت قبر پدر، بر روح پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) حکمفرما بود که در هنگامهی مراجعت به مکّه، آمنه نیز در میان راه، در محلی به نام «ابواء» (۵) به سوی معبود شتافت و غمی بر غمهای رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) افزوده شد.
پینوشتها:
۱٫ تاریخ طبری، ج۲، ص ۴٫
۲٫ فروغ ابدیت، ج۱، ص ۱۵۱ به نقل از الامتاع، ص ۳٫
۳٫ بحارالانوار، ج۱۵، ص ۲۴۸٫
۴٫ زندگانی حضرت محمّد خاتم النبیین (صلی الله علیه و آله و سلم) و آله و سلم، ج۱، ص ۵۵ به نقل از سیرهی حلبی،
۵٫ سیره حلبی، ج۱، ص ۱۲۵٫
منبع مقاله :
شیرازی، علی؛ (۱۳۹۴)؛ زنان نمونه، قم: مؤسسه بوستان کتاب (مرکز چاپ و نشر تبلیغات اسلامی)، چاپ هشتم.
منبع: راسخون
بازدیدها: 0