آنچه در جلسات روضه ی خانگی می گذرد

عملاً آنچه که رفتار مردم یک جامعه را شکل میدهد، باورهای روزمره ی آن جامعه است و اینجاست که نقش زنان در شکل دهی رفتار جوامع برجسته و قابل تأمل می گردد.

عزاداری های زنانه که خاص زنان است از دیرباز مرسوم بوده است و اکنون نیز زنان در ایّام محرم و صفر مراسم ویژه ای در اشکال مختلف و منازل خود اجرا می کنند. برگزاری جلسات خانگی و مجالس روضه در خانه ها از آدابی است که از زمان ائمه اطهار علیهم السلام وجود داشته است و بطور مشخص از امام صادق علیه السلام روایت است که در خانه هایتان مجالس روضه برگزار کنید.

محل اجرای عزاداری های زنان جدا از بعضی تکایا و اماکن خاص؛ اغلب منازل شخصی است و زنان برای برگزاری مراسم در خانه ی خود حاجت دنیوی و اخروی را از درگاه الهی طلب می کنند.

فعالیت و حضور زنان در مراسم سوگواری، آداب و سنن و آئین موجود در آن را نشان میدهد و میتوان گفت که گاهی کیفیت حضور زنان در سوگواریها هم پا و هم ردیف مردان در هیئات عزاداری است.

ساختار هیأت ها عموماً بایستی ساده و بی تکلّف بوده و بحث قرب الهی و اظهار نیاز محور قرار گیرد. نقش سخنران و مداح را یک زن ایفا می کند و جلسات به شکل روضه خوانی، وعظ و خطابه و انواع سفره ها تشکیل می شوند. گاهی بعضی جلسات ترکیبی از دو یا سه شکل بالاست و گاهی در قالب نذر در دوره های سالانه، ماهانه، هفتگی نیز وجود دارد.

اگر چه امروزه در مجالس خانگی زنانه، بحث مداحی و صوت زیبا برای خواندن روضه و دعا و قرآن، به یکی از پارامترهای بسیار مهم تبدیل شده و به اندازه‌ای اولویت پیدا کرده که میزان دانش بنیانی گوینده یا مداح تحت‌الشعاع واقع شده است و بی تردید می توان این را از خطرات هشداردهنده این جلسات دانست که باید به آن توجه نمود. افزایش دانش بانیان جلسات برای بهره مندی از حضور سخنرانان و مداحان مطلّع در این موضوع راهگشاست.

همچنین برخی فعالیت ها از جمله تشکیل صندوق های خیریه و قرض الحسنه برای کمک به افراد نیازمند و یا حل مشکلات مالی اعضای شرکت کننده در جلسات خانگی انجام میشود.

حضور زنان در سفره های نذری به نوعی نقشی مشارکتیِ آنها را به تصویر می کشد و معمولاٌ شروع مراسم با دعاها و درخواست و استغاثه آغاز میگردد.

میتوان چنین نتیجه گرفت که این جلسات یکی از راه های مشارکت زنان در امور اجتماعی شناخته شده است. کنش های متقابلی که در مراسم ها و آئین های عزاداری انجام میگیرد سبب تعامل میان افراد میشود و این ارتباط موجب حفظ پیوند، ارتقاء ارزشها، عقاید و انسجام و وحدت می باشد.

انتهای مطلب/

بازدیدها: 416