اقسام توسل و بهترین نوع آن
قرآن میفرماید توسل کنید؛ «يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ ابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسيلَة»
وسیله چیزی است که ما از آن استفاده میکنیم تا به مقصد برسیم. توسل، قبول کردن وسیله است.
این جلسۀ ما وسیله است. مجلس توسل است. لباس مشکی ما در ایام محرم و فاطمیه وسیله است. زیارت عاشورا و دعای توسل هم وسیله است و … . یک دسته از کارهای توسلی همینهایی است که عرض شد. اگر این توسلات را درست انجام دهیم ممکن است به مقصد برسیم. این نوع از توسل گاهی ما را به مقصد میرساند و گاهی هم نمیرساند. حتی اگر شخص توسلکننده هم برجسته باشد ممکن است به دلایلی به حاجت و مقصد خود نرسد!
نوع دیگری از توسل هست که انسان را قطعا به مقصد میرساند. امیرالمؤمنین علیهالسلام میفرمایند که بهترین چیزی که متوسلان به خدا با آن توسل میکنند ایمان به خدا و رسولش است و جهاد در راه خدا و اخلاص و نماز است. اگر کسی در عمل، کامل و درست عمل کند حتما به مقصد میرسد. حداقلِ درست عمل کردن هم مثلا برای نماز این است که تمام اعمال طول روز ما حسابشده باشد. الصلوة میزان. نماز ترازوی اعمال ماست. اگر ده درصد از نماز در نماز بودیم؛ یعنی ده درصد اعمالمان قبول است. فرمودند اگر دو رکعت نماز درست داشته باشیم، حتما یک دعای مقبول داریم.
اطاعت از خدا و رسول انسان را به تمام مقاصد دنیوی و اخروی میرساند. پس اعمال صحیح هم یک توسل است. این را ما از یاد بردهایم که نماز خوب یک توسل است. این نماز ما دستور پیامبر و ائمه است. ما با خواندن نماز داریم فرمان آن بزرگواران را میبریم. وقتی ما اطاعت 100 درصد کردیم به مقصد رسیدیم. هم دنیا و هم آخرت. کسی که اطاعت کامل میکند دارد توسل کامل میکند.
در نوع اول ما دست دراز میکنیم به سوی امام و ایشان را واسطه میکنیم. اما نوع دوم ۱۰۰ برابر اولی است و ما در عمل داریم امام را واسطه قرار میدهیم و طبق دستور امام عمل میکنیم. نوع دوم اصلا فرض قبول نشدن ندارد!
در توسل یک مرحلۀ بالاتر هم داریم. عبدالله بن ابی یعفور خدمت امام رسیده و عرض کرده که یک انار از یک درخت است؛ با یک زمین و یک آب. اگر شما بفرمایید نصف این انار حلال است و نصف دیگرش حرام، من هم همین را میگویم. اینقدر مقابل امام خود فرمانبردار است! همه چیز را دست امام داده. در برابر امام هیچ رأیی ندارد. این عالیترین مرتبۀ توسل است که برای آدمهای معمولی نیست. خود امام هم برای این امام است که در برابر خدا هیچ رأیی ندارد. اگر ما هم در برابر امام هیچ رأیی نداشته باشیم قبولیم. ۱۰۰ درصد هم قبولیم. این عبدالله بن ابی یعفور در میان اصحاب امام از همه بیشتر تعریف شدهاست. ما نیز به چنین آدمی میتوانیم متوسل شویم.
موضوع دوم: چرا حضرت زهرا سلاماللهعلیها پشت در آمدند؟
آنهایی به منزل امیرالمؤمنین علیهالسلام حمله کردند با حضرت امیر کار داشتند. از حضرت امیر کینه داشتند. کاری به حضرت زهرا نداشتند! امیرالمؤمنین وظیفه دارد که در برابر بیعتی که از ایشان میخواهند، مقاومت کند؛ چون این اولین بدعت بعد از پیامبر است و امام باید مقابل آن بایستد؛ اگرچه در این راه شهید شود! وظیفۀ مؤمنین این است که از امام دفاع کنند و از جان امام حفاظت کنند. همانطور که در کربلا ابتدا اصحاب و بنیهاشم شهید شدند و بعد نوبت به امام رسید. امام حسن علیه السلام و امام حسین علیه السلام اگر میآمدند برای دفاع از امام و شهید میشدند و بعد هم خود امیرالمؤمنین شهید میشد دیگر نسل امامت از زمین برداشته میشد! لذا حضرت صدیقه سلام الله علیها پشت در آمدند تا از امیرالمؤمنین علیه السلام دفاع کنند. ایشان افراد پشت در را قسم دادند. از رسول خدا یاد کردند و قسم دادند تا آنها از امیرالمؤمنین منصرف شوند. افراد پشت در حرفهایی در جواب حضرت صدیقه گفتند که اصلا قابل گفتن نیست!
نکات ضمنی:
در مفاتیح دو دعای توسل وجود دارد. حاج آقای حقشناس برای کسانی که مشکل داشتند دعای توسل دوم را دستور میفرمودند.
در جریان قتل حسنعلی منصور چهار نفر اعدام شدند. قبل از اعدام بنا شد حاج آقای حقشناس زیارت عاشورا بخوانند. ایشان دوازده سیزده روز خواندند. بعد به ایشان گفتند که اعدام اینها مقدر شده و دیگر نمیخواهد بخوانی. اگر کسی خاص باشد به او میگویند که لازم نیست بخوانی
بازدیدها: 0