پوشش
۱. لباس شهرت:
لباسی که پوشیدن آن به خاطر رنگ، کیفیت دوخت، مندرس بودن یا علل دیگر، مناسب نیست، به طوری که اگر پوشیده شود توجه مردم جلب و صاحب لباس انــگشتنما شود، لباس شهرت، و پوشیدن آن حرام است.
۲. پوشش در مقابل نامحرم:
الف) پوشش زن
پوشش زن در مقابل نامحرم باید به گونهای باشد که:
یک- به جز گردی صورت و مچ دست به پایین (بدون آرایش و زیورآلات) آشکار نباشد.
دو- برجستگیها و زیباییهای بدن زن، با وجود پوشیدن آن، آشکار نباشد.
سه- رنگ و خصوصیات آن به گونهای نباشد که جلب توجه کند و موجب تحریک اطرافیان شود.
ب) پوشش مردان
یک- پوشش مرد در مقابل زن باید به گونهای باشد که موجب مفسده نشود.
دو- کشیدن سرمه برای مردان به خودی خود جایز است.
سه- پوشیدن لباس آستین کوتاه به خودی خود جایز است، مگر اینکه مفسدهای داشته باشد.
مسئله
۱. اگر صدای کفش زنان هنگام راه رفتن، موجب جلب توجه و تحریک نامحرم یا مترتّب بر مفسده نشود، اشکال ندارد.
۲. برای زنان پوشیدن لباسهای تنگ یا بدننما در عروسیها و مانند آن، اگر از نگاه مردان نامحرم یا از ترتّب مفسده یا تحریک اطرافیان در امان هستند، جایز است.
۳. اگر پوشیدن کفش سیاه براق، موجب جلب توجه نامحرم یا انگشتنما شدن او شود، حرام است.
۴. حکم لباس، مقنعه و پیراهن، از نظر رنگ، مانند کفش است.
۵. اگر تاتوی ابرو عرفاً زینت محسوب شود باید پوشانده شود.
۶. هرگونه زیور، حتی حلقه ازدواج یا آرایش معمولی ابرو باید پوشانده شود.
۷. پوشاندن بینی جراحی شده برای زیبایی واجب نیست.
۸. دختری که ازدواج کرده با دختری که ازدواج نکرده، در احکام فوق تفاوتی ندارد.
۹. زدن عطر یا کرمهای ضد آفتاب، به خودی خود، جایز است؛ مگر آنکه موجب جلب توجه نامحرم شود، لذا باید از کنار مردان عبور نکنند.
۱۰. تولید و خرید و فروش جوراب نازک (و هر لباسی که پوشیدن آن در مقابل نامحرم حرام است) اگر به قصد این باشد که زنان خریدار از آنها در برابر نامحرم استفاده کنند، حرام است.
۱۱. کار کردن در فروشگاههای لباس زنانه، اگر مخالف مقررات نباشد (و برای مرد کارگر یا فروشنده مفسدهای مثل لذت جنسی یا خوف گناه نباشد) به خودی خود جایز است.
نکته:
در مورد تاتوی ابرو چند نکته باید توجه شود:
۱. اگر عرفاً زینت و آرایش محسوب شود باید از نامحرم پوشانده شود. اما کسانی که ابرویشان از بین رفته و فقط یک ابروی معمولی و بدون زیبایی خاصی را تاتو میکنند یا قسمتهای از بین رفته لابهلای ابروان خود را ترمیم میکنند، به طوریکه عرفاً زینت و آرایش (حتی جزئی) حساب نمیشود، پوشاندن آن لازم نیست.
۲. زمان تاتو کردن، با این فرض که تا چند روز نمیتوان به آن قسمت آب زد، باید زمان به خصوصی باشد. در غیر این صورت حرام است. و آن زمان عبارت است از زمانی که:
الف) نماز بر بانوان واجب نیست؛ مانند اینکه خانم عادت ماهیانه است یا وقت نماز نیست؛ مثل اینکه ساعت ده صبح است.
ب) نماز بر بانوان واجب است: (عادت ماهیانه نیست و اذان هم گفته شده) اول وضو گرفته شود (توصیه میشود اول نماز اقامه شود، بعداً تاتو صورت گیرد.) برای نمازهای بعدی (مثلاً نماز مغرب و…) تا زمانی که آب برای آن قسمت ضرر دارد، طبق احکام طهارت عمل میگردد. پس از سپری شدن مدتی که آب برای ابرو مضر بود، چون به صورت زیر پوستی تاتو انجام شده، وضو و غسل معمولی صورت خواهد گرفت.
۳. لباسی که ترویج فرهنگ کفر و شرک است:
الف) پوشیدن هر نوع لباسی که ترویج فرهنگ ضد اسلامی است، حرام است.
ب) پوشیدن لباسهایی که روی آن حروف و تصاویر خارجی چاپ شده، به خودی خود ایراد ندارد. اما اگر ترویج فرهنگ ضد اسلامی شود، حرام است و تشخیص آن به عهده عرف است.
ج) مجرد اینکه لباسی از کشورهای غیر اسلامی وارد شده، دلیل بر حرمت استفاده از آن نیست.
د) استفاده از کروات و سایر پوششهای غیر اسلامی، اگر منجر به ترویج فرهنگ غربی و ضد اسلامی شود، حرام است.
ه) پوشیدن لباسی که روی آن تبلیغ شراب وجود دارد، حرام است.
و) واردات و خرید و فروش لباسهایی که ترویج کننده فرهنگ غرب و ضد اسلام است، حرام است.
ز) اگر واردات و خرید و فروش اینگونه لباسها ترویج کفر و ضد اسلام نباشد، نباید به دولت اسلامی ضرر اقتصادی بزند.
هیات رزمندگان اسلام
بازدیدها: 262