ارزش حاج قاسم نزد خدا
پایگاه اطلاع رسانی هیات: استاد حسین انصاریان در سخنرانی خود در دانشگاه امام صادق علیه السلام تهران، از طریق قرآن مجید و با استناد به سوره مبارکه توبه، گزارشی از وضع سالک، عارف، مخلص و شهید با عظمت، حاج قاسم سلیمانی ارایه و اظهار کرد: خداوند در آیه 111 سوره توبه میفرماید: «إِنَّ اَللّٰهَ اِشْتَریٰ مِنَ اَلْمُؤْمِنِینَ أَنْفُسَهُمْ وَ أَمْوٰالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ اَلْجَنَّةَ؛ من مشتری مردم مؤمن هستم، هیچکسی هم نمیتواند مشتری مؤمن شود، برای اینکه قیمتش را ندارد».
استاد برجسته اخلاق حوزههای علمیه در بیان قیمت و ارزش انسان به نمونهای اشاره و خاطرنشان کرد: شخصی کنار دَر ورودی کعبه دعا میکرد و خدا را به کعبه قسم میداد، پیغمبر صلوات الله علیه در طواف بودند که یکمرتبه ایستادند و به او گفتند: «خدا را به قسمِ بالاتر قسم بده، اگر میخواهی مشکلت حل شود». گفت: خدا را به چه کسی قسم بدهم مهمتر از کعبه؟ فرمودند: اگر مؤمنی، خدا را به خودت قسم بده، «فإن المؤمن اعظم حرمه من الکعبه»، ارزش مؤمن بزرگتر و سنگینتر و بالاتر از ارزش کعبه است».
وی ادامه داد: امام عسکری علیه السلام میفرمایند: روز قیامت اگر صدوبیستوچهار هزار پیغمبر و ما دوازده امام در یک صف نشسته باشیم و یک مؤمن از جلوی صدوبیستوچهار هزار پیغمبر و ما دوازده نفر رد بشود، ما به احترام او همه از جا بلند میشویم. فروشنده به پروردگار باید بِیَرزد، به پروردگار و مؤمن میارزد، به پروردگار که جنسش را به او بفروشد، هیچکس هم نمیتواند مشتری مؤمن باشد، چون قیمت مؤمن دست هیچ کس نیست جز پروردگار عالم، او میداند چقدر میارزد! البته مؤمنین با همدیگر از نظر درجات و ظرفیتها فرق میکنند، ولی مؤمن مؤمن است.
استاد انصاریان گفت: خداوند متعال در آیه 111 سوره توبه میفرماید: «من جان و مال مؤمن را میخرم و به او قیمت و ارزش میدهم».«بِأَنَّ لَهُمُ اَلْجَنَّةَ» در بیشتر آیات، جنات داریم. معلوم میشود این جنت، یک جنت خاص و قیمتی است که خدا به جان و مال مؤمن میدهد. سپس خداوند در این آیه مؤمن را توصیف میکند: «یقٰاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اَللّٰهِ». یقاتلون به معنای همواره و پیوسته است. این آیه مصداق شهید قاسم سلیمانی است که هشت سال در جبهه حق علیه باطل، چهارده پانزده سال عراق و سوریه و لبنان، قتال دائمی داشت، همواره خستگیناپذیر بود تا به اوج شهادت رسید.
مبلغ برجسته بین الملل افزود: خداوند میفرماید: «وَعْداً عَلَیهِ حَقًّا». من یک وعده حق، راست و صحیحی به مؤمن دادم و آن وعده جنت در این عالم است و «وَمَنْ أَوْفیٰ بِعَهْدِهِ مِنَ اَللّٰهِ؛ وفادارتر از خدا به عهدش چه کسی است؟» سپس خداوند رو میکند به مؤمنی که جان و مالش را فروخته و میگوید: «بِبَیعِکمُ اَلَّذِی بٰایعْتُمْ بِهِ؛ به این معاملهای که با من کردی»، «فَاسْتَبْشِرُوا؛ مژده باد به تو» «بِأَنَّ لَهُمُ اَلْجَنَّةَ» عمل به وعدهای که به تو دادم، «وَذٰلِک هُوَ اَلْفَوْزُ اَلْعَظِیمُ؛ مؤمن! آنچه در برابر پرداخت جانت و مالت بهدست آوردی، کامیابی بزرگی است».
استاد انصاریان در مورد خصوصیات مومنی که خداوند وعده بهشت را به او داده، گفت: «اَلتّٰائِبُونَ» این مؤمن توبه ویژهای دارد! توبهای که کار انبیا بوده، یا به قول امیرالمؤمنین علی علیه السلام، کار بندگان ویژه خدا بوده است: «اَلتّٰائِبُونَ اَلْعٰابِدُونَ اَلْحٰامِدُونَ اَلسّٰائِحُونَ اَلرّٰاکعُونَ اَلسّٰاجِدُونَ اَلْآمِرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ اَلنّٰاهُونَ عَنِ اَلْمُنْکرِ وَ اَلْحٰافِظُونَ لِحُدُودِ اَللّٰهِ وَ بَشِّرِ اَلْمُؤْمِنِینَ»﴿التوبة، 112﴾.
منبع: عرفان
بازدیدها: 0