ازدواج با توصیه‌های امام رضا

ازدواج با توصیه‌های امام رضا علیه السلام

هیات: ایجاد آرامش و مودت بر اثر ازدواج، از نشانه های لطف خداوند می باشد. علاوه بر این، محکم ترین و برترین برنامه برای جلوگیری از گناه و صیانت جامعه و نجات دادن نسل جوان از سقوط در باتلاق منکرات، ابتذال و فحشا؛ ازدواج است. بر این اساس، در مرحله اول، بر والدین، اقوام و نهادهای مسؤول واجب است که نسبت به ایجاد مقدمات این سنت الهی و حرکت پسندیده اقدام کنند و با دستان خویش، با ساده ترین روش، زمینه پیمانی پاک را فراهم آورند. در مرحله بعد، بر پسران و دختران است که بنای زندگی سعادتمندانه ای را به دور از تکلفات و با اجتناب از شرایط سخت بر پا نمایند. البته، این موضوع با مقدماتی انجام می پذیرد.

 پژوهش پیرامون همسر دلخواه

تشکیل کانونی به نام خانواده، اهمیت شایان توجهی دارد. زیرا برای هر کسی این فرصت یک بار در طول زندگی اش پدید می آید و هر دختر یا پسری که می خواهد برای خود شریکی در مسیر زندگی خویش برگزیند، باید به این نکته توجه داشته باشد که آن شریک، تا پایان عمر همراهش خواهد بود و از همه اسرار و رموزش باخبر خواهد گردید. شریکی که مادر فرزندان و مربی کودکان است. یا آن که پدر، مسؤول و مدیر خانواده است و در صورت انتخاب درست، بر اعتبار، عزت و آبروی طرفین افزوده خواهد شد. بنابراین، عقل و برهان چنین قضاوت می کند که درباره همسر آینده بررسیهایی به عمل آید. بر اساس روایتی نورانی، امام رضا علیه السلام فرموده اند: “کسی که دختر خویش را شوهر می دهد، در واقع او را از حوزه اختیار خویش بیرون می آورد و در اختیار دیگری قرار می دهد.”

این سخن حضرت نشان می دهد که خانواده ها قبل از ازدواج فرزندانشان باید بررسی کنند که دختر خویش را به همسری چه کسی درآورده و پاره ای از حیات خود و محصول تلاشها و تربیتهای خویشتن را به دست چه فردی می سپارند. بنابراین، باید دختر و پسر قبل از ازدواج از روحیات، عادات، اخلاق، سلامت فیزیکی و روانی یکدیگر در حد ضرورت باخبر باشند. دقیقاً به همین جهت است که رسول اکرم صلوات الله علیه تأکید نموده اند با افراد دارای حسب و نسب وصلت کنید، زیرا تمامی خصال و صفات والدین به فرزندان انتقال می یابد.
خانواده ها نیز مراقب باشند دختر با ایمان خود را به جوانی که اهل حق و حقیقت نبوده و خود در باتلاق انحراف دست و پا می زند، ندهند و برای جوان پاک خود دختری را که به ارزشها و فضایل پشت پا زده، انتخاب نکنند. کسی که پایبند واجبات نیست و از ارتکاب فسق و فجور پروا ندارد و از حسنات اخلاقی بهره ای نبرده، نباید به عنوان هسمر آینده برگزیده شود، زیرا بنا به فرمایش ائمه هدی علیهم السلام، آثار حرام و گناه در نسل او آشکار می گردد.

مراسم عروسی

آداب و رسوم عقد و عروسی باید توأم با وقار، حفظ کرامت، شخصیت و به دور از هر گونه محرمات و عوامل محرک شهوات باشد تا رحمت الهی را جلب کند و عاملی برای عملی شدن برکات آسمانی گردد. در فرهنگ اسلامی، تأکید بر این است که این مراسم بهتر است که شب هنگام برگزار شود. چنانچه عروسی حضرت زهرا سلام الله علیها در هنگام شب انجام گردید. رسول خدا صلوات الله علیه توصیه نمودند، دختران عبدالمطلب و زنان مهاجر و انصار، شب عروسی حضرت فاطمه سلام الله علیها، به دنبال آن بانوی بزرگوار حرکت کنند، شادی نمایند، شعر بخوانند و ذکر “ا…اکبر” و “الحمدا…” بر زبان جاری سازند و از چیزی که خداوند بر انجام آن رضایت ندارد، پرهیز کنند.
حضرت امام رضا علیه السلام با الهام از بیانات رسول اکرم صلوات الله علیه فرموده اند: عروسی در شب هنگام، روش رسول خداست زیرا خداوند شب را مایه آرامش قرار داده است.
این حدیث ارزشمند، چند نکته مهم را که حاوی جنبه های روان شناسی است، مطرح می کند؛ زیرا معمولاً شب هنگام، آدمی از فشارهای روانی کمتری رنج میبرد است و روح او فراغت بهتری دارد و برای انجام برنامه های فرح‌بخش مهیاتر است.
همچنین مطابق آنچه قرآن: “و جعلنا اللیل لباساً”شب پوششی است بر اندام زمین و موجوداتی که بر روی آن زیست می کنند.
پذیرایی از میهمانان نیز در فرهنگ اسلامی استحباب فوق العاده ای دارد. رسول گرامی اسلام صلوات الله علیه، یکی از موارد ولیمه دادن را موقع عروسی دانسته اند. البته، بنا به فرمایش آن بزرگوار، دعوت شدگان نباید برای رفتن به این مراسم شتاب کنند، زیرا یادآور دنیا و زندگی ظاهری است.
حضرت امام علی بن موسی الرضا علیه السلام هم فرموده اند: از سنت پیامبر اکرم صلوات الله علیه طعام دادن در هنگام ازدواج است.

 هر عهد و پیمانی مسؤولیت دارد

خانواده عروس و داماد بنا به عرف جامعه و سنتهای محلی و رعایت موازین شرعی و ارزشی، باید در حدی به دور از افراط و تفریط، در مسأله مهر و صداق توافق کنند. البته امساک از رسانیدن صداق به صاحب آن، حرام و گناه است.
رسول خدا صلوات الله علیه فرموده اند: مهریه زن نباید به او مسترد گردد و کسی که از پرداخت آن امتناع نماید، به اندازه حق زن، در روز قیامت از حسنات او برمی دارند و در پرونده همسرش قرار می دهند و چون کار نیکی به اندازه ترمیم حقوق زن باقی نماند، به گناه پیمان شکنی او را به سوی آتش می برند. زیرا هر عهد و پیمانی مسؤولیت دارد.
هشتمین فروغ امامت در این باره می فرمایند: “خداوند متعال هر گناهی را مورد آمرزش قرار می دهد، مگر گناه انکار مهر زن یا غصب دستمزد اجیر یا فروش انسان آزاد.”  البته، ذکر این نکته هم ضروری است که از جانب پیامبر صلوات الله علیه و عترت پاک او، خطاب به زنان با کرامت توصیه شده است: اگر زمینه مناسبی در خصوص بخشیدن مهر خود به شوهر مشاهده کنند، از این خصلت عالی که بیانگر جود و کرم و نشانه سخاوت و بزرگواری است، چشم پوشی نکنند.

منبع: شمیم

بازدیدها: 0

پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام