چرا که با این کار افزون بر این که برای امام عجل الله تعالی فرجه الشریف دعا شده است کارهای نیک دیگری مانند زنده کردن امر(امامت) امامان بیان می شود و حدیث هایی که از اهل بیت علیه السلام رسیده است، بازگو می گردد.
نویسنده کتاب «مکیال المکارم» می گوید: « یکی از تکلیف ها و وظایف مردم در زمان غیبت حضرت مهدی علیه السلام آن است که مجالسی برپا کنند که در آن از امام زمانعجل الله تعالی فرجه الشریف یاد شود و خوبی ها، فضیلت ها و مقامات شکوهمندش گفتگو گردد و به اطلاع همگان برسد و برای آن وجود شریف در آن مجالس دعا شود و از بذل و بخشش جان و مال در این راه خودداری نگردد؛ چرا که این کارها رواج دادن و گسترش آیین خدا، بزرگداشت و بالا بردن کلام خدا و کمک کردن به یکدیگر برای انجام نیکی و تقوا و گرامیداشت مراسم و شعائر الهی و یاری نسبت به ولی پروردگار است.»
افزون بر مطلبی که بیان شد و نیز ارزش های دیگری که در مورد برپایی این مجالس می توان برشمرد، فرمایش امام صادق علیه السلام است که در کتاب «وسایل الشیعه» و غیر آن نقل شده و بر این مطلب دلالت دارد:
حضرت علیه السلام می فرمایند: «به دیدار یکدیگر بروید، زیرا این دید و بازدیدها موجب زنده شدن دل های شما و بازگو کردن و یادآوری حدیث های ماست. حدیث ها و سخنان ما باعث همبستگی و مهربانی بیش تر بین برخی از شما با برخی دیگر خواهد شد. اگر سخنان ما را پذیرفتید و به کار گرفتید هدایت می شوید و نجات می یابید و اگر سخن ما را رها کردید گمراه می گردید و هلاک می شوید؛ بنابراین، شما احادیث و سخنان ما را بپذیرید و به کار بندید من نیز ضامن و عهده دار نجات شما می باشم. »
دلالت این روایت بر مطلب ما به این گونه است که دلیل دستور دادن آن حضرت علیه السلام به دید و بازدید شیعیان این است که انگیزه و وسیله ای برای زنده شدن امر (امامت) ایشان و بازگویی احادیث شان است؛ پس بدون شک تشکیل این گونه مجالس که در آن یاد فضایل امام عجل الله تعالی فرجه الشریف و اموری که مربوط به آن حضرت عجل الله تعالی فرجه الشریف است دارای برتری و استحباب است و ائمه علیه السلام به این کار علاقه مند هستند.
حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام نیز در حدیث «أربع مائة» مطالبی در این رابطه فرموده اند از جمله: «همانا خدای تبارک و تعالی با آگاهی و روشن بینی که نسبت به زمین و موجوداتش داشت ما را برگزید و شیعیان و پیروانی نیز برای ما انتخاب کرد تا ما را یاری کنند و به جهت شادی ما شادمان و برای ناراحتی و اندوه ما اندوهگین باشند و ثروت و جان خویش را در راه ما بذل و بخشش نمایند. اینان از ما هستند و به سوی مایند.»
در برخی زمان ها واجب است که چنین مجالسی تشکیل شود مانند وقتی مردم در حال کشیده شدن به انحراف و گمراهی باشند و بتوان با تشکیل این گونه مجالس آنان را از هلاکت و تباهی و انحراف بازداشت و به شاهراه هدایت ارشاد و راهنمایی کرد.
وجوب این امر با توجه به دلیل های امر به معروف و نهی از منکر و نیز راهنمایی گم شدگان و نیز بازداشتن اهل بدعت و گمراهی به دست می آید. البته در همه حالات تنها خدای متعال است که انسان را حفظ می کند و از گناه باز می دارد.
منبع: شبستان
بازدیدها: 233