اشارات قرآن به رجعت های عصر ظهور

خانه / مطالب و رویدادها / اشارات قرآن به رجعت های عصر ظهور

به یاد آرید وقتی را که گفتید: ای موسی! ما به تو ایمان نمی‏‌آوریم مگر آنکه خدا را آشکارا ببینیم، پس صاعقه سوزان بر شما فرود آمد و آن را به چشم خود مشاهده کردید.

در قرآن به رجعت به معنای رجوع کسی به این دنیا در موارد زیادی اشاره شده است که به برخی از نمونه‏‌های آن اشاره می‏ شود:
۱ – «أَلَمْ‏‌ تَرَ إِلَی الَّذِینَ خَرَجُوا مِنْ دِیارِهِمْ وَ هُمْ أُلُوفٌ حَذَرَ المَوْتِ فَقالَ لَهُمُ اللَّهُ مُوتُوا ثُمَّ أَحْیاهُمْ»؛ “آیا ندیدید کسانی را که از ترس مرگ از دیار خود بیرون رفتند که هزاران تن بودند، خداوند فرمود: بمیرید، همه مردند سپس آنان را زنده کرد.» (سوره بقره، آیه ۲۴۳)  آیه اشاره به زنده شدن هفتاد هزار خانوار دارد که بر اثر طاعون از دنیا رفته بودند.
۲ – «فَقُلْنَا اضْرِبُوهُ بِبَعْضِها کَذلِکَ یحْیی اللَّهُ المَوْتی وَ یرِیکُمْ آیاتِهِ لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُون»؛ “پس دستور دادیم که پاره‌ای از اعضای آن گاو را بر بدن کشته بزنید تا ببینید که خداوند اینگونه مردگان را زنده خواهد کرد و قدرت کامل خویش را آشکار خواهد ساخت، شاید شما به خرد درآیید.” (سوره بقره، آیه ۷۳) این آیه مربوط به کشته‌ی بنی ‏اسرائیل است که به قدرت خداوند زنده شد.
۳ – «وَ إِذْ قُلْتُمْ یا مُوسی لَنْ نُؤْمِنَ لَکَ حَتّی نَرَی اللَّهَ جَهْرَهً فَأَخَذَتْکُمُ الصّاعِقَهُ وَ أَنْتُمْ تَنْظُرُونَ _ ثُمَّ بَعَثْناکُمْ مِنْ بَعْدِ مَوْتِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ»؛ “و به یاد آرید وقتی را که گفتید: ای موسی! ما به تو ایمان نمی‏‌آوریم مگر آنکه خدا را آشکارا ببینیم، پس صاعقه سوزان بر شما فرود آمد و آن را به چشم خود مشاهده کردید. سپس شما را بعد از مرگ برانگیختیم، باشد که خدا را شکر گزارید.”‌ (سوره بقره آیه ۵۵ ، ۵۶)
این آیه مربوط به برخی از قوم حضرت موسی (علیه السلام) است که تقاضای رؤیت خدا به چشم را کردند که این خواسته سبب نزول عذاب و مرگ آنان شد ولی خداوند بار دیگر آنها را زنده کرد.


۴ – «أَوْ کَالَّذِی مَرَّ عَلی قَرْیهٍ وَ هِی خاوِیهٌ عَلی عُرُوشِها قالَ أَنّی یحْیی هذِهِ اللَّهُ بَعْدَ مَوْتِها فَأَماتَهُ اللَّهُ مِائَهَ عامٍ ثُمَّ بَعَثَهُ»؛ “یا به مانند آن کسی که به دهکده‌‏ای گذر کرد که خراب و ویران شده بود، گفت: به حیرتم که خداوند چگونه این مردگان را دوباره زنده خواهد کرد، پس خداوند او را صد سال میراند و سپس زنده‏‌اش کرد.” (سوره بقره آیه ۲۵۹)
این آیه نیز مربوط به یکی از انبیای الهی است که پس از صد سال دوباره زنده شد.
۵ – «وَأُحْیی المَوْتی بِإِذْنِ اللَّهِ»؛ “من مرده را به اذن خدا زنده می‏‌کنم.” طبری می‏‌گوید: حضرت عیسی(علیه السلام) مردگان را با دعایش زنده می‏‌کرد.
مطابق روایات نبوی هر آنچه در امت‏‌های پیشین اتفاق افتاده در این امت نیز واقع خواهد شد، بنابراین مسأله رجوع به دنیا بعد از مرگ در این امت نیز امری واقع شدنی است.

منبع:ایکنا

بازدیدها: 165

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *