اعزام اعضا هیات رزمندگان اسلام شهرخورموج به مناطق جنگی

ســاعتهــــای آخــر ِمقــاومــتِ بچــه هــا در کــانال ، بی سیــم چــیءِ گــردانِ حنظلــه ،

حــاج همــت را خــواســت .

حـاجی آمــد پــای بیسیـــم ،

صــدای ضعیــف و پــر از خش خش را از آن ســوی

خــط شنیــدیــم کـــه میگــویــد ،

بــاطــری بی سیــم دارد تمــام میشــود !

عــراقــی ها عـن قـریب مـا را خــلاص مــی کننـــد .

مــن هــم خـــداحـافظی میکنــم.

حـاج همـّـت کــه قــادر بــه شکستــن محــاصــرهء تیـپ هــای تــازه نـَـفَـس

دشمــن نبــود ، همــانطــور کــه بــه پهنــای صـورت اشک می ریخـت ،

گفــت : بـی سیــم را قــطع نکــن… حــرف بـزن..

هـر چــه دوســت داری بگــو ! فقــط تمـــاس خــودت را قطــع نکـــن !

صــدای بی سیــم چــی را شنیـــدم کــه مـی گفــت :

ســلام مــا را بــه امــام بـرســانیـــد . از قــولِ مــا بــه امــام بگــوئیــد ؛

همـــانطــور کـه فــرمــوده بــودیــد ؛حسیــن وار مقــاومت کــردیــم ،

مــانــدیــم و تــا آخــریــن نفــر جنگیدیــم… 

شـایـــد بــرای اولیــن و آخــرین بـار

قتــله گــاهِ بچــه هــای گــردانِ حنظلـــه ،

روزی دلــم شـــد !

وقتــی کــانال کمیــل را دیـدم تــو گــویی قتــله گــاست !

از همــانجــا ســـلام دادم ؛

اَلسَّــلَامُ عَلـَیــکَ یـَــا اَنصَــارَ اَبــی عَبــدِالله…

کــربـــلا ، کــربلا ، کــــربـــلا….

اگــر حسیـن مـا نبــود ، عشــق ایـن همــه زیبـا نبــود

چیــزی بــه نــامِ عــاشقـــی تــو سینــهء دنیـــا نبـــود….

صـــدای مـــداحــی شهــید سیـد مجتبــی علمــدار

حـال و هــوای کــانال را کــربــلایی تــر کــرده بــود :

بــر مشــامم میــرســد هــر لحظــــه بــوی کــربــلا

بـــــر دلـــم تــرســــم بمـــانـــــد آرزوی کــــربــــلا

تشــنهء آبِ فـــراتــــــم ای اَجــــل مهـــلت بـــــده

تــا بگیـــرم در بغـــــل ، قبـــر شهــیـــدِ کــــربــــــلا

 

بچــه هــای کــانالِ کمیــل ؛  

مـرا ببخشیــد اگر آنقــدر در پیـچ و خـم زندگـی گـم شـده ام

 کــه دیگــر شمــا را بــه خــاطـر نمــی آورم ….

خــداحــافظ  ای بــدنهــای پـاره پــاره ،

خــداحــافـظ ای لبهــای خشکیــده ،

 ای قمقــه هــای خــالی ،

خــدا حــافــظ ای مــردانِ بی ادعــا… !