برتر از حقیقت حسن

عَنِ ابْنِ عَبَّاسِ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ : «… لَوْ کَانَ الْحِلْمُ رَجُلًا لَکَانَ عَلِیّاً.

وَلَوْ کَانَ الْفَضْلُ شَخْصاً لَکَانَ الْحَسَنَ حَسَناً.

وَلَوْ کَانَ الْحَیَاءُ صُورَهً لَکَانَ الْحُسَیْنَ حُسَیْناً.

وَ لَوْ کَانَ الْحُسْنُ شَخصاً [هَیْئَهً لَکَانَتْ فَاطِمَهَ بَلْ هِیَ أَعْظَمُ إِنَّ فَاطِمَهَ ابْنَتِی خَیْرُ أَهْلِ الْأَرْضِ عُنْصُراً وَ شَرَفاً وَکَرَماً».

از ابن عباس منقول است که پیامبر اکرم (ص) فرمودند: … اگر حلم و بردباری به صورت یک انسان مجسّم در آید میشود علی بن ابیطالب(ع).

و اگر فضل به صورت شخصی مجسم شود آن شخص امام مجتبی(ع)است.

اگر حیا صورتی باشد آن صورت امام حسین(ع) است.

اگر حُسن و نیکی به صورت شخصی در آید آن شخص، حضرت فاطمه زهرا است.

 بلکه آن حضرت اعظم از حُسن است به راستی که دخترم فاطمه(س) از جهت ریشه و شرافت و کرم بهترین اهل زمین است.

مائه منقبه، ابن شاذان، ص ۱۳۵ – ۱۳۶؛ غایه المرام، علامه بحرانی، ج ۵، ص ۳۴ و ص ۲۰۳ – ۲۰۴.

منبع اهل تسنن: مقتل الحسین، خوارزمی، ج ۱، ص ۱۰۰.

وجوب بهشت با سه روز سلام بر حضرت زهرا(س)

بازدیدها: 0