اعمال ماه ذی القعده

شیخ عباس قمی در کتاب مفاتیح الجنان در خصوص اعمال این ماه چنین ذکر کرده است:

آداب و اعمال:

فضیلت نماز روز یکشنبه این ماه:

در روز یکشنبه این ماه نمازی با فضیلت بسیار از رسول خدا صلّی الله علیه و آله روایت شده‌؛ که مجملش آن است :

که هر که آن را بجا آورد، توبه‏‌اش مقبول و گناهش آمرزیده شود؛ و دشمنان او در روز قیامت از او راضی شوند.

و با ایمان بمیرد، و دینش گرفته نشود؛ و قبرش گشاده و نورانی شود؛ و والدینش از او راضی و مغفرت شامل حال والدین او و ذریه او گردد.

و توسعه رزق پیدا کند؛ و ملک الموت با او در وقت مردن مدارا کند و به آسانی جان او بیرون شود.

کیفیت نماز روز یک‌شنبه ماه ذی‌القعده به این شرح است:

در روز یکشنبه غسل کند؛ و وضو بگیرد.

و چهار رکعت نماز بخواند که:

در هر رکعت: حمد یک مرتبه؛ و قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ سه مرتبه و ناس و فلق نیز یک مرتبه.

پس از اتمام نماز: هفتاد مرتبه استغفار کند.

و پس از اتمام استغفار، بگوید‏ : «لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِی الْعَظِیمِ‏».

سپس بگوید: «یا عَزِیزُ یا غَفَّارُ اغْفِرْ لِی ذُنُوبِی وَ ذُنُوبَ جَمِیعِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ فَإِنَّهُ لَا یغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا أَنْتَ»‏.

ظاهر آن است که این استغفار مذکور و دعای بعد را بعد از نماز باید بجا آورد.

سه روز متوالی روزه‌داری:

روایت شده که هر که در یکی از ماه‌های حرام، سه روز متوالی که پنجشنبه و جمعه و شنبه باشد روزه بگیرد؛ ثواب ۹۰۰ سال عبادت برای او نوشته شود.

بیان حقیقت استغفار:

از امیرالمؤمنین علی (ع) روایت شده است که، شخصی در محضر آن حضرت گفت: اَستَغفِرُ الله.

حضرت به او فرمود: «مادرت بر تو بگرید آیا می‌دانی استغفار چیست؟!

استغفار درجه علّیین است و آن نامی است برای شش معنی، اول: پشیمانی از گذشته.

دوم: عزم بر اینکه به آن گناه رجوع نکند و دیگر آن را انجام ندهد.

سوم: اگر حقّی از مردم بر عهده اوست، ادا کند تا خدا را که ملاقات می‌کند پاک باشد و حقّی از دیگران بر او نمانده باشد.

چهارم: هر واجبی که بر عهده اوست و آن را ضایع ساخته است، حق آن را ادا نماید.

پنجم: بر خود حتم کند، گوشتی که از گناه بر تن او روییده است، به وسیله حزن و اندوه، آب شود تا پوست به استخوان بچسبد و بین آنها گوشت تازه بروید.

ششم: به بدن خود اَلَم و سختی طاعت را بچشاند همان طوری که شیرینی گناه و معصیت را چشانیده بود. در این وقت بگوید: اَستَغفِرُ الله!». (المراقبات ص ۳۶۹))

منبع مفاتیح الجنان

 

 

موشن گرافی؛ارزش علم و ادب و تفکر/درس هایی از نهج البلاغه

بازدیدها: 0