اولین کسی که ساکن کربلا ساکن شد و در آن‌جا خانه برگزید که بود؟

خانه / مطالب و رویدادها / اولین کسی که ساکن کربلا ساکن شد و در آن‌جا خانه برگزید که بود؟

بین مورّخان و نسب شناسان اتّفاق نظر است که پس از ویرانى کربلا به دستور متوکل، اوّلین علوى که در دوره مستنصر بالله فرزند متوکّل به سال ۲۴۷ هـ.ق، کربلا را مسکن دائمى خویش قرار داد، سید ابراهیم مجاب بود. وى که از کوفه به کربلا هجرت کرد بینایى خود را از دست داده بود.

سید ابراهیم فرزند سید محمد عابد، نوه‌ی امام موسى‏ بن جعفر(علیه السلام)، معروف به سید ابراهیم مجاب[۱] -که در منابع قدیمی از وی با عنوان ضریر کوفى یاد می‌شود-[۲] اوّلین شخصیت از اولاد فاطمه زهرا(س) بود که در سال ۲۴۷۷هـ.ق به کربلا رفته و در آن‌جا سکونت گزید.[۳] امروزه نیز چندین طائفه بزرگ از سادات موسوى از نسل همین سید بزرگوار در کربلا زندگى مى‏کنند.
یکى از پژوهش‌گران معاصر در این خصوص چنین مى‏نویسد:
«بین مورّخان و نسب شناسان اتّفاق نظر است که پس از ویرانى کربلا به دستور متوکل، اوّلین علوى که در دوره مستنصر بالله فرزند متوکّل به سال ۲۴۷ هـ.ق، کربلا را مسکن دائمى خویش قرار داد، سید ابراهیم مجاب بود. وى که از کوفه به کربلا هجرت کرد بینایى خود را از دست داده بود».[۴]
معروف است؛ هنگامى که او را به کنار قبر سید الشهداء(علیه السلام) هدایت کردند و بر امام حسین(علیه السلام) سلام داد، از داخل قبر مطهّر پاسخ سلام او داده شد؛ لذا بدین جهت وى به سید ابراهیم مجاب(جواب داده شده) شهرت یافت.[۵] علامه سید محسن امین پس از نقل این داستان می‌گوید: «و الله اعلم بصحه ذلک»؛[۶] خداوند داناتر به درستی این داستان است.
امروزه بقعه ابراهیم مجاب، در زاویه شمال غربى رواق مطهّر حسینى در نقطه تلاقى رواق شاهى و رواق بالاى سر واقع است و داراى ضریحى از برنج به ابعاد ۳* ۳ و ارتفاع حدود ۲ متر است. در وسط ضریح صندوق نفیس خاتم کارى قرار دارد. این بقعه از زیارتگاه‌هاى مهم داخل آستانه حسینى است.[۷]

[۱]. ابن عنبه حسنی، سید احمد بن علی، عمده الطالب فی أنساب آل أبى طالب‏، ص ۱۹۷، انتشارات انصاریان، قم، ۱۴۱۷ق.

[۲]. فخر رازی، محمد بن عمر، الشجره المبارکه فی أنساب الطالبیه، ص ۱۰۳، مکتبه آیه الله المرعشى النجفى‏، قم، چاپ دوم، ۱۴۱۹ق.

[۳]. امین عاملی‏، سید محسن، أعیان الشیعه، ج ۲، ص ۲۳۰، دار التعارف‏، بیروت، ۱۴۰۳ق؛ آل طعمه، سلمان هادى، مشاهیر المدفونین فى کربلاء، ص ۱۸، نشر مشعر، تهران، بی‌تا.

[۴]. دائره المعارف تشیع، ج ۳، ص ۳۴۵، با اندکى تصرّف، به نقل از: صحتى سردرودى، محمد، سیماى کربلا حریم حریت‏، ص ۸۵- ۸۶، نشر مشعر، تهران، بهار ۱۳۸۸ش.

[۵]. حمویى جوینى شافعی، ابراهیم بن سعد الدین‏، فرائد السمطین فی فضائل المرتضى و البتول و السبطین و الأئمه من ذریتهم(علیهم السلام)‏، ج ۱، ص ۵۴، مؤسسه المحمود، چاپ اول، ۱۴۰۰ق؛ أعیان الشیعه، ج ۲، ص ۲۲۴؛ شبّر، جواد، ادب الطف أو شعراء الحسین (علیه السلام‏)، ج ۸، ص ۵۷، دار المرتضى‏، بیروت، چاپ اول، ۱۴۰۹ق.

[۶]. أعیان الشیعه، ج ۲، ص ۲۲۴٫

[۷]. سیماى کربلا حریم حریت‏، ص ۸۶٫

منبع:اسلام کوئست

بازدیدها: 116