اگر عملی این دو نشانه را داشت از آن خودداری کن

و احذر کل عمل یعمل به فى السرو یستحیى منه فى العلانیه ، و احذر کل عمل اذا سئل عنه صاحبه انکره او اعتذرمنه .

ترجمه : از کارى که در نهان انجام مى شود، و در آشکار شرم آور است ، بپرهیز و نیز از کارى که اگر انجام دهنده اش ، در باره آن بپر سند، یا انجام آن را انکار مى کند و یا بخاطر آن پوزش مى طلبد، دورى کن .

شرح : بسیار کسان هستند که دلشان نمیخواهد کار بد انجام دهند و مورد سرزنش مردم و خشم و نارضایى خدا قرار گیرند. ولى چون گاهى نمى توانند فرق میان خوب و بد را تشخیص دهند، بطور ناخواسته و نا آگاهانه مرتکب اعمال ناپسند مى شوند.

از این رو، براى آنکه کار خوب از کار بد مشخص شود، و انسان بتواند فرق بین این دو را بشناسد و کار بد انجام ندهد، امام علیه السلام دو قانون و نشانه ساده و آسان تعیین فرموده است : اول آنکه کار بد، آن است که بطور پنهانى و دور از چشم دیگران انجام داده مى شود، زیرا انجام آن بطور آشکار و برابر چشم مردم . باعث شرم و خجالت است .

دومین نشانه کار بد، آن است که انجام دهنده آن را مورد پرسش قرار دهند که چرا چنان کارى کرده است ، یا انکار میکند و میگوید: من چنین کارى نکرده ام ، و یا بخاطر انجام آن کار عذر خواهى مى کند و میگوید: مرا ببخشید، از روى نادانى چنین کارى کرده ام .

پس ما نیز، هر گاه دیدیم کارى که میخواهیم انجام دهیم ، یکى از این دو نشانه را دارد، باید بدانیم که کار بدى است ، و از انجام آن خوددارى کنیم .