گناه، صغیره و کبیره اش به معنای پرده دری در پیشگاه خدا و نادیده گرفتن حضور او و نظارتش بر اعمال ما است. از این رو در آموزه های دینی بشدت از کوچک شمردن گناه نهی می شود.
زید شحام گوید: امام صادق (علیه السلام) فرمودند: «از گناهان محقر بپرهیزید که آمرزیده نشوند»، عرض کردم: گناهان محقر چیست؟ فرمودند: «این است که مردى گناه کند و بگوید، خوشا حال من اگر غیر از این گناه نداشته باشم.»
نکته آنکه گناه هر چند کوچک باشد، نافرمانى پروردگار بزرگست و از این نظر نباید آن را کوچک دانست، حتى اگر کسى خیال کند مرتکب هیچ گناهى نشده و تنها یک نگاه به نامحرم مثلا کرده است، نباید بگوید: «خوشا حال من اگر غیر از این گناه نداشته باشم».
سماعه گوید: از حضرت ابو الحسن (علیه السلام) شنیدم که می فرمودند: «خیر بسیار (مانند طاعت و بخشش زیاد) را بسیار نشمارید و گناه اندک را کم نشمارید، زیرا گناه اندک انباشته مىشود و زیاد می گردد، و در نهان از خدا بترسید تا از خود انصاف دهید (بحق قضاوت کنید اگر چه بزیانتان باشد، و چنین نکند جز کسى که در نهان از خدا بترسد)»
علاوه بر این، امام صادق (علیه السلام) می فرمایند: «رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله در زمینِ بىگیاهى فرود آمد و به اصحابش فرمودند: «قدرى هیزم بیاورید» گفتند: یا رسول اللَّه! در زمین بىگیاه آمدهایم، در اینجا هیزم نیست حضرت (صلی الله علیه و آله) فرمودند: «هر کس هر چه پیدا کرد بیاورد»، سپس آنها کم کم هیزم آوردند و در برابر آن حضرت (صلی الله علیه و آله) انباشته کردند، رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: «گناهان این گونه جمع مىشود.»
سپس فرمودند: «از گناهان محقر بپرهیزید، زیرا هر چیزى بازخواستکننده ائى دارد، بدانید که بازخواستکننده گناهان «مىنویسد آنچه را مردم پیش فرستاده و آثار آنها را و همه چیز را در امام مبین (لوح محفوظ یا نامه اعمال شماره کنیم،»(۱۲، سوره ۳۶).
علاوه بر این، در روایات از اصرار بر گناه نیز نهی شده و برای آن آثار سوئی ذکر می شود.
امام باقر (علیه السلام) راجع به قول خداى عز و جل «و بر آنچه کردهاند اصرار نورزند و بدانند (که بد کرده اند) (۱۳۵ سوره آل عمران» فرمودند: «اصرار بر گناه این است که: کسى گناهى کند و از خدا آمرزش نخواهد، و در فکر توبه نباشد، این است اصرار بر گناه.»
و امام صادق (علیه السلام) نیز می فرمرمایند: «نه به خدا سوگند که خدا هیچ طاعتى را با اصرار بر هر گناهى که باشد نپذیرد.»
برگرفته از أصول الکافی، ترجمه مصطفوى، جلد ۳، صفحه ۳۹۶
منبع : قدس
بازدیدها: 158