در این باره نقل شده است که امام رضا (علیه السلام) فرموده اند:هفت عمل بدون پشتوانه، ببازی گرفتن نفس و فریب دادن خود است.
۱ . مَن استَغفر بِلسانه وَ لَم یَندم قَلبه، فَقد اِستَهزء بِنَفسه؛ کسی که به زبان استغفار کند ولی در دل پشیمان نباشد، همانا خود را مسخره کرده است.
۲ . مَن سال الله التوفیق وَ لَم یَجتَهد، فَقد اِستَهزء بِنَفسه؛ کسی که از خداوند طلب توفیق کند ولکن سعی و تلاش نکند، همانا خود را مسخره کرده است.
۳ . مَن سال الله الجَنه وَ لَم یَصبر عَلی الشَدائد، فَقد اِستَهزء بِنَفسه؛ کسی که از خداوند طلب بهشت کند ولی در شدائد و سختیهای عبادت و اطاعت خدا مقاومت نکند و به راحتی تن به گناه دهد، همانا خود را مسخره کرده است.
۴ . مَن تَعوذ بِالله مِن النار وَ لَم یَترک الشَهوات، فَقد اِستَهزء بِنَفسه؛ کسی که از آتش جهنم به خدا پناه برد، ولی ترک شهوات دنیوی را نکند، همانا خود را مسخره کرده است.
۵ . مَن ذَکر الموت وَ لَم یَستعد له، فَقد اِستَهزء بِنَفسه؛ کسی که مرگ را یاد میکند ولی (با آماده کردن توشه تقوا) مهیای مرگ نشود، همانا خود را مسخره کرده است.
۶ . مَن ذَکَر الله تَعالی وَ لَم یَشتق الی لِقائه، فَقد اِستَهزء بِنَفسه؛ کسی که همواره خدا را یاد کند ولی مشتاق دیدار او نباشد، همانا خود را مسخره کرده است.
۷ . مَن اَصر عَلی المَعاصی وَ طَلب العَفو مِن رَبه وَ لَم یَتُب، فَقد اِستَهزء بِنَفسه؛ کسی که اصرار بر گناه داشته باشد و طلب عفو از خدا کند، ولی توبه نکند، همانا خودش را مسخره کرده است.
منبع : قدس
بازدیدها: 3