اسلام که برای حفظ کرامت انسانی ظهور کرده است هر راهی که این کرامت را زیر سوال ببرد، نفی می کند که از جمله آنها نیازخواهی از مردم و سوال از آنها برای رفع حوائج و خواسته ها است.
پيامبر خدا (صلی الله علیه و آله) می فرمایند: «كسى كه خداوند او را به اسلام هدايت كند و قرآن را به وى بياموزد و با وجود اين، دست نياز به سوى مردم دراز كند، بر پيشانى او نوشته شود: فقير [باش] تا روز قيامت.»
امیرمومنان علی (علیه السلام) نیز در این باره می فرمایند: «شيعه من كسى است كه چون سگ زوزه نمى كشد و مانند كلاغ طمع نمى ورزد و اگر از گرسنگى بميرد، دست گدايى به سوى مردم دراز نمى كند.»
پيامبر خدا (صلی الله علیه و آله) فرمودند: «چه كسى به من قول مى دهد كه از مردم چيزى نخواهد تا من قول بهشت را به او دهم؟» ثوبان گفت: من. پس از آن ثوبان ديگر از مردم چيزى نمى طلبيد.
امیرمومنان علی (علیه السلام) فرموده اند: «جز از خداى سبحان چيزى مخواهيد؛ زيرا خداوند اگر چيزى به شما عطا كند، با احترام مى دهد و اگر ندهد بهترش را به شما عطا مى فرمايد.»
امام باقر (علیه السلام) نیز می فرمایند: «هر كس با وجود بى نيازى، سؤال (گدايى) كند در روزِ قيامت با چهره اى خراشيده خدا را ديدار نمايد.»
امام صادق (علیه السلام) نیز در نکوهش سوال و گدایی از مردم فرموده اند: «هر كه فقير نباشد و دست سؤال دراز كند، [همانند كسى است كه] شراب خوار است.»
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرموده اند: «كسى كه بدون احتياج، گدايى مى كند، همانند كسى است كه اخگرى از آتش به كف گيرد.»
امیرمومنان علی (علیه السلام) می فرمایند: «مقرب شدن نزد خداوند متعال با درخواست كردن از اوست و مقرب شدن نزد مردم با ترك درخواست از آنان.»
منبع : شبستان
بازدیدها: 149