این صفت دلیل ایمان است!

رضا در اصطلاح عبارت است از ترك اعتراض بر مقدرات الهيه در باطن و ظاهر، قولاً و فعلاً به گونه­ اي كه بنده مقامي بيشتر از آنچه خدا آن را قرار داده است، طلب نكند كه اين خود بالاترين درجه‏ تكامل است؛ زيرا تكامل داراى درجاتى است؛ چنانکه در این باره امام رضا (علیه السلام) فرموده است که ایمان –که اوج تکامل یک انسان است- دارای چهار رکن می‌باشد: توکل به خدا، رضا به قضاء او، تسلیم در برابر امر او، واگذار کردن امور به او.

اصولا رضا را باید ثمره‌ محبت و محبت را ثمره‌ معرفت دانست؛ زیرا آن کسی که شخصی را به خاطر کمالات و صفات خوشی که در او وجود دارد دوست می‌دارد به همان اندازه که بر مراتب معرفت و آگاهی وی نسبت به او افزوده می‌شود دوستی و دلبستگی به وی در او رو به فزونی می‌گذارد. اگر کسی با چشم بصیرت جلال و کمال الهی را بنگرد قهراً به خدا دلبستگی می‌یابد و حب او به خدا -با افزایش معرفت نسبت به او- فزاینده می‌گردد.
افرادی که  به خاطر فزونی معرفت دارای ایمان هستند حب آنها نسبت به خدا استوارتر و فزون‌تر می‌باشد. وقتی شخص دوستدار خدا باشد هر پدیده و دست آوردی که از ناحیه‌ او می‌رسد نیکو و زیبا تلقی کرده و آن را پسند می‌کند، چنین موضع روانی در انسان بیانگر رضای او نسبت به خدای متعال است. بر این اساس رضا یک فضیلت شکوهمندی است که باید گفت تمام فضائل اخلاقی در آن خلاصه می‌شود، خداوند متعال مقام رضای شخص به خود را با رضای خود از آن شخص مقرون ساخته و از این رهگذر شکوه و عظمت آن را بیان نموده است، آنجا که می‌فرماید: رَضی الله عَنهم وَ رَضوا عنه؛ خدا از آنها راضی است و آنان نیز از وی راضی هستند.
نبی اکرم (صلی الله علیه و آله) رضا را دلیل ایمان انسان معرفی کرده است، آنگاه که گروهی از یارانش را مورد سؤال قرار داد و فرمود: «نشانه‌ی ایمان شما چیست؟ عرض کردند: در برابر بلاء و گرفتاریها صابر هستیم و به گاه رفاه و خوشی خدای را سپاسگزاریم و به هنگام در رسیدن قضاء الهی از رضا برخورداریم. آن حضرت به آنان فرمود: سوگند به خداوندگار و صاحب کعبه که شما دارای ایمان می‌باشید».همچنین به امام صادق (علیه السلام) عرض کردند از چه طریقی می‌توان به ایمان مؤمن پی برد؟ فرمودند: از طریق تسلیم او در برابر خدا و رضای او در مقابل حوادث خوش و ناخوشی که به او روی می‌آورد.

بر این اساس رضايت و خشنودي خدا امري نسبي است، به اين معنا كه خداوند مجموعه قوانيني را براي تكامل و پيشرفت بشريت و سعادت و خوشبختي آنان فرستاده است، آن قوانين تشريعي كه به صورت وحي و كتاب آسماني و تفسير و تفصيل آن توسط اولياي الهي و معصوم در اختيار انسان قرار گرفته، مجموعه اي از بايدها و نبايدها را تشكيل مي دهد، انسان كامل كسي است كه با اطاعت كليه قوانين الهي، رضايت و خشنودي خدا را كسب كرده باشد.

Views: 2