برخی دستاوردهای نظام جمهوری اسلامی ایران

برخی دستاوردهای نظام جمهوری اسلامی ایران

۱- برخی دستاوردهای اقتصادی ۴ دهه انقلاب اسلامی

۱-۱ زیر ساخت ها

• ۶ برابر شدن راه های کشور؛ افزایش راه های اصلی و فرعی کشور از ۳۶ هزار کیلومتر به بیش از ۲۱۰ هزار کیلومتر در سال ۱۳۹۴
• ۲ برابر شدن میزان راه آهن کشور؛ ا فزایش میزان راه آهن کشور از ۴/۶ هزار کیلومتر به نزدیک ۱۰ هزرا کیلومتر
• ۲۰ برابر شدن ظرفیت بنادر کشور؛ ارتقاء ظرفیت بنادر از ۱۰ میلیون تن به بیش از ۲۰۰ میلیون تن در سال ۱۳۹۴
• ۳۰ برابر شدن سدهای مخزنی کشور؛ تعداد سدهای مخرنی کشور از ۱۳ سد به حدود ۴۰۰ سد بزرگ در سال ۱۳۹۵
• ۱۴ برابر شدن تولید برق کشور؛ افزایش تولید برق کشور از ۲۰ به ۲۸۰ میلیارد کیلووات ساعت در سال ۱۳۹۴ و برق دار شدن ۹۹/۹ درصد روستاها (۱۰۰ درصد روستاهای بالای ۲۰ خانوار و ۹۹/۳ درصد روستاهای زیر ۲۰ خانوار)
• افزایش دسترسی به آب تصفیه شده؛ در سال ۲۰۱۵ به ۹۶/۲ درصد رسیده است.
• توسعه صنعت گاز؛ افزایش سهم گاز در سبد انرژی کشور از ۱ درصد در ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی، به ۷۲ درصد (قبل انقلاب تقریبا وجود نداشته)
• ۲۱۱ برابر انشعاب گاز در کشور (۹۷ درصد شهرها و ۸۰ درصد از روستاها)؛ انشعاب گاز در اوایل انقلاب از ۵۰ هزار انشعاب (تنها ۹ شهر و یک روستا) به ۱۰ میلیون و ۵۷۰ هزار انشعاب در سال ۱۳۹۵ (یکهزار و ۸۳ شهر و ۲۳ هزار روستا)
• ۳۵ برابر شدن تعداد مشترکین تلفنی ثابت؛ از ۸۵۰ هزار اشتراک در قبل از انقلاب به حدود ۳۰ میلیون اشتراک تعداد دفاتر خدمات ارتباطات و فناوری اطلاعات روستایی به ۸ هزار و ۴۴۳ دفتر در آذرماه ۱۳۹۴ رسیده است.

۱-۲ تولید ملی

• ۵۷ برابر شدن صادرات غیر نفتی؛ افزایش صادرات غیر نفتی از ۵۴۳ میلیون دلار در سال ۱۳۵۷ به ۳۱ میلیارد دلار در سال ۱۳۹۴
• ۶/۵ برابر شدن تولید و مونتاژ خودرو؛ افزایش تولید و مونتاژ ۱۵۰ هزار دستگاه خودرو در سال ۱۳۵۷ به تولید و مونتاژ حدود ۹۷۷ هزار دستگاه خودرو در سال ۱۳۹۴
• ۳۰ برابر شدن تولید محصولات پترو شیمی؛ افزایش تولید محصولات پتروشیمی از ۱/۶ میلیون تن در سال ۱۳۵۷ به ۴۸/۱ میلیون تن در سال ۱۳۹۴
• ۲۴ برابر شدن تولید فولاد خام؛ افزایش میزان تولید فولاد خام ۶۸۰ هزار تن در سال ۱۳۵۷ به ۱۶/۷ میلیون تن در سال ۱۳۹۴
• ۱۵ برابر شدن تولید محصولات فولادی؛ و تولید ۱ میلیون تن محصولات فولادی در سال ۱۳۵۷ به ۱۵/۷ میلیون تن در سال ۱۳۹۴

۱-۳ علم و فناوری

• ۲۴ برابر شدن تعداد دانشجویان؛ افزایش تعداد دانشجویان از ۱۷۶ هزار نفر در سال ۱۳۵۷ به ۴/۳ میلیون در سال تحصیلی ۱۳۹۵
• ۱۳ برابر شدن تعداد دانشجویان به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر؛ از ۴۲۸ نفر به ۵۴۸۶ نفر افزایش یافته
• ۱۶/۵ برابر شدن سهم ایران از تولید مقالات ISI؛ سهم ایران از تولید مقالات خارجی ISI از ۰/۱ درصد (۶۶۹ مقاله) در سال ۱۳۵۷ به ۱/۶۵ درصد (۲۳هزار مقاله) در سال ۱۳۹۴
• بر اساس گزارش سایماگو طی سال های ۱۹۹۶ تا ۲۰۱۵؛
• رتبه جهانی تولید علم ایران طی سال های ۱۹۹۶ تا ۲۰۱۵ از ۵۳ ام به ۱۶ ام در جهان ارتقاء یافته است. رتبه جهانی تولید علم ایران در رشته اتمی از ۸۳ به ۱۱ ام ارتقاء یافته است. (افزایش تعداد مقالات از ۱ به ۴۱۸)
• رتبه جهانی تولید علم ایران در رشته نانو نانو تکنولوژی از ۵۷ ام جهان به ۱۶ ام ارتقاء یافته است. (افزایش تعداد مقالات از ۱ به ۶۸۷)
• رتبه جهانی تولید علم ایران در رشته بیوتکلونوژی از ۵۶ به ۱۴ ام جهان ارتقاء یافته است. (افزایش تعداد مقالات از ۱۱ به ۶۱۸)
• رتبه جهانی تولید علم در رشته مهندسی هوافضا از ۴۳ به ۱۱ ارتقاء یافته است. (افزایش تعداد مقالات از ۴ به ۳۴۱)
• رتبه جهانی تولید علم در رشته پزشکی از ۵۴ ام به ۱۹ ام ارتقاء یافته است. (افزایش تعداد مقالات از ۶۴ به ۳ هزار)
• رتبه جهانی تولید علم در رشته شیمی از ۴۸ ام به ۱۱ ام ارتقاء یافته است. (افزایش تعداد مقالات از ۷۹ به ۳ هزار)
• رتبه جهانی تولید علم در درشته فیزیک و نجوم از ۶۴ به ۱۹ ارتقاء یافته است. (افزایش تعداد مقالات از ۲۱ به یک هزار)

۱-۴ شاخص های توسعه اقتصادی و اجتماعی

• نمره ایران به لحاظ شاخص توسعه انسانی از ۰/۵۶۷ در سال ۱۹۹۰ به ۰/۷۶۶ در سال ۲۰۱۴ بهبود یافته است. (بهبود رتبه از ۹۲ به ۶۹)
• ایران از حیث میزان افزایش شاخص توسعه انسانی طی دوره ۲۰۱۴ – ۱۹۹۰ پس از کشورهای رواندا و چین در رتبه سوم جهان قرار گرفته است.
• امید به زندگی ایران از ۵۴/۱ سال در ۱۹۸۰ به ۷۵/۴ سال در ۲۰۱۴ افزایش یافته است. (بهبود رتبه از ۱۴۲ به ۶۳)
• ایران از حیث میزان افزایش شاخص امید به زندگی طی دوره ۲۰۱۴ – ۱۹۸۰ در رتبه هفتم جهان قرار گرفته است.
• میانگین سال های تحصیل ایران از ۲/۳ سال در ۱۹۸۰ به ۸/۲ سال در ۲۰۱۴ افزایش یافته است. (بهبود رتبه از ۱۰۹ به ۱۰۰)
• ایران از حیث میزان افزایش میانگین سال های تحصیل طی دوره ۲۰۱۴ – ۱۹۸۰ در رتبه پنجم جهان قرار گرفته است.
• سال های مورد انتظار تحصیل در ایران از ۹/۲ سال در ۱۹۹۰ به ۱۵/۱ در ۲۰۱۴ افزایش یافته است. (بهبود رتبه از ۱۱۴ به ۴۵)
• ایران از حیث میزان افزایش سال های مورد انتظار تحصیل طی دوره ۲۰۱۴ – ۱۹۹۰ در رتبه ششم جهان قرار گرفته است.
• نرخ مرگ و میر کودکان (در هر ۱۰۰۰ تولد) در ایران از ۴۴/۱ درسال ۱۹۹۰ به ۱۴/۴ در سال ۲۰۱۳ بهبود یافته است. (بهبود رتبه از ۱۰۹ به ۹۲)
• بهبود توزیع درآمد؛ کاهش ضریب جینی از ۰/۴۳۶۰ درسال ۱۳۵۷ به ۰/۳۹۸۸ در سال ۱۳۹۴

۲-  بستر سازی برای جهش در پیشرفت

بستر سازی ها و سرمایه گذاری های عظیمی که در حوزه های مختلف طی نزدیک ۴ دهه گذشته صورت پذیرفته از جمله:

• زیر ساخت های اقتصادی در حوزه هایی چون تامین انرژی، حمل و نقل، ارتباطات، بهداشت و درمان، آموزش؛
• بازشدن پنجره جمعیتی (بیش از ۵۵ درصد از جمعیت کشور در سن فعالیت ۱۵ تا ۶۵ سال قرار دارند)؛
• تربیت نیروی انسانی متخصص کارآمد، متعهد و عمدتا جوان و دارای عزم پیشرفت؛
• شکل گیری مراکز آموزش عالی، تحقیقاتی، پارک های علم و فناوری، شرکت های دانش بنیان؛
• تجربیات موفق در حوزه های مختلف علمی و فناوری چون هسته ای، نانو، بیوتکنولوژی، موشکی، سلو های بنیادین، هوا فضا، داروهای نوترکیب و پزشکی که ثابت نمود در صورت اتکا به ظرفیت های داخلی و مدیریت مناسب آن ها، دسترسی به قله های علم و فناوری امکان پذیر است.
• حضور مقتدرانه ج.ا.ا در منطقه و تبدیل ایران به قطب تامین ثبات و امنیت در منطقه؛
• ثبات و امنیت داخلی و خارجی قابل تحصین در منطقه و جهان

در کنار برخورداری از ذخایر غنی نفت و گاز، معدنی، منابع طبیعی و موقعیت جغرافیایی، همگی گویای آن است که ظرفیت بالقوه جهش در حوزه اقتصاد و رسیدن به جایگاه اولی در منطقه جنوب غرب آسیا با شکوفاسازی این استعدادها و بکارگیری مطلوب ظرفیت های مادی و معنوی وجود دارد.

در مقطع کنونی سرمایه انسانی موجود در ایران فرصت بی نظیری در اختیار کشور قرار داده تا بتواند اتکای این سرمایه پتانسیل های بالقوه سرزمینی و معدنی اقتصاد ایران را شکوفا نموده و تحول تاریخی در اقتصاد کشور ایجاد نماید.

اگرچه ایران به لحاظ تولید ناخالص داخلی (پتانسیل های تحقق یافته) در رتبه ۱۸ قرار دارد ولی بر اساس پتانسل های بالقوه سرزمینی (وسعت سرزمین، دسترسی به آب های آزاد بین المللی، تعداد همسایگان، بازار منطقه، کریدورهای حمل و نقل و…) و نیروی انسانی (تعداد جمعیت در سن کار و میزان تحصیلات)، ایران می تواند در رتبه ۱۲ در جهان قرار گیرد و جزو اقتصادهای پیشرو در جهان به شمار آید. همچنین ایران به لحاظ پتانسیل های انسانی و سرزمینی استفاده نشده در رتبه اول در سطح جهان است. به تعبیری دیگر ایران مخزنی از استعدادهای انسانی و سرزمینی بهره برداری نشده می باشد.

۳- اقدامات لازم برای استفاده از ظرفیت های موجود

• موج جمعیتی ایجاد شده در دهه ۶۰ در حال حاضر تبدیل به نیروی انسانی جوان و تحصیل کرده آماده ورود به بازار کار گریده است. افزایش جمعیت جوان تحصیل کرده و آماده ورود به بازار کار، فرصت منحصر به فردی را در اختیار اقتصاد ایران برای جهش قرار داده است که در صورت بهره برداری از این پتانسیل درونی منحصر به فرد، اقتصاد ایران می تواند در جایگاه شایسته خود در اقتصاد جهانی قرار گرفته و نه تنها اقتصاد ایران را با تحرک و جهش اساسی مواجه نماید بلکه عال تاثیر گذار و پیشرفت برای کشورهای حوزه چشم انداز (آسیای جنوب غربی) شده و با همکاری سایر کشورهای منطقه، قطب رشد و شکوفایی اقتصاد کشورهای منطقه گردد. همانطور که نظام ج.ا.ا در حال حاضر با اقتدار بالا عامل ثبات امنیت در منطقه به شمار می آید، این ظرفیت بالا در اقتصاد ایران وجود دارد که تبدیل به قطب رشد و توسعه کشورهای منطقه نیز گردد. بنابراین یکی از مهمترین دغدغه های اصلی نظام ج.ا.ا در دهه دوم چشم انداز باید فعال نمودن این پتانسیل ها و توانمندسازی آن ها باشد.

• بدون شک با ساختارهای کنونی و تداوم رویه های گذشته در مدیریت اقتصاد ملی (دولتی و نفتی)، امکان بهره برداری از این استعدادهای انسانی در کنار پتانسیل های سرزمینی و طبیعی وجود نخواهد داشت و باید این ساختارها و رویه ها به طور اساسی تغییر یافته و همگی آن ها در جهت فعال نمودن این ظرفیت ها باشد.

• صاحبان این ثروت ها و پتانسیل ها مردم بوده و این مردم هستند که توانایی شکوفاسازی این استعدادهای سرشار بهره برداری نشده در ایران را دارند. و ارکان حاکمیت باید زمینه های فعال سازی این استعدادها را تهسیل نمایند و نقش تنظیم گری (نه مداخله کننده) و هدایت گری خود را به خوبی ایفا نمایند. تاکید فراوان بر اجرایی شدن سیاست های کلی اصل ۴۴ و اقتصاد مقاومتی، توانمند سازی مردم، مشارکت آحاد جامعه، ایجاد صندوق توسعه ملی در اقتصاد با چنین رویکرد می باشد. اگر طی ۴ دهه گذشته به اتکای مردم پیشرفت ها و دستاوردهای اساسی و بزرگ ایجاد شده است (انقلاب، جنگ، هسته ای، نقابله با تحریم و…) باید با بسیج مردم در اقتصاد و نقش دهی به آن ها در حوزه اقتصاد نیز تحول اساسی ایجاد گردد. اصلاح ساختارهای اقتصادی باید در راستای فراهم نمودن شرایط فعالیت همه مردم در حوزه اقتصاد و توانمندسازی آن ها باشد.

• ارزیابی عملکرد دهه اول چشم انداز نشانگر آن است که اگر چه در برخی از حوزه های مورد تاکید در سند چشم انداز، دستاوردهای چشم گیری حاصل شده است به ویژه در حوزه علم و فناوری، نفوذ سیاسی در منطقه و ارتقای اقتدار ج.ا.ا در منطقه و جهان، لیکن؛
• این دستاوردهای عظیم علمی و فناوری نتوانسته بطور شایسته به کل اقتصاد کشور سرایت یافته و تحول اساسی در اقتصاد و تولید ملی بر پایه دانش به وجود آورده و در خلق ثروت ملی نقش آفرینی اساسی داشته باشد.
• اگرچه نفوذ و اقتدار سیاسی و معنوی ایران در منطقه بسیار بالا بوده و ج.ا.ا در برقراری امنیت و ثبات در کشورهای منطقه نقش غیر قابل انکاری دارد ولی این پتانسیل منجر به حضور فعالان اقتصادی کشور در بازارهای منطقه و مشارکت در بازسازی این کشورها، تامین نیازهای زندگی آن ها و شکل گیری همکاری های استراتژیک اقتصادی نگردیده و از این فرصت ها برای تبدیل ایران به مرکز فعالیت های اقتصادی، تجاری و سرمایه گذاری منطقه استفاده مطلوب بعمل نیامده است. بسیاری از نیازهای مردم این کشورها امکان تامین توسط تولیدکنندگان کشور را دارد. لیکن چنین تمرکزی برای حضور فعالان اقتصادی در کشورهای منطقه وجود نداد. البته ایجاد پیوندهای اقتصادی با کشورهای منطقه و حضور در بازار آن ها نفوذ سیاسی و معنوی ج.ا.ا را نیز تقویت و پایدار خواهد نمود. بدیهی است در دهه دوم چشم انداز باید تمرکز بر بهره برداری از این دستاوردها در حوزه اقتصاد و به خدمت گرفتن آن ها در ارتقای تولید و اقتصاد ملی باشد.

پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام

بازدیدها: 829