بیانات مقام معظم رهبری در دیدار اعضای گروه معارف اسلامی صدای جمهوری اسلامی ایران ۱۳۷۰/۱۲/۱۳

روضه خوانی و سینه زنی باید باشد؛ مساله ی دیگر، مساله روضه هاست اما نه در هر عزایی. این را بدانید که روضه خواندن و گریه کردن – آن سنت سنیه – مربوط به همه ی ائمه نیست؛ متعلق به بعضی از ائمه است.

حالا یک وقت در جمع و مجلسی کسی روضه ای می خواند، عده ای دلشان نرم می شود و گریه می کنند؛ این عیبی ندارد. اصلا عزاداری کردن یک حرف است، روضه خوانی و سینه زنی راه انداختن، مخصوص امام حسین(علیه السلام) است؛ حداکثر مربوط به بعضی از ائمه است؛ آن هم نه به این وسعت. مثلا در شب و روز تاسوعا و عاشورا بخصوص، در شب و روز بیست و یکم ماه رمضان، سینه زنی و عزاداری و بر پایی جلسات خوب است؛ ولی مثلا در مورد حضرت موسی بن جعفر (علیه السلام) با این که وفات آن بزرگوار از وفات های دارای روضه خوانیاست، من لزوم نمیبینم که سینه زنی بشود؛ یا مثلا در (سالگرد شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها) مناسبتی ندارد که ما بیاییم نوحه خوانی و سینه زنی کنیم”یعنی نباید دسته عزاداری در خیابانها و معابر عمومی راه انداخت” بهتر است که در آن موارد، شرح مصایبشان گفته بشود.شرح مصایب، گریه آور است.

سایت مقام معظم رهبری ۱۳۷۰/۱۲/۱۳

بازدیدها: 13