تعلیم دین در کشور مبتلا به آسیب غفلت از پیوند با تربیت است
هیات: حجت الاسلام «ابوالفضل ساجدی» در خصوص آموزش دین در کشور گفت: والدین، معلمان، مبلغان، فرهنگ سازان و دغدغه مندان تعلیم دین باید به تفاوت کار خود با تعلیم سایر دروس توجه داشته باشند، اما در موارد زیادی به این نکته توجه نمی شود. یکی از خصائص اموزش دین، پیوند با تربیت است. آموزشهای دینی به دلیل محتوا و مقصد خاص خود، با سایر دروس هم چون ریاضی و فیزیک، تفاوت دارد. تعلیم دینی فقط یاد دادن علوم توصیفی و گزارشگر را هدف قرار نمیدهد؛ بلکه با مقاصد تربیتی گره خورده است.
این عضوهیت علمی موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی رحمه الله با بیان اینکه این آموزهها به دو دسته کلی قابل تقسیم است اظهار کرد: مسایل نظری و اعتقادی و دیگری مسایل عملی، اخلاقی و تربیتی و جهتدهی گرایشها و عواطف،هدف از آموزش نوع دوم ایجاد تغییرهای رفتاری، هدایت اخلاقی و گرایشی است. آموزش نوع نخست نیز چون مقدمه پذیرش و عمل به دین است، با هدایت عملی آدمی پیوند دارد. بنابراین آموزههای دینی، مستقیم یا غیر مستقیم، با اهداف تربیتی آمیخته است. قرآن نیز تعلیم و تزکیه را در کنار هم ذکر میکند و میفرماید: «هُوَ الَّذِی بَعَث فی الاُمِّیینَ رَسولاً مِّنهُمْ یتْلُوا عَلَیهِمْ ءَایتِهِ وَ یزَکِّیهِمْ وَ یعَلِّمُهُمُ الْکِتَب وَ الحِْکْمَهَ وَ آن کانُوا مِن قَبْلُ لَفِی ضلَلٍ مُّبِینٍ» اوست خدایی که میان عرب اُمی (یعنی قومی که خواندن و نوشتن هم نمیدانستند) پیغمبری بزرگوار از همان مردم برانگیخت تا بر آنان آیات وحی خدا تلاوت کند و آنها را از لوث جهل و اخلاق زشت پاک سازد و شریعت کتاب سماوی و حکمت الهی بیاموزد با آنکه پیش از این همه در ورطه جهالت و گمراهی بودند.
وی تصریح کرد: برخی از پژوهشگران غربی مانند «زوردیگ» زبان آموزههای دینی را زبان وجود (is language) و زبان سایر دروس را زبان ابزاری (use language) نامیدهاند تا به این حقیقت اشاره کنند که آموزههای دینی با کل وجود و هستی انسان پیوند دارد. کسی که نگرش الاهی را میپذیرد، کل زندگی او رنگی جدید به خود میگیرد، اما سایر دانشهای بشری چنین خاصیتی ندارند. وقتی زبان آموزههای دینی زبان وجود باشد و به کل حیات فرد رنگ ویژهای دهد، پیوند آن با عمل و تربیت آشکار میشود.
حجت الاسلام ساجدی افزود: آموزش و تبلیغ دین علاوه بر اختلاط آن با مسایل تربیتی، با تعصبهای فردی و قبیلهای، عقاید خرافی و جاهلی، اصطکاک دارد. هیچیک از این مشکلات در تدریس ریاضی، فیزیک، شیمی و … وجود ندارد. در تدریس این موضوعها یادگیرنده علایق، تعصبها و دشمنی خاصی نسبت به یادگیری آنها ندارد؛ اما آموزش دینی اغلب به چنین موانعی مبتلا است. دین با قلب پیوندی وثیق دارد و نیل به تحول درونی به سختی حاصل میشود، چنانچه امام صادق علیه السلام نیز میفرماید: «ازاله الجبال اهون من ازاله القلب عن موضعه» حرکتدادن کوهها از برطرفکردن باورهای قلبی افراد آسانتراست.
این عضوهیت علمی موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی رحمه الله گفت:از اینجا میتوان به پیچ و خم ویژه مسیر آموزش و تربیت دینی پی برد، مشکلاتی که در آموزش هیچ درس دیگری یافت نمیشود. اقناع فکری در این حوزه کار آسانی نیست، زیرا چه بسا به مبارزه با تعصبات، ذهنیات غلط و عاداتی نیاز داشته باشد که سالها در فرد راسخ شده است. با توجه به این مشکلات، نگرش علمی به موضوع آموزش دینی اقتضا میکند که بیش از آموزش سایر دروس در خصوص آن دقت، مطالعه، و کارشناسی شود.
منبع: شبستان
بازدیدها: 0