تفاوت عوام و خواص در استفاده از ماه رجب!| سخنرانی مکتوب حجت الاسلام عباسی ولدی

تفاوت عوام و خواص در استفاده از ماه رجب!| سخنرانی مکتوب حجت الاسلام عباسی ولدی

پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام حسب روال سال های گذشته با تولید منبر های مکتوب از سخنرانان برجسته کشور علاوه بر نشر محتوای غنی برای علاقه مندان و همراهان همیشگی سایت هیات، محتوای متناسب و قابل ارائه ویژه سخنرانی و خطبا را تهیه دیده است.

در این خبر سخن حجت الاسلام والمسلمین محسن عباسی ولدی به صورت مکتوب و مدون در دسترس قرار گرفته است، در ادامه این سخنرانی را با عنوان تفاوت عوام و خواص در استفاده از ماه رجب!، در تقدیم شما همراهان همیشگی سایت هیات می کنیم.

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

بسم الله الرحمن الرحیم

در مورد ماه رجب پرسیده بودند حالا که ماه رجب شروع شده است در این ماه چه کار کنیم؟

این که  ماه هایی مثل ماه رجب ماه شعبان و به ویژه ماه مبارک رمضان بهار عبادت است و یک ویژگی های خاصی دارند که در ماه های دیگر نیست، در این تردیدی وجود ندارد

خب به مناسبت همین است که این ماه ها اعمال خاصی دارند، که واقعاً اعمال ویژه ای است در  توصیه به روزه گرفتن، در وضعیت اذکار خاص، در  تعقیبات خاص، اما یک نکته را فراموش نکنیم بیاید ما تصمیم بگیریم یک مقدار از نگاه عوامانه به این ماه ها فاصله بگیریم امسال را بگذاریم سال فاصله گرفتن از نگاه عوامانه.

 نگاه عوامانه چیست؟ نگاه عوامانه این است که وقتی وارد ماه رجب می شوم حتماً باید فلان ذکر فلان تعقیبات را بخوانم به همان اندازه ای که گفته شده است و حتماً باید روزه بگیرم چون خیلی فضیلت دارد، خب  دیگر چه؟ گفته می شود که مگر چیز دیگری هم است ؟  این تفاوت را من باید حس کنم ، تا دیروز  نماز میخواندم و یک تغییرات ساده، امروز تعقیباتی باید به آن اضافه شود، در ماه شعبان یک چیزی اضافه بشود و در ماه مبارک رمضان یک چیزی اضافه بشود

در این نگاه  عوامانه یک سری تصمیم‌ها گرفته نمیشوددر این که این اذکار را و این ادعیه اعمال انجام بگیرد خوب است یا بد است ؟ در خوب بودن آن هیچ جای شکی نیست، انجام بدهیم یا ندهیم حتما به اندازه ظرفیت و توان انجام بدهید و شک نکنید و اشتباه نگیرد اما این که ما در این اندازه متوقف بشویم این می شود آن نگاه عوامانه.این توقف همان نگاه عوامانه است.

من بیشتر از این به این توجه نکنم که در ماه رجب اخلاقم را یک مقدار بهتر کنم و به این توجه نکنم و دغدغه این را نداشته باشم در ماه رجب مراقبتم از زبانم بیشتر باشد حواسم به این نباشد که در ماه رجب یک مقدار تامل ، تدبر و تفکر در آیات قرآن و در روایات اهل بیت علیهم السلام بیشتر شود؟! این ها جزو اعمالی نیست که فضیلت داشته باشد؟! جزو اعمالی نیست که در این ماه ها اتفاقات خاصی در عالم می افتد که خداوند این قدر این ماها را دوست دارد و به ما هم توصیه می کند که حواستان را جمع کنید. یک اتفاق هایی در این ماه ها می افتد وقتی روایت می فرماید که ؛ من این ماه را رشته و ریسمان بین خودم و بندگانم قرار دادم که هر که به آن چنگ بزند به من می رسد “جعلت هذا الشهر حبلا بینی و بین عبادی و من اعتصم به وصل بی”، خیلی قشنگ است، این چنگ زدن و اعتصام به حبل چیست ؟ من باید چه کار کنم در این ماه ؟ چه اتفاقی را باید در زندگی ام تولید کنم؟

وقتی امام کاظم علیه السلام می فرمایند: “رجب شهر عظیم، یضاعف الله فیه الحسنات و یمحو فیه السیئات” رجب ماه بزرگی است که خداوند نیکی ها را در آن دو برابر و چندبرابر می کند و مضاعف می کند و گناهان را در آن محو می کند، این حسناتی که قرار است در آن مضاعف شود همان روزه گرفتن است ؟ همان دعاخواندن است ؟ خیلی از دعاهایی که د رماه رجب و ماه شعبان و ماه رمضان می خوانیم اگر ضمیمه شود به تفکر ما درباره ی آن دعا ، بسیار ما را رشد می دهد ولی ما حتی این تفکر را در همان دعایی که می خوانیم وارد نمی کنیم .

چند نفر ما دعای ابوحمزه را یک بار ابتدا تا انتها به آن دقت کردیم . ابوحمزه یک دعای توحیدی به معنای واقعی کلمه است که اگر کسی ابوحمزه را خوب بخواند و خوب بفهمد در کلاس توحید چندین درجه بالا می رود و مفاهیمی که در ابوحمزه وجود دارد، شما در کتب اعتقادی رد پای آن را هم نمی بینید. یک دانشگاه خدا شناسی است ولی من چون تفکر و تامل در این عباراتی که می خوانم را عبادت نمی دانم؛ با آن إحساس رشد نمی کنم. دو روز روزه ی من بشود سه روز روزه ، سه روز روزه ی من بشود پانزده روز روزه ، إحساس رشد می کنم  و إحساس می کنم اتفاقی در زندگی من افتاده است ، إحساس می کنم یک عمل بزرگی را انجام داده ام ، ولی اگر بنشینم پنج دقیقه ، ده دقیقه در عبارات ادعیه ای که در ماه رجب وارد شده است إحساس نمی کنم به اندازه ی دو تا از روزه ها رشد کرده باشم ، چون هنوز به “تفکر ساعة افضل من عبادة سنة” ایمان نیاورده ام . این تفکر عوامانه است .

این که من بنشینم یک ختم قران کنم ، إحساس م ی کنم یک اتفاق بزرگی را رقم زده ام، این یک ختم اگر بشود دو تا ختم آن اتفاق برای من بزرگ تر است ، اما اگر روی دو خط و دو آیه از قران تدبر کنم إحساس نمی کنم به اندازه ی نصف آن ختم قران کار انجام داده ام. این نگاه عواماه است و خیلی آسیب جدی است . چه فرصت های رشدی را از ما گرفته است ؟! چه ماه رجب ها و چه ماه شعبان ها و چه ماه رمضان هایی آمد و رد شد و ما این فرصت رشد را از دست دادیم . من خواهش می کنم این نگاه عوامانه را کنار بگذارید و آن نگاه شبه روشن فکری را هم کنار بگذارید که می گوید فقط فکر کن . که می گوید فقط روی اخلاق کار کن و فقط می گوید در رفتارت با دیگران فکر کن ، این هم نگاه درستی نیست. پای این دعا ها باید نشست و این ذکر ها را باید به اندازه ظرفیت گفت . این را تاکید می کنم تا کسی از این مطلب چنین برداشتی نکند. ولی در این ها نباید متوقف شد.

امسال را بیایید متفاوت شروع کنیم . اصلی ترین چیزی که باید در این ماها با آن توجه کنیم این است که تصمیم بگیریم گناه نکنیم . نگاه عوامانه این است که میزان گناه کردن هایم در این ماها فرقی نمی کند اگر زیادتر نشود کمتر نمی شود ولی اذکارم زیاد می شود . من از چند تا از غیبت کردن هایم کم کردم؟ ، از چند تا از نگاه های آلوده ام کم کردم؟، چه قدر از سوء ظن هایم کم کردم؟ چه قدر زبان و ذهنم را مدیریت کردم تا درباره ی دیگران قضاوت نکنم ؟ چه قد مراقب بود تا با آبروی دیگران بازی نکنم ؟ چه قد حواسم به رفتارم بود که با عصبانیت برخورد نکنم؟ عوامانه برخورد کردن با این ماه ها یعنی کاری نداشته باش به این که میزان گناهت را در این ماها کم کنی . تو حواست به این باشد که میزان اذکارت را زیاد کنی .

اصلی ترین کار این است و أصلا بالاتر از این کاری نیست دنبال آن نگردید. نیست ،امروز که اولین روز ماه رجب است بین خود و خدای خود قرار بگذاریم که به خاطر آن خاصیتی که د راین ماه وجود دارد ، و خداوند برکات خودش یک طور دیگر در این ماه ها نازل می کند و یک فرصت به بندگان می دهد که با ظرفیت کم هم رشد مضاعف داشته باشند.

انگار که ماه رجب و شعبان و ماه مبارک رمضان این فرصت است ، خدا می گوید در ماه های دیگر میزان تلاش برای رشد کردن اگر مثلا 20 است ، من در این ماه ها با تلاش 10 برکت بیست را به شما می دهم .

یک فرصت برای شما ایجاد کردم ، خود ماه با شما همراهی می کند ، در تمام ماه ها رحمت من هست ولی در این سه ماه یک رحمت ویژه اختصاص داده ام از این رحمت ویژه استفاده کنید .

ما می خواهیم در این سه ماه تصمیم بگیریم گناه نکنیم ، تاکید می کنم در این ماه تصمیم می گیریم کمتر گناه کنیم ، نه! ما تصمیم می گیریم گناه نکنیم ، تصمیم می گیریم روی اعمالمان حساس باشیم ، تصمیم می گیریم  از این اذکار و از این اعمال که به ما توصیه شده است مدد بگیریم برای این که گناه نکنیم ، اگر شما هیچ کاری نکردید  هم در ماه رجب ، هم در ماه شعبان و هم د رماه مبارک رمضان ، هیچ کاری نکردید و بر فرض هیچ کدام از اعمال خاصش را انجام ندادیم  ولی حواسمان بود که گناه نکنیم و بیشتر حواسمان جمع بود، مطمئن باشید که این ماه ها را بردیم، اما اگر شما همه ی اعمال را یک به یک انجام بدهید و هیچ کدام هم ترک نکنید ولی برای گناه نکردنتان هیچ دغدغه ای را خرج نکنید ، و مهم نباشد ، مطمئن باشید هیچ فائده ای ماه رجب  و شعبان و ماه رمضان برده اید.

این قدر، معنویت های کیلویی که حجم ظاهری در آن تعیین کننده این است که چه مقدار رشد کرده ام و چه مقدار رشد نکرده ام ، بر ذهن ما غلبه کرده است که سخت است از این فضا دور شویم .

کار اول این شد که گناه نکنیم، گناه نکنیم، نمی توان از این قصه بگذرم، تا وقتی که گناه نکردن برای ما اصلی ترین دغدغه و بزرگترین عمل نشده باشد، رشد ما به شدت مختل است ، یک تعبیری را آیت الله بهجت رحمه الله دارند می فرمایند: ” ترک معصیت برای تمام عمر کافی و وافی است اگر چه هزار سال باشد” خیلی تعبیر عجیبی است ، دقیق مبتنی بر دین است، گناه نکنید ، هیچ چیز بالاتر از این نیست، هر وقت إحساس کردید که این گناه نکردن برایتان یک مقدار کم رنگ شده است بدانید که وسوسه های شیطان دارد کار خودش را می کند، زود توبه کنید و برگردید،

کار دوم : یک سری کارهایی را در طول روز انجام می دهیم ، چون به آنها نگاه عبادی نداریم؛ مقدار بسیار زیادی فرصت را از دست می دهیم، مادر بچه داری می کند  ، کار منزل را انجام می دهد ، پدر ، دنبال رزق حلال می رود و زحمت می کشد ولی قصد بندگی در این موارد ندارد و نگاه عبادی به این أمور ندارد ، آن زمانی که در حال شستن ظرف است و یا در حال تعویض بچه است ، آن زمان نگاهش نگاه بندگی نیست ، خدایا! تو دوست داری که من در حال انجام این کار هستم؟!

بپذیر از من، دارد می رود دنبال رزق حلال ، به تعبیر برخی از روایات دنبال 9 جزء عبادت می رود ، 9 جزء عبادت! ولی نگاهش این گونه نیست ، زمانی که پایش را از خانه بیرون می گذارد، إحساس نمی کند که در حال رفتن به دنبال 9 جزء عبادت است، می دانید نیّت رکن عمل است ، شما وقتی یک عمل را انجام می دهید و در آن نیّت عبادت نکنید ، آن عمل شاید خداوند چیزی برای صاحب عمل در نظر بگیرد که خالی از عریضه نباشد ، ولی این عمل عبادت محسوب نمی شود چون قصد عبادت نکرده ای، تمرین کنید اعمال روز مره را به عبادت تبدیل کنید، إحساس رشد خیلی را در شما تقویت می کند و کامل تفاوت امروز با فردایتان را حس می کنید، و فردا با پس فردا و امروز با دیروز، وقتی روزها را با هم مقایسه می کنید این تفاوت را حس می کنید، گاهی أوقات این روایات را می شنویم که اگر دو روزت مثل هم باشد از رحمت خدا دور هستی ، بعد سوال می کنیم یعنی چه دو روز مثل هم باشد از رحمت خدا دورم؟

یعنی من باید هر روز باید کار متفاوت انجام بدهم ؟ نه! این نیست، یک مادر امروزش با دیروزش و با فردایش کاملا شبیه به هم است ولی جایی که امروز است بالاتر از جایی است که دیروز بوده است و جایی که فردا خواهد بود بالاتر از جایی است که امروز بوده است است، چرا؟ چون در تمام کارهایی که انجام می دهد نیّت دارد، خدایا الان باید سر این بچه فریاد بزنم، ولی چون تو دوست نداری فریاد نمی زنم، خانه را که جارو می زنم ، لباس ها را که می شویم ، غذا که درست می کنم، می دانم چون تو دوست داری انجام بدهم، انجام می دهم، شیطان به شما نگوید که تو که این کارها را انجام می دادی، چرا حالا می زنی به اسم خدا؟!

در متن دین وقتی رحمت خدا خوب ترجمه می شود می بینیم که خدا روغن های ریخته را نذر خودش می کنیم ، آن را هم قبول می کند. تو در حال انجام کاری هستی ، خدا می گوید انجام بده ولی بزن به حساب من ، من قبول می کنم ، تو یک ربطی بین من و عمل برقرار کن، سخت گیر نیستم ، قبول می کنم، حواست باشد که من این کار را دوست دارم، بعد ببینید چه مقدار میل و انگیزه به کارها عوض می شود، این که وقتی به خاطر برخی کارها که در خانه انجام می دهم و یا به عنوان مرد به خاطر کارهایی برای خانواده انجام می دهم از یک سری أمور که ظاهرا معنوی هستند إحساس خسران می کنم به خاطر این است که هنر به نام خدا زدن این کارها را نداشتم چون هنرش را نداشتم إحساس می کنم ضرر کردم .

این حدیث از امام باقر علیه السلام است هیچ زنی نیست که جرعه ای آب به همسرش می دهد مگر این که این کار برای او از یک سال عبادتی که روزهایش را روزه بدارد و شب هایش را به عبادت بایستد بهتر است . خداوند برای هر جرعه ای که همسرش را نوشانیده شهری در بهشت برایش بنا می کند و شصت گناهش را می آمرزد.

نگاه عبادی داشتن یعنی این ، نگاه عوامانه داشتن یعنی چه ؟ یعنی به روزه ای که صبح تا شب چیزی نمی خوری توجه می کنی و به این کاری که خدا آن را برابر می داند با یک سال عبادتی که کلش را روزه گرفته باشی و همه ی شب هایش را به عبادت ایستاده باشی، تازه بهتر است، آن کار بهتر از این است “کان خیرا لها من عبادة سنة صیام نهارها و قیام لیلها” بهتر است ، و یا در روایت دیگر از امام باقر علیه السلام که فرمودند هر زنی که هفت روز به همسرش خدمت کند ، خداوند هفت در از جهنم را به روی او می بندد و هشت در بهشت را به روی او باز می کند تا از هرکدام که خواست وارد شود.

نگاه عوامانه داشتن یعنی فراموش کردن این ها ، نگاه عوامانه یعنی این که وقتی مرد دنبال رزق حلال می رود یادش برود که خداوند به رسول خدا صلوات الله علیه و آله فرمودند که احمد عبادت ده جزء است “تسعة منها فی طلب الحلال” 9 جزء آن در طلب روزی حلال است ، این یعنی فراموش کردن حقیقت عبادت و از دست دادن بسیاری از فرصت های عبادت .

اولین کار این شد که گناه نکنیم

دومین کار این شد که حواسمان باشد کارهایی را که انجام می دهیم رنگ خدایی بدهیم و نیّت خدایی بدهیم ، همان هایی که واقعا خدا خریدار آن است ، نه این که ما بخواهیم سر خودمان را شیره بمالیم .

سومین کار : تفکر و تامل و تدبر را در زندگی به عنوان یک عبادت وارد کنیم و بهانه اش را هم همین قران ها و دعاهایی که در طول روز می خوانیم، قرار دهیم، دقت کنیم که چه می خوانیم و بفهمیم.

یک کار خاص هم به کارهایمان اضافه کنیم ، برخی ویژگی هایی را داریم برجسته است ، یک عیب واضح است، در هر یک از ماه ها روی یکی از عیب هایمان حساس بشویم و سعی کنیم آن عیب را از بین ببریم و اگر فرد عجول هستیم و این عجله برای خودمان و دیگران دردسر تولید می کند و یا فرد کم طاقت و کم حوصله هستیم ، پرخاشگر هستیم ، فرد قانع و بساز نیستیم ، فرد خودخواهی هستیم که دوست داریم همه بر أساس میل ما رفتار کنند ، عیب هایمان را بشناسیم و سعی کنیم روی هر یک از این عیب ها به اندازه ی توانمان تمرکز کنیم.

در هر یک از ماه ها یکی از عیب ها کم شود بسیاری از موانع رشد از مقابل پای ما برداشته می شود.

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم.

بازدیدها: 0

پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام