تفسیر تسنیم (تفصیلی)| جلد1،سوره حمد،آيه 1،بسم الله الرحمن الرحيم:رحمت فراگير و رحمت ويژه

رحمت فراگير و رحمت ويژه  

خداى سبحان دو گونه رحمت دارد: رحمتى مطلق، فراگير و بى قابل، و رحمتى خاص كه كه در برابر غضب اوست و چنانكه گذشت، الرحمن بر رحمت مطلق و فراگير و الرحيم بر رحمت متناهى و خاص الهى دلالت دارد.

رحمت رحمانيه خداوند همه چيز (كل شى ء) را زير پوشش دارد: دنيا و آخرت و مؤ من و كافر و رحمتى است نامتناهى ؛ همانند آفتابى كه بر زندگى همه مى تابد و بارانى كه بر هر سرزمين مى بارد: و رحمتى وسعت كل شى ء ⁽⁵³¹⁾، (ربنا وسعت كل شى ء رحمة ) ⁽⁵³²⁾ و برحمتك التى وسعت كل شى ء ⁽⁵³³⁾، يا من سبقت رحمته غضبه ⁽⁵³⁴⁾

بنابراين، مقابل چنين رحمت فراگيرى عدم است، نه غضب ؛ زيرا تقابل آن با غضب الهى موجب خروج غضب از پوشش رحمت رحمانيه و تقييد رحمت مطلقه خواهد بود.

اما رحمت رحيميه در مقابل عذاب و سخط الهى قرار دارد و متناهى ⁽⁵³⁵⁾ و محدود است ؛ همان گونه كه سخط الهى محدود است. توفيق يارى دين و فراگيرى معارف الهى، انجام دادن عمل صالح در دنيا و رسيدن به بهشت و رضوان الهى در آخرت، از مظاهر بارز رحمت رحيميه است. ⁽⁵³⁶⁾