از آیه کریمه (الحمد لله رب العالمین ) دو برهان بر اختصاص حمد به خداى سبحان استفاده شد. آیه کریمه (الرحمن الرحیم ) نیز حاوى دو برهان دیگر بر محمود بودن ذات اقدس الهى و ربوبیت مطلق او و حصر حمد در اوست ؛ زیرا دو صفت جمالى الرحمن و الرحیم ، هر یک مى تواند حد وسط برهانى بر اختصاص حمد براى ذات مقدس پروردگار قرار گیرد.
این دو صفت بیانگر آن است که ربوبیت خداى سبحان، ربوبیتى شایسته تحمید است و تحمید، حق انحصارى اوست ؛ زیرا رحمت رحمانیه که همان رحمت مطلق است و مخصوص خداست و چنین رحمتى سبب محمود بودن خداى رحمان است و نیز رحمت رحیمیه که ویژه مؤ منان است در انحصار خداى سبحان است و چنین رحمت ویژه اى نیز سبب استحقاق حمد براى خداست
بازدیدها: 142