تفسیر تسنیم (تفصیلی)| جلد۱،سوره حمد،آیه ۳،الرحمن الرحیم؛بحث روایى

اشاره: گرچه واژه رحمان و رحیم در ترجمه هاى فارسى به بخشایشگر و بخشنده معنا مى شود، لیکن بخشش معادل فارسى رحمان و رحیم نیست، بلکه معادل هبه، جود و سخاوت و هیچ یک از این الفاظ مفهوم رحمان را بیان نمى کند؛ زیرا در کلمه رحمان، غیر از اعطا چیز دیگرى که از مبادى رحمت است اشراب شده است که حدیث مزبور به آن اشاره مى کند و آن انعطاف و مهر است. خداوند که خود را رحمان و رحیم معرفى مى کند بدین معناست که بخشش من با عاطفه و مهر همراه است و اگر بنده خداوند خود را به این اسماى حسنى مى خواند، گذشته از جذب جود و عطا درصدد جلب انعطاف و گرایش مهربانانه اوست. در حقیقت، رحمان دو چیز مى دهد: یکى اصل خواسته انسان، مانند شفاى بیمارى یا مال و دیگرى مهر و عاطفه، که امرى معنوى است و بسیارى از کمبودهاى روانى با آن جبران مى شود.