تفسیر تسنیم (تفصیلی)| جلد۱،سوره حمد،آیه ۴،ملک یوم الدین،تفسیر؛مالک

تفسیر 

مالک:  

مالک، ملک و ملیک، سه اسم از اسماى حسناى خداى سبحان است که داراى ریشه واحد (ملک یا ملک ) و به معناى سلطه خاصى است که زمینه ساز هر گونه تصرف در شى ء مملوک باشد؛ همانند سلطه اى که انسان بر مال خود دارد یا استیلا و سلطه اى که حاکمان بر مردم دارند ( و به آن ملک گفته مى شود) ملک اعم از ملک است و از این رو راغب مى گوید:

ملک کسى است که تصرف آمرانه و ناهیانه در توده هاى مردم داشته باشد… و ملک مانند جنس است براى ملک. پس هر ملکى ملک است، ولى چنین نیست که هر ملکى ملک باشد. ^(۷۶۵)

معناى دیگرى که در فرهنگهاى لغت براى ملک ذکر شده، مانند، قوت، شدت، عزت و… همه از لوازم و آثار سلطه مالکى است و نه معناى اصلى ملک.

نامهاى مالک، ملک و ملیک، هر سه در قرآن کریم آمده است: قل اللهم مالک الملک ^(۷۶۶) (فتعالى الله الملک الحق ) ^(۷۶۷) فى مقعد صدق عند ملیک مقتدر ^(۷۶۸)

بازدیدها: 206