پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام هیات رزمندگان اسلام , سایت هیات رزمندگان اسلام , پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام , هیات , سایت هیات , هیئت رزمندگان , هیئت رزمندگان اسلام
بازگشت به سویخدا، راه نجات انسان از گمراهی های ناشی از گناه است. توبه عملی است که بیش از هرکاری انسان را به خدا نزدیک می کند.
«پیامبر گرامی اسلام(صلی الله علیه و اله و سلم) در اینباره می فرمایند:«اَلتّائِبُ مِنَ الذّنبِ کَمَن لاذَنْبَ لَهُ»
کسی که از گناه توبه کرده مانند کسی است که گناهی نکرده است. (الشهاب فی‌الحِکم و لآداب، ص ۱۸)
همچنین امام رضا(علیه السلام) میفرمایند:
«لَیسَ شَیءٌ اَحبُّ اِلَی اللهِ مِن مُؤْمِنٍ تائِبٍ أو مؤْمِنَهٍ تائِبَهٍ.»
چیزی در نزد خدا محبوب‌تراز یک مرد یا یک زن توبه‌کننده نیست. (سفینه، ج ۱، ص ۱۲۶)
همانطور که ائمه می فرمایند، توبه جایگاه والایی نزد خدا دارد. به اندازه ای که خالق یکتا به وسیله آن نابودی را از انسان دور می کند.
در آیه۵۳ سوره زمر می خوانیم:
«لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَهِاللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُالرَّحِیمُ»
بگو اى بندگانم که زیاده بر خویشتن ستم روا داشتهاید، از رحمت الهى نومید مباشید، چرا که خداوند همه گناهان را مىبخشد،که او آمرزگار مهربان است.
توبه فرد گنه کار باید شرایطی داشته باشد، که مورد قبول درگاه الهی قرار گیرد.( مفردات راغب، ص ۷۶٫) در این گزارش به بیان شرایط توبه می پردازیم.
پشیمانی از گناه
نخستین مرحله پس از ترک گناه و برای پذیرش توبه از سوی خدا، پشیمانی از انجام گناه است.
شاید در زندگی روزمره با انسان های فراوانی مواجه شویم که با انگیزه و ذوق از
خاطرات ناپاک گذشته و گناهانشان برایمان می گویند. در پایان صحبت هایشان هم مدعی
می شوند که از آن گناه توبه کرده و دیگر آن را انجام نمی دهند.
چه زیباقدسی مشهدی در وصف این انسان ها می گوید
« توبه بر لب، سبحه بر کف، دل پر از شوق گناه/ معصیت را خنده می آید ز استغفار ما »
کسی که با تمام وجود از گناه خود ناراحت نیست، نخستین مرحله توبه را انجام نداده است.
پیامبر گرامی اسلام(صلی الله علیه و اله و سلم): النَّدمُ تَوبَهٌ. پشیمانی از گناه، خود، توبه از گناه است. (تحف‌العقول، ص ۵۵ـ الشهاب فی‌الحِکم و الآداب، ص ۹)
تصمیم بر انجام ندادن دوباره گناه
خداوند در آیه ۷۴ سوره مائده می فرمایند:
« تُوبُواالى الله تَوبَه نَصُوحاً » به درگاه الهى توبه نصوح کنید. در خصوص معنای توبه نصوح ائمه(علیه السلام) و دیگر مفسران گفتند که منظورتوبه ایست که بازگشت مجدد به گناه را در پی نداشته باشد.
پیامبراکرم(صلی الله علیه و اله و سلم) در اینباره می فرمایند:
«ان یَتُوب التائِب ثمّ لایَرجع فى ذَنبٍ کما لایَعود اللَبن الى الضَّرع» توبه کننده،هرگز به گناه باز نگردد، چنانکه شیر به پستان باز نمى‌گردد.(بحار الانوار جلد ۶صفحه ۲۲)
تلافی و جبران گناه
گناه انسان را در مسیر تکامل، از هدف معنوی عقب می اندازد یا حداقل وی را در این راه
متوقف می کند. انسان توبه کننده ضمن ترک گناه، باید کمی جبران گناهش را انجام دهد
که مجدد به مسیر کمال بازگردد. جبران اشتباهات گذشته لازمه تلاش و فعالیت هایی است
که قرآن هم از آن سخن می گوید. در آیه ۲۲ سوره رعد می خوانیم:
«و وَیَدْرَءُونَ بِالْحَسَنَهِالسَّیِّئَهَ أُولَئِکَ لَهُمْ عُقْبَى الدَّارِ» بدى را با نیکى مى زدایند ایشان راست فرجام خوش سراى باقى.
همچنین در آیه ۷۰ سوره فرقان می خوانیم:
«اِلاّمَن تابَ و آمن و عَمل صالِحاً اُولئِک یُبدِّل الله سیِّئاتِهم حَسَنات» مگر کسى که توبه کند و ایمان آورد و عمل صالحانجام دهد، که خداوند گناهان این گروه را به حسنات تبدیل مى‌کند.
علاوه بر این در آیه ۱۱۴ سوره هود می خوانیم:
«واَقِم الصَّلوهَ طَرَفَى النَّهار و زُلَفاً مِنَ اللیل اِنَّ الحَسَنات یُذهِبْن السَّیّئات» نماز را در دو طرف روز و اوایل شب برپا دار، چرا که نیکى‌ها، بدى‌ها را بر طرف مى‌سازد.
خداوند در آیه هفت سوره عنکبوت نیز می فرمایند:
«والَّذینَ آمَنوا و عَمِلوا الصّالِحاتِ لَنُکَفِّرنَّ عَنهُم سَیِّئاتِهم» کسانى که ایمانآورده و عمل صالح انجام دادند، قطعاً گناهان آنان را مى‌پوشانیم.
درروایات نیز به این موضوع اشاره شده است.
رسول اکرم(صلی الله علیه و اله و سلم)در اینباره مى‌فرمایند:
«اتَّقِ الله حیث کنت و خالط الناس بخلق حسن و اذا عملت سیئه فاعمل حسنه تمحوها» در هر جا هستى، از خدا بترس و با مردم با اخلاق نیک برخورد کن، و هرگاه گناهى کردى کار نیکى انجام بده که آن گناه را محو کند. (بحار الانوار، ج ۷۱ ص ۲۴۲٫ وسائل الشیعه، ج ۱۱ ص ۳۸۴)
همچنین امام کاظم(علیه السلام) در خصوص اعمالی که موجب پاک شدن گناه و جبران آن می شود، می فرمایند:
«من کفارات الذّنوب العِظام إغاثه المَلهوف و التّنفیس عن المَکروب» از کفارات گناهان بزرگ، پناه دادن به انسان‌هاى پریشان و گرفتار و زدودن اندوه از اندوهگین است. (بحار الانوار، ج ۶ ص ۳۵، میزان الحکمه، ج ۱ ص ۵۴۸)
منبع:عقیق
بازدیدها: 51
