«وَ مَنْ صَامَ يَوْمَ الثَّلَاثِينَ مِنْ شَعْبَانَ نَادَاهُ جَبْرَئِيلُ ع مِنْ قُدَّامِ الْعَرْشِ يَا هَذَا اسْتَأْنِفِ الْعَمَلَ عَمَلًا جَدِيداً

فَقَدْ غُفِرَ لَكَ مَا مَضَى وَ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذُنُوبِكَ وَ الْجَلِيلُ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ

لَوْ كَانَ ذُنُوبُكَ عَدَدَ نُجُومِ السَّمَاءِ وَ قَطْرِ الْأَمْطَارِ وَ وَرَقِ الْأَشْجَارِ وَ عَدَدَ الرَّمْلِ وَ الثَّرَى وَ أَيَّامِ الدُّنْيَا لَغَفَرْتُهَا لَكَ‏

وَ ما ذلِكَ عَلَى اللَّهِ بِعَزِيزٍ بَعْدَ صِيَامِكَ شَهْرَ شَعْبَان‏»

«هركس روز سی ام شعبان را روزه بدارد،جبرئیل از پیشاپیش عرش او را ندا می کند:

فلانی، عمل خود را از سرگیر و از نو عمل کن،

که خداوند گناهان گذشته و پیشین تو را آمرزید و نیز خداوند بزرگ خطاب به او می گوید:

اگر به شماره ستارگان آسمان و قطره های باران و برگ درختان و شماره شنزارها و مقدار خاک و تعداد روزهای دنیا گناه داشته باشی، قطعاً خداوند می آمرزد.

و ارزانی داشتن این همه برای کسی که ماه شعبان را روزه گرفته، بر خدا دشوار نیست.