ابن شبیه حرانی در تحت العقول می نویسد:مردی از انصار به حضور امام علیه السلام رسید و اظهار حاجت نمود امام به او فرمود :(ای برادر انصاری،آبروی خود را برای بیان نیازت مریز و آنچه را می خواهی در رقعه ای بنویس و به من تسلیم کن.انشاء الله من تمام خواسته ی تورا بر خواهم آورد و تو خشنود خواهی شد)
مرد انصاری نوشت:(ای ابا عبدالله! مبلغ پانصد دینار به فلان کس بدهکارم و او پیوسته از من مطالبه می کند.اگر ممکن است شما از او بخواهید به من مهلت دهد تا قدری توانایی مالی بیابم و سپس آن را بپردازم)
امام به محض خواندن نامه داخل خانه شدند و کیسه ای پول حاوی هزار دینار برداشته،به وی دادند و فرمودند:”پانصد دینار آن برای پرداخت بدهی و پانصد دینار برای اداره ی معیشتت”
ای برادر انصاری هیچ گاه حاجت خود را جز برای سه نفر اضهار منما:انسان دیندار،جوانمرد و کسی که دارای شخصیت خانوادگی باشد.اما فرد دیندار به خاطر دینش خواسته تو را برآورده می سازد؛اما انسان جوانمرد از مردانگی اش شرم می کند که تو را بی جواب بگذارد و اما کسی که شخصیت خانوادگی دارد؛می داند که تو را از روی رغبت آبروی خود را برای اظهار نیاز از دست نمی دهی،لذا آبروی تو را حفظ می کند و نیاز تو را بر طرف می نماید”
منبع:کتاب گلبرگ های حسینی؛محمد مطهر
بازدیدها: 185