حاج سید مهدی میرداماد : اساس پیاده روی اربعین، وحدت است

از برنامه های خودتان در این ایام بگوببد:

بسم الله الرحمن الرحیم ما روز دوشنبه صبح آمدیم، به عمود 658 رسیدیم. در موکب امام رضا علیه السلام یک جلسه ای داشتیم و صبح روز سشنبه به عمود 758 می رویم و یک جلسه ای برای دانشجویان داریم و به سمت کربلا می رویم. شب یک زیارت و یک جلسه کنار خیمه گاه روبروی خیمه گاه داریم و باید برگردیم که چهارشنبه صبح به سمت مشهد برویم. این دو روز را فرصت را غنیمت دانستیم و برای بار اول است که داریم می آییم.

* ارزیابی شما از این راهپیمایی عظیمی که مردم به راه انداختند چیست؟

به نظر من قابل توصیف نیست. یعنی اگر همه خبرنگاران دنیا هم جمع شوند و همه نویسنده های دنیا هم دست به قلم شوند واقعا این سپاه و این شکوه اربعین و این حماسه ای که به وجود آمده و سال به سال هم پیشرفت می کند. با این محدودیت هایی که به وجود آمده است من گمانم این بود که کم تر بیایند ولی شاید کسانی که سال گذشته آمده بودند وقتی می گوییم، می گویند امسال شلوغ تر است. به نظر من این اتفاق که حضرت آقا در درسشان می گویند من غبطه می خورم و دلم می خواست با آن ها باشم به نظر من یک اتفاقی در این ابعاد که رهبر دینی و حاکم حکومت اسلامی در این شرایط آرزو و دعایشان این است به نظر من جدای از بحث اعتقادی که نشانه مومن است و این همه زیارت اربعین هر قدمش ثواب دارد که امام صادق علیه السلام فرمودند: پیامبر صلی الله علیه و آله و اولیاء و … با ما همراه می شوند، همه این ها بحث اعتقادی اش یک طرف، به نظر من این اتفاق یک حرکت کاملا حماسی و مانور سیاسی اعتقادی است. یعنی من صراحتا عرض می کنم که این حرکت و این پیاده روی در امروز جهان اسلام که مسلمانان را به تروریسم وصل می کنند و هر اتفاقی که در دنیا می افتد یک سرش را به ما بند می کنند، با آن اتفاقی که امسال در منا افتاد و آن فاجعه، به نظر من این اتفاق اربعین نشان می دهد که همه مسلمانان و همه شیعیان و همه کسانی که به دین اعتقاد دارند و با اعتقاد به اهل بیت علیهم السلام می آیند و خدا رو شکر تا الان هیچ اتفاقی نیفتاده است. به نظر من نشان دهنده این است که ما نه دشمنی با کسی داریم و نه ضرر و زیانی به کسی داریم و دین ما دین رحمت و مهربانی است و به اعتقاد من اساس اربعین اساس وحدت است. یعنی اگر بخواهیم اربعین را در یک جمله خلاصه کنیم این است که اربعین یک مانور وحدت آور است. یعنی شما از همه مذاهب و عقیده ها و سلیقه ها و قبیله ها در این پیاده روی می بینید که با هم و در کنار هم می آیند. حج چطوری است؟ همه با لباس سفید می آیند و دور خانه خدا می گردند. به نظر من ما باید از این نهایت بهره را ببریم و جدای از اینکه هر فردی برای خودش برکاتی را می خواهد این جمع هم که با هم حرکت می کنند مهم ترین نمایشی که داده می شود یک نمایش کاملا اعتقادی سیاسی است. باید وحدت تمام اقوام نشان داده شود که همه در زیر یک چتر معنوی به زیارت می روند و نشان می دهند نه تروریست هستند و نه ضد بشر و نه با کسی خصومتی دارند.

* شما ایام دیگر هم کربلا آمده اید؟

بله مثلا من شب های محرم کربلا آمده ام، نیمه شعبان که کربلا خیلی شلوغ است آمده ام.

* نحوه برخورد مردم در آن ایام با این ایام چه تفاوتی دارد؟

عجیب است. اصلا قابل مقایسه نیست. حتی با عاشورا که من نیامده ام ولی شنیده ام. به نظرم خودشان هم می گویند این چند روزه زندگیمان کاملا تعطیل است و ما هیچ وظیفه ای جز خدمت رسانی به زائران اربعین نداریم. به نظرم این یک فرهنگ شده است. عراقی ها با وجود آن حساسیت های عربی عجمی که دارند این چند روزه هیچی را جز اینکه زائر اربعین هستند لحاظ نمی کنند. خیلی قابل توجه است.

* با این فضایی که در سوال قبلی ترسیم شد احساس می شود بستر مناسبی برای انجام کار فرهنگی وجود دارد. بهترین کار فرهنگی چه می تواند باشد؟

من اعتقادم این است اگر با متفکرین و کسانی که ابعاد عاشورا را کار کرده اند بنشینیم و اهداف قیام سیدالشهدا علیه السلام را بررسی کنیم و ببینیم در این فضا چه کارهایی را تا به حال انجام نداده ایم من فکر می کنم حضور روحانیتی که قابل استفاده هستند در موکب ها و در دسترس بودن و همه بدانند در این سه چهار روز هر کسی که در کل سال هم نمی توانی پیدا کنی در این چادرها می توانی پیدا کنی و سوال و مطلبی را در میان بگذاری. این در دسترس بودن خیلی مهم است. بعد هم این باید فرهنگ سازی شود. باید ما بفهمیم در این مسیر باید به دنبال اهدافی باشیم که 1400 سال است دین ما بر این اساس استوار است. من فکر می کنم پاسخ به شبهات عاشورایی که ریشه اش در غدیر و بحث سقیفه است با توجه به شبهاتی که امروز در دنیای مجازی اتفاق افتاده است یک فضایی باشد برای رسیدگی به مسائلی که معمولا در شهرها آسیب های هیئتی می گوییم. به بدعت ها و آسیب ها رسیدگی شود. یک فضایی باشد که چند روحانی خوش اخلاق بیایند و صحبت کنند. این ها همه می توانند باشند. ولی چون تجربه اول من است نمی توانم نظر بدهم. شاید سال های بعد خیلی چیزها در این زمینه به نظرم برسد.

* همه این دستاوردهای این ایام فقط باید در اربعین بماند؟

صد در صد نباید بماند. شیوه کار شیوه ای است که ما از حضرت زینب سلام الله علیها باید الگو برداری کنیم. یعنی حضرت زینب سلام الله علیها اگر در کربلا می ماند زینب می شد؟ یا کربلا، کربلا می شد یا می ماند؟ قطعه نمی ماند. این را ما باید از اینجا ببریم. اینکه ما باید سعی کنیم فرهنگ سازی کنیم مثل اردوی راهیان نور که جا افتاده است. همه می روند و متحول می شوند، این تحول در اربعین باید صد برابر شود. راهیان نور یک جلوه کوچکی از این دریا است. متاسفانه این که الان در ذهن ها هست این است که پیاده روی کنیم و غذا بخوریم و نمی دانم موکب ها را ببینیم و… به نظرم کسانی که برای دیدن می آیند چیزی نمی توانند با خودشان ببرند ولی اگر بعد از دیدن شما دنبال تفکر و رسیدن به پیامش می روید باید با خودت ببری. هر کداممان باید به دنبال همین باشیم. یکی از اساتیدمان می گفت: اگر تصمیم های بزرگ را در روزهای بزرگ و در جاهای بزرگ بگیرید، هیچ موقع زیرش نمی زنید و یادتان نمی رود که مثلا در روز اربعین در کربلا یک همچین تصمیمی گرفته ای. لذا به نظرم جای ساخته شدن اربعین برای جوان ترها که می آیند خدا را شکر من دیده ام کسی با کسی زیاد حرف نمی زند. یعنی راهپیمایی به آن معنا نیست. بیشتر خودسازی است و تفکر و نگاه. اگر اربعین را با خودشان به خانه ببرند اثرات خودش را می گذارد.

همه آن هایی که تا به حال نیامده اند به اتفاق شاید این حسرت را بخورند که چرا نیامده اند و من توصیه ام این است که واقعا اگر می توانیم در عمرمان یک بار این سفر اربعین را بیاییم. آن هایی که جا مانده اند باید از این سوز دل شکسته شان استفاده کنند و دنبال این باشند که ان شالله برای سال بعد این انگیزه برایشان ایجاد شود که بیایند.