حاج منصور ارضیع در مراسم دعای کمیل هفتم آبان ماه حرم حضرت عبدالعظیم حسنی «سید الکریم» با موضوع شرح مناجات شاکین گفت:
انسان باید از عوامل گناه خود تبری بجوید
مناجات دوم از مناجات خمسه عشر مناجات شاکین است.” إِلَهِی إِلَیْکَ أَشْکُو نَفْساً بِالسُّوءِ أَمَّارَةً” گاهی وقتها از حالت حاجتمند و درخواست آدم باید بیرون بیاید ، گرچه در این دعا نیز درخواست رسیدگی دارید ،شما وقتی به دادگاه مراجعه میکنید در واقعه در آنجا در خواست میکنیم با یک تفاوت هر آنچه در دادگاه الهی میخواهیم و میخوانیم همه خیر و نیک است اما در دادگاههای ما یک سر شّر و یا دنیا خواهی است. اما گاهی وقتها انسان باید از عوامل اصلی شکست خود باید تبری بجوید و یا آن را اعلام کند، بهترین این شکایت توسط امام سجاد برای ما ترتیب داده شده است چون آنها با فطرت انسان هماهنگی بیشتری دارند” کَلامُکُمْ نُورٌ وَ أَمْرُکُمْ رُشْدٌ وَ وَصِیَّتُکُمُ التَّقْوَى” (زیارت جامعه کبیره)
شیطان به نفس اماره ما نیز محتاج است
توجه داشته باشیم نفس اماره جز کشاندن انسان به سوی خود کار دیگری نمیکند ،اگر به این واقعیت یقین کردیم میتوانیم آن را کنترل کنیم، نشانه ای هم ندارد چون با وسوسه و همراهی خیر و شر همراه نیست مستقیماً انسان را به سوی خود میکشد ، حال اگر این حال را دریافتی میتوانی با آن به مبارزه بپردازی و نفس اماره را به کنترل خود در آوری. شاید به نظر نیاید ولی این نفس اماره از درون انسان را به گناه میکشد ولی شیطان از بیرون این کار را انجام میدهد پس پاک کردن نفس اولین قدم و سختترین آن میباشد. “الَّذِی یُوَسْوِسُ فِی صُدُورِ النَّاسِ”(الناس 5)آن کس که در سینه هاى مردم وسوسه مى کند.
تفاوت دعا و مناجات
در مرحله بعد از ” إِلَى الْخَطِیئَةِ مُبَادِرَةً” نیز شکایت میشود، از همین روی است که در دعای کمیل بیان میشود ” اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِی کُلَّ ذَنْبٍ أَذْنَبْتُهُ وَ کُلَّ خَطِیئَةٍ أَخْطَأْتُهَا” خدایا! بیامرز برایم همه گناهانى را که مرتکب شدم، و تمام خطاهایى که به آنها آلوده گشتم. پس در واقعه در دعای کمیل ما در انتهای خطا و ذنب غفران الهی در خواست میکنیم و در این مناجات پیشا پیش دوری از آن و پیشگیری آن را در خواست داریم. این سرزدن خطا به معنی گناه نیست شاید بتوان گفت قبلا از وقوع گناه و ذنب باشد و از آن باید دوری کرد مثل کاری که طفلی انجام میدهد که بزرگتر از آن چشم پوشی میکند.
بیاید یک هفته گذشته خود را کنکاش کنیم ببینیم چه کردیم
روزی بهلول ازهارون الرشید سوال کرد باچه آدابی برسر سفره مینشینی؟ هارون الرشید گفت قبل از آغاز تناول طعام بسم الله میگویم، بهلول گفت ولی ما قبل از شروع به خوردن نگاه میکنیم این غذا حرام است و یا حلال شبه ناک است یا پاک! اینکه در آداب اطعام گفتن بسم الله بسیار مهم است حرفی نیست ولی قبل از ان باید توجه داشت و دقت کرد غذایمان حلال باشد والا بسم الله ما برای چه میباشد؟! یقیناً انسان که با خدا حرف بزند باید اشک از چشمانش سرازیر شود این از اوصاف اولیا خداوند است. بیاید یک هفته گذشته خود را کنکاش کنیم ببینیم چه کردیم.
امام حسین علیه السلام به زندگی ما شکل و سمت و سو میدهد
” بِمَعَاصِیکَ مُولَعَةً” و آزمند به انجام گناهان، ببینید در امین الله هم از این لفظ استفاده میکنیم” مُولَعَةً بِذِکْرِکَ وَ دُعَائِکَ” این یعنی ما باید به خواستههای خود خط بدهیم هرجایی حرص بد نیست چطوردر این مناجات حرص به انجام گناهان باعث شکایت بنده به درگاه خداوند است ولی در زیارت امین الله از خداوند درخواست داریم به ما حرص در ذکر و دعا عطا فرماید. توجه کنیم میبینم همه حرص و وله ما در این ایام برای عزاداری ابا عبدالله الحسین علیه السلام است تا جایی که از قبل از محرم به فکر سفر اربعین هستی و از این هیئت به ان هیئت به این موضوع فکر میکنی، این یعنی زندگی ، پول ، و حتی حرص و ولع دارد خط دهی میشود!اگر این ولع را کنترل نکنیم گرفتار گناه میشویم یکی از راه کارهای دوری از گناه استغفار قبل از هرکاری استکه باعث دوری انسان از گناه میشود.
در کلام حضرات معصومین خط مشی زندگی ما نهفته است
نکته بعدی ” وَ لِسَخَطِکَ مُتَعَرِّضَةً” و در معرض خشم توست،ببینیم این تعرض مربوط به چه کسانی است ، در همین مفاتیح در دعای بعد از نماز شفع قسمتی از دعا نیمه شعبان میآید ” اِلهی تَعَرَّضَ لَکَ فی هذَا اللَّیْلِ الْمُتَعَرِّضُونَ وَ قَصَدَکَ الْقاصِدُونَ وَ اَمَّلَ فَضْلَکَ وَ مَعْرُوفَکَ الطّالِبُونَ وَ لَکَ فی” خدایا خواهندگان در این شب به درگاه تو آمدندو قاصدان تو را مقصد خویش قرار دادند و خواهشمندان فضل و نیکی تو را آرزو کردند. بازهم در اینجا با کنترل و خط دهی تعرض متوجه تفاوت مشهودتعرض به فضل و نیکی الهی و تعرض به خشم الهی میشویم. یک عمر مواظب این هستی که در دایره غضب و خشم الهی قرار نگیری ، همین حالت نیز در رحمت خاص خداوند قرار دارد که با دور شدن از خشم اهلی میتوانی به دایره رحمت و لطف خداوند نزدیک شد.
اشکهای احساسی نمیتوانند احیاگر خط عاشورایی باشند
در فراز بعد این گونه بیان میکنیم” تَسْلُکُ بِی مَسَالِکَ الْمَهَالِکِ” نفسى که مرا به راه هلاکت مى کشاند، و هستى ام را نزد تو از پستترین تباه شدگان قرار مى دهد، ببینید هنوز تفاوت وجود دارد بین کسی که با گناه در مسیر هلاکت افتاده و بینار دل است با کسی که از بد دلی دل مرده شده ،چون او دیگر چیزی متوجه نمیشود. هلاکت او با مسخره کردن و یا ریشخند نمودن دیگران مشخص میشود. یا مثل این دولت که همه مردم به آن اعتراض دارند ولی هنوز عده ای از برد برجام و موفقیتهای سیاسی غیر مرتبط با مسائل مردم صحبت میکنند. اما چرا این مسائل عنوان میشود برای اینکه ما خودمان را درست کنیم دینمان را درست کنیم والا هیچ منفعتی نداردهمانطور که فقط با گریه بر حسین(علیه السلام) و یا سینه زنی برای ایشان به امام حسین علیه السلام نمیرسیم.
توجه کنید در کربلا هنگام خطبه خوانی حضرت زینب سلام الله علیها بر بالای گودال قتلگاه، اسبهای لشکر کوفی ، عمرسعد و حتی خود باقی مانده لشگر گریستند! اماقبل از آن چه کردند؟ پس گریه نمیتواند ملاک باشد، گریه بر امام حسین(علیه السلام) باید انسان را بیدار کند والا گریه احساسی احیاگر خط امام حسین(علیه السلام) نیست. منبع:قدیم الاحسان
بازدیدها: 158