امام جعفر صادق علیهالسلام فرمدند:
خـداوند تبارک و تـعالى چون بخواهد بـه حساب مؤمن رسیدگى کند، کارنامهاش را به دست راست او دهد و بین خود و او، به حسابش رسیدگى نماید.
پس گوید: بنده من! چنین و چنان کردهاى و فلان و بهمان کار را انجام دادهاى!
عرض مىکند: آرى، پروردگارا! من این کارها را کردهام. خداوند مىفرماید: من آنها را بر تو بخشیدم و تبدیل به کارهاى نیک کردم.
پس، مردم گویند: سبحان اللّه ! این بنده حتّى یک گناه هم نداشت ؟
این است معناى سخن خداوند عز و جل: اما آن کس که نامهاش به دست راست او داده شود زودا که آسان حسابرسى شود و به سوى کسان خود شادمان برگردد.
متن حدیث:
الإمامُ الصّادقُ علیهالسلام:
إنَّ اللّهَ تَبارَکَ وتَعالى إذا أرادَ أن یُحاسِبَ المُؤمِنَ أعطاهُ کِتابَهُ بِیَمینِه وحاسَبَهُ فیما بَینَهُ وبَینَهُ، فیَقولُ : عَبدی، فَعَلتَ کَذا وکَذا وعَمِلتَ کَذا وکَذا! فیَقولُ: نَعَم یا رَبِّ قَد فَعَلتُ ذلکَ، فیَقولُ: قَد غَفَرتُها لَکَ وأبدَلتُها حَسَناتٍ، فیَقولُ النّاسُ: سُبحانَ اللّهِ أما کانَ لِهذا العَبدِ سَیِّئَهً واحِدَهً ؟! وهُوَ قَولُ اللّهِ عز و جل: «فَأَمّا مَن اُوتِیَ کِتابَهُ بِیَمینِهِ * فَسَوْفَ یُحاسَبُ حِسابا یَسیرا * وَ یَنْقَلِبُ إلى أهْلِهِ مَسرورا »
بازدیدها: 10