امام محمد باقر علیه السلام می فرماید:
تَبَسُّمُ الرَّجُلِ فِی وَجهِ أخِیهِ حَسَنَهٌ، وصَرفُ القَذَی عَنهُ حَسَنَهٌ، وما عُبِدَ اللهُ بِشَیءٍ أحَبَّ إلی اللهِ مِن إدخالِ السُّرُورِ عَلَی المُؤمِنِ.
لبخند زدن انسان به روی برادرش حسنه است و دور کردن خاشاک (آزار) از او حسنه است، و محبوبترین عبادت نزد خداوند، شاد کردن دل مؤمن است.
?کلینی، کافی ج۲ ص۱۸۸٫
بازدیدها: 2