حدیث روز | سفارش زیبای خداوند به محمد(ص) درباره شب‌بیداری و گرسنگی

فرمود: شبت را روز، و روزت را شب بدار .
پرسید: پروردگارا! چگونه چنین توان کرد؟
فرمود: خواب خویش را نماز، و خوراک خود را گرسنگى قرار بده.

اى احمد! به عزّت و جلالم سوگند، هیچ بنده‌‏اى برایم چهار چیز را تضمین نمى‏‌کند، مگر این که او را به بهشت در مى‌‏آورم:
-زبان فرو بندد و آن را جز بدانچه به وى مربوط است، نگشاید؛
-دل‏خویش را از وسواس حفظ کند؛
آگاهى من از او و این را که او در زیر نگاه من است، پاس بدارد؛
و نور دیده‏‌اش، در گرسنگى باشد.
اى احمد! کاش، شیرینىِ: گرسنگى، سکوت، خلوت و آنچه را از آن به ارث برده‏‌اند، چشیده بودى!
پرسید: پروردگارا ! ارث گرسنگى چیست؟
فرمود: حکمت، حفظ دل، تقرب به خداوند، اندوه دائم، کم ‏هزینگى براى مردم، حقگویى، و اهمّیت ندادن به این که در گشایش و آسانى مى‏‌زید یا در سختى و دشوارى.

اى احمد ! آیا مى‏‌دانى با کدام حالت و وقت، بنده به من تقرّب مى‏‌جوید؟
گفت: نه، اى پروردگار!
فرمود : آن هنگام که گرسنه یا در حالت سجده باشد.

متن حدیث:

الإمام علیّ علیه‏‌السلام فی حَدیثِ المِعراجِ: إنَّ النَّبِیَّ صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم سَأَلَ رَبَّهُ سُبحانَهُ لَیلَهَ المِعراجِ فَقالَ : . . . یا رَبِّ ، دُلَّنی عَلى عَمَلٍ أتَقَرَّبُ بِهِ إلَیکَ .

قالَ: اِجعَل لَیلَکَ نَهاراً ونَهارَک لَیلاً .
قالَ: یا رَبِّ ، کَیفَ ذلِکَ؟
قالَ: اِجعَل نَومَکَ صَلاهً ، وطَعامَکَ الجوعَ .
یا أحمَدُ ، وعِزَّتی وجَلالی ، ما مِن عَبدٍ ضَمِنَ لی بِأَربَعِ خِصالٍ إلاّ أدخَلتُهُ الجَنَّهَ : یَطوی لِسانَهُ فَلا یَفتَحُهُ إلاّ بِما یَعنیهِ ، ویَحفَظُ قَلبَهُ مِنَ الوَسواسِ ، ویَحفَظُ عِلمی ونَظَری إلَیهِ ، ویَکونُ قُرَّهُ عَینَیهِ الجوعَ .
یا أحمَدُ ، لَو ذُقتَ حَلاوَهَ الجوعِ وَالصَّمتِ وَالخَلوَهِ ، وما وَرِثوا مِنها .
قالَ: یا رَبِّ ، ما میراثُ الجوعِ؟
قالَ: الحِکمَهُ ، وحِفظُ القَلبِ ، وَالتَّقَرُّبُ إلَیَّ ، وَالحُزنُ الدّائِمُ ، وخِفَّهُ المُؤنَهِ بَینَ النّاسِ ، وقَولُ الحَقِّ، ولا یُبالی عاشَ بِیُسرٍ أم بِعُسرٍ .
یا أحمَدُ ، هَل تَدری بِأَیِّ وَقتٍ یَتَقَرَّبُ العَبدُ إلَیَّ؟
[ قالَ: لا ، یا رَبِّ ] .
قالَ: إذا کانَ جائِعاً أو ساجِداً .