داستان های قرآنی| یعقوب نبی

حضرت يعقوب(عليه‌السلام) يكي از پيامبران الهي است كه نام مباركش شانزده بار در قرآن آمده.[1]

وي فرزند اسحاق بن ابراهيم است، نام مادرش «رُفْقه» دختر بتوئيل بن ناحور، برادر ابراهيم(عليه‌السلام) مي‌باشد. لقب يعقوب(عليه‌السلام)، «اسرائيل» بوده[2] و فرزندان دوازده گانه يعقوب(عليه‌السلام)[3] و اولاد آن‌ها را بني اسرائيل گويند كه به قوم يهود معروفند.
يعقوب(عليه‌السلام) سه هزار و چهارصد و هشتاد و سه سال بعد از هبوط آدم(عليه‌السلام) در سرزمين فلسطين به دنيا آمد. چندين سال در كنعان ، سپس در حران[4] زندگي مي‌كرد و بعد به كنعان بازگشت و هنگامي كه صد و سي سال از عمرش گذشته بود، به هواي لقاي يوسف(عليه‌السلام) وارد مصر شد و پس از هفده سال سكونت در مصر از دنيا رحلت كرد.[5] طبق وصيت خودش،‌جنازه‌اش در مقبره خانوادگيش نزد قبر پدر و مادر و اجدادش[6]، در سرزمين فلسطين شهر الخليل به خاك سپرده شد.
سرگذشت حضرت يعقوب(عليه‌السلام)
قرآن مطلبي از زندگي يعقوب(عليه‌السلام) جز آنچه در مورد گم شدن پسرش يوسف(عليه‌السلام) و حوادثي كه در آن رخ داده است بيان نفرموده و ما همه آن‌ها را در سرگذشت يوسف(عليه‌السلام) يادآور خواهيم شد.

پی نوشت :

[1] – سور و آياتي كه نام يعقوب در آن‌ها ذكر شده است عبارتند از: بقره، آيات 132، 133، 136، 140 – آل عمران، آيه 84 – نساء، آيه 162 – انعام، آيه 84 – انبياء، آيه 72 – عنكبوت، آيه 27 – هود، آيه 71 – يوسف، آيات 6، 38، 68 – ص، آيه 45 – مريم، آيه 6، 49.
[2] – كلمه «اسرائيل» چهل و سه بار در قرآن مجيد ذكر شده، كه چهل و يك بار آن به لفظ بني‌اسرائيل مي‌باشد – اين كلمه تركيب شده از «اسراء» كه در زبان سرياني به معناي عبد و «ايل» كه به معناي الله است يعني «عبدالله» و يعقوب را بدان جهت اسرائيل ناميدند، چون در زمره خادمين بيت المقدس بود و اولين كسي بود كه داخل بيت مي‌شد و آخرين كسي بود كه از آن خارج مي‌گشت و بعضي گفته‌اند: يعقوب و عيص دوقلو بودند چون بعد از برادرش عيص به دنيا آمد او را اينگونه ناميدند
[3] – پسرانش عبارتند از: «روبيل، شمعون، لاوي، يهودا، ايساخر، زابليون، يوسف، بنيامين، دان، نفتالي، جاده، اشير» كه همه اين‌ها در شهر «فدان آرام» واقع در مرز سوريه و عراق متولد شدند، جز بنيامين كه در شهر كنعان متولد شد. و شش نفر اول مادرشان «ليا» است و دو نفر بعد مادرشان «راحيل يا راحله» است و دان و تفتالي از «بهله» كنيز «راحيل» به دنيا آمدند و دو نفر آخر هم مادرشان «زلفه» كنيز «ليا» است. (قصص قرآن: ص 85).
[4] – حاران يا فران آرام از شهر‌هاي بابل در سرزمين عراق.
[5] – بنابراين او صد و چهل و هفت سال عمر كرده است. دائرة المعارف اسلامي: ص 284.
[6] – در نزديك مكفيليه محل دفن ابراهيم، ساره، رفقه و اسحاق(عليهم‌السلام)