«دا » بخوانیم

مقام معظم رهبری(دامت برکاته)

در دفاع مقدس نقش زنان مباشر در میدان جنگ در کارهای پشتیبانی و بندرت در کارهای نظامی نقشی فوق العاده بود؛ همین نوشته خانم حسینی  «دا» این را نشان میدهد.

کلمه ی «دا» در گویش محلی لُری به معنی مادر است و زهرا حسینی با انتخاب این عنوان خواسته است رنج، اندوه، تلاش و مقاومت مادران ایرانی را یاداور شود. سیده زهرا حسینی یک کرد ایرانی است که پدر و مادرش پیش از ولادت او در عراق زندگی می کردند و او در سال ۱۳۴۲ در آنجا به دنیا آمده است. در کودکی همراه خانواده اش به ایران بازگشت و پدرش در خرمشهر ساکن شد.

با آغاز جنگ زهرا حسینی که در آن هنگام دختری هفده ساله بود خود را در وسط ماجرا یافت. همین که اعلام کردند جسد شهدا در گورستان خرمشهر روی زمین مانده است به یاری غسالان شتافت و به غسل و کفن و دفن آن ها کمک کرد. به کارکنان گورستان غذا رساند مردم را برای اینکار بسیج کرد امدادگری آموخت و در هر کاری که پیش می آمد از آماده سازی اسلحه تا پخت و پز و توزیع امکانات فعالیت داشت.

پدر و برادرش در خرمشهر شهید شدند و او با دست خود آنان را در گور نهاد. در جریان دفاع از خرمشهر مجروح شد و ترکشی در نخاع او جای گرفت که پس از آن همیشه با اوست و ناگزیر از تحمل عوارض آن است.

انتهای مطلب/

بازدیدها: 60