روایتی جالب از حضرت امام صادق علیه السلام
«خدا زمانى كه بنده اى را دوست بدارد او را در درياى شدائد غوطهور مىسازد»
يعنى همچون مربّى شنا كه شاگرد تازه كار خود را وارد آب مىكند تا تلاش كند و دست و پا بزند و در نتيجه ورزيده شود و شناگرى را ياد بگيرد؛ خدا هم بندگانى را كه دوست مى دارد و مى خواهد به كمال برساند، در بلاها غوطه ور مى سازد. انسان اگر يك عمر درباره شنا كتاب بخواند، تا در آب نرود شناگر نمى شود؛ زمانى شناگرى را مى آموزد كه عملًا در آب قرار گيرد و مبارزه با غرق شدن را تمرين كند و احياناً خود را با خطر غرق شدن در صورت دير جنبيدن مواجه ببيند. انسان بايد در دنيا شدائد ببيند تا خروج از شدائد را ياد بگيرد، بايد سختيها ببيند تا پخته و كامل گردد.
درباره بعضى از پرندگان نوشته اند كه وقتى بچه اش پر و بال در مى آورد، براى آنكه پرواز كردن را به او ياد بدهد او را از آشيانه بيرون مى آورد و بر اوج فضا بالا مى برد و در وسط آسمان رها مى سازد؛ بچه حيوان قهراً به تلاش مى افتد و حركتهاى نامنظّم كرده پر و بال مىزند تا وقتى كه خسته مىشود و نزديك است سقوط كند، در اين وقت مادر مهربان، او را مى گيرد و روى بال خود نگه مى دارد تا خستگيش رفع شود؛ همين كه اندكى آسايش يافت، بار ديگر او را در فضا رها مى كند و به تلاش وادار مى نمايد، تا وقتى كه خسته مى شود و او را مى گيرد. اين عمل را آنقدر تكرار مى كند تا بچه اش پرواز كردن را ياد گيرد.
پيغمبر اكرم (صلّى اللّه عليه و آله و سلّم) به خانه يكى از مسلمانان دعوت شدند؛ وقتى وارد منزل او شدند مرغى را ديدند كه در بالاى ديوار تخم كرد و تخم مرغ نيفتاد يا افتاد و نشكست. رسول اكرم در شگفت شدند. صاحب خانه گفت: آيا تعجّب فرموديد؟ قسم به خدايى كه تو را به پيامبرى برانگيخته است به من هرگز آسيبى نرسيده است. رسول اكرم برخاستند و از خانه آن مرد رفتند، گفتند كسى كه هرگز مصيبتى نبيند، مورد لطف خدا نيست(2)
منبع :
1-بحار الانوار، ج 15، جزء اول ص 55، چاپ كمپانى، نقل از كافى
2- مجموعه آثاراستادشهيدمطهرى، ج1، ص: 178
پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام
بازدیدها: 0