روضه مکتوب حجة الاسلام فاطمی نیا؛امام حسين و ياران عليهم السلام

السلام عليك يا ابا عبدالله السلام عليك يا امام العطشان همه فيض ها از ابى عبدالله است هر چه داريم از ابى عبدالله است . با جمعى از دوستان ، يك وقتى مدينه ، مشرف شده بوديم . ان شاء الله خدا قسمتتان كند. احرام بستيم ، جمع زيادى از رفقا رفتند و يك ماشين كوچكى ماند كه ما چند نفر را ببرد. يك دوستى داشتيم خيلى با حال بود گفت : آقا! ذكر مناسب اينجا الان چى است ؟داشتيم رد مى شديم ، جمعيت زيادى بود، خدا مى داند من بى اختيار گفتم :به نظر من بايد بگويى (السلام عليك يا ابا عبدالله ). براى اين كه اگر آن آقا نبود، ما مكه اى نداشتيم ، مدينه اى نداشتيم ، دين و معارفى نداشتيم .جانم به قربانت ابا عبدالله ! وقتى كاروان مى رفت ديده ها با تعجب به اين كاروان ، نگاه مى كرد.اين هاكجا مى روند؟ خدا شهريار را رحمت كند. روح القدس اين جمله را در زبانش گذاشت كه گفتكسى نمى داند عروسى يا عزا دارد حسينآن وقت آن شاعر سيد جعفر حلى (رحمة الله علیه) آنچنان زيبا گفته مثل اينكه خودش ‍ پا به پاى اين كاروان مى رفته ، مى گويد: فقد انجلى عن مكة فهو ابنهاو به تشرف الحطيم و الزمزممى گويد: آقا از مكه خارج شد، در صورتى كه خودش فرزند مكه بود. مكه مال اينهاست .تشرف از اين ها يافته استبيت بعدى دو معنا دارد مى گويدلم يدر اين يريح ركابهنقل به معنا مى كنم ، مى گويد: معلوم نيست اين شترها كجا مى خوابند؟خيمه ها كجا برافراشته مى شود؟و كان الماءوى عليه محرميك معنايش اين است كه بايد محرم بشود تا مشخص شود اى حضرت زهرا! ما را ببخش . يك معنايش اين است به عقيده بعضى ها اين بچه ها، اين نازدانه ها حالا حالاها بايد در كجاوه باشند؛ يك عده پناه دادن به اين ها را حرام مى دانند و كان الماءوى عليه محرم

منبع:منادیون

Views: 151