سابقه 5+1 در دوران صدام

با وجود تصویب پروتکل ۱۹۲۵ ژنو رژیم عراق در طول جنگ ایران و عراق با نقض این معاهده بین‌المللی وسیع ترین حملات شیمیایی پس از جنگ جهانی اول را مرتکب شد.

صدام حسین با کمک حامیان اروپایی و کدخدای دنیای استکبار بطور گسترده از تابون استفاده می‌کرد، اما این ماده گران بود و پیدا کردن مواد لازم برای ساخت آن هم سخت بود او بعدها بیشتر به سراغ گاز وی ایکس رفت که قدرت و دوام بیشتری داشت. او در سال ۱۹۸۸ حدود ۴ تن از این گاز را در اختیار داشت. اما ماده شیمیایی که در حجم وسیع‌تری در دسترس او قرار داشت، گاز سارین بود. صدام حسین به گاز خردل هم علاقه داشت، چرا که این گاز اثرات درازمدتی نظیر کوری، انواع سرطان، ناباروری و نقص عضوهای پیش از تولد داشت.

بر اساس گزارش‌های بازرسان سازمان ملل متحد  در موارد متعددی از گاز خردل و نیز عوامل اعصاب علیه رزمندگان ایرانی و غیر نظامیان ساکن روستاها و شهرهای مرزی ایران استفاده شد.

رژیم صدام همچنین در جریان عملیات انفال علیه مناطق کرد نشین شمال عراق به ویژه شهرستان سردشت که اولین شهر شیمیایی ایران بود حملات شیمیایی وسیعی را علیه مردم این مناطق انجام داد که حمله شیمیایی به حلبچه و کشتار بیش از پنج هزار نفر از مردم این شهر از آن جمله است. در جنگ ایران و عراق شرکت‌های آلمانی بزرگترین صادر کننده جنگ‌افزارهای شیمیایی و یا تحهیزات و کارخانه‌های ساخت این سلاح ها به رژیم صدام بودند. پس از آلمان کشورهایی مثل؛ امریکا، فرانسه، هلند، انگلیس، شوروی و غیره هم در مراحل مختلف ساخت این سلاح ها و یا سایر تجهیزات مرتبط به صدام نقش مهمی داشتند.

این حملات شیمیایی منجر به مصدوم شدن بیش از یکصد هزار نفر در ایران گردید که بسیاری از آنان هنوز به عوارض و بیماری‌های ناشی از مصدومیت شیمیایی مبتلا هستند و نیازمند مراقبت‌های پزشکی هستند.

گرچه امروز بنا به تجربه ای که باید کسب کنیم، با قاتلان پدر و برادر و فرزند خود سر یک میز می نشینیم و مذاکره می کنیم اما همه گزینه های ما روی میز است . . .

بازدیدها: 28