انصاف واژه ای آشنا برای ما است که همه با مفهوم و دایره شمول آن آشناییم اما متاسفانه انتظار آن را درباره خود داریم اما در اعمال آن برای دیگران بعضا دچار قصوریم در حالی که عمل به انصاف دارای برکات فراوان است.
امام صادق (علیه السلام) می فرمایند: «آیا به تو در مورد سخت ترین چیزهایى که خداوند بر بندگانش واجب ساخت خبر دهم؟ منصفانه رفتار کردن درباره خود با مردمان و یارى رساندن به برادران در راه خداى عزّ و جلّ و به یاد خدا بودن در هر حالى، پس اگر طاعتى به وى عرضه گردید به آن عمل کند و اگر گناهى به او عرضه شد آن را ترک گوید.»
و نیز فرموده اند: «سه کس هستند که در روز قیامت نزدیکترین کسان به خداوند مى باشند تا زمانى که خداوند از حساب مردمان فارغ شود: یکى کسى که قدرت و توانایى اش او را در حال خشم به سوى ستم نمودن به زیر دستانش نمى خواند و دیگرى کسى که بین دو نفر رفت و آمد مىکند ولى حتى به اندازه یک دانه جو به یکى از آن دو بر علیه دیگرى تمایل پیدا نمى کند و دیگرى کسى که حق را مىگوید خواه به نفع او یا بر ضرر او باشد.»
امام باقر (علیه السلام) روایت کند که امیرالمؤمنین (علیه السلام) فرمودند: «آگاه باشید که هر کس درباره خود با مردم به انصاف رفتار کند خداوند چیزى جز عزّت و سربلندى به او نمى افزاید.»
امام سجاد (علیه السلام) نیز روایت می کنند که رسول خدا (صلی الله علیه وآله) همواره در آخر خطبه شان مى فرمودند: «خوشا به حال کسى که اخلاقش پاکیزه و خوى و طبیعتش پاک و باطنش با صفا و ظاهرش نیکو باشد و زیادى از مالش را انفاق کند و از زیاد سخن گفتن خوددارى کند و درباره خود با مردمان منصفانه برخورد کند.»
علاوه بر این، امام صادق (علیه السلام) فرموده اند: «کیست که چهار چیز را در برابر چهار خانه در بهشت بر من ضمانت کند؟ انفاق کن و از فقر نترس، و سلام را آشکارا بر زبان آور، و جدال را ترک کن اگر چه حق با تو باشد، و در باره خودت با مردم به انصاف رفتار کن.
منبع : شبستان
بازدیدها: 40